Negen maanden raakte hij geen stick aan. Sinds zijn gouden afscheid met Oranje in de olympische finale in Parijs, reisde 236-voudig international Seve van Ass (33) de wereld rond met zijn vrouw, startte met fulltime werken en dacht nauwelijks aan hockey. Tot hij afgelopen zondag ineens weer midden-midden stond bij HGC, dat bivakkeert in de kelder van de Promotieklasse. Een noodgreep van de club om degradatie te voorkomen.
‘Ik had beter de tactiek van Billy Bakker kunnen volgen’, grijnsde Van Ass na afloop van het duel tegen Push. ‘Hij deed onlangs zonder trainen mee met Amsterdam. Ik heb welgeteld één keer getraind en toen schoot het meteen in mijn bil. Vanaf minuut één had ik daar last van. Maar ach, het was leuk om te doen. Al had ik natuurlijk wel willen winnen.’
Dat laatste lukte niet. In de laatste seconde verspeelde HGC een punt door een benutte strafbal van Promotieklassetopscorer Noud Borsten: 3-2. De teleurstelling droop van het Wassenaarse kamp af. Handhaving lijkt met nog twee wedstrijden te gaan verder weg dan ooit. HGC staat elfde, met twaalf punten en is op weg naar de tweede degradatie op rij. Nummer tien Ede heeft veertien punten, terwijl Almere – dat de negende plek op de ranglijst bekleedt – vier punten meer dan HGC heeft.

Teleurstelling bij HGC na de verloren wedstrijd tegen Push. Foto Rob Römer
En dus werd de hulp van oudgedienden ingeroepen. Floris Benschop keerde al een aantal weken geleden terug. Nu dus ook Van Ass. Niet per se omdat zijn hart nog bij de club ligt, zoals het jaren heeft gedaan tot de pijnlijke degradatie uit de Hoofdklasse afgelopen seizoen. ‘Maar er waren een paar oud-teamgenoten en mensen bij de club die mij dit seizoen al heel vaak vroegen om terug te komen. Nu ging ik eindelijk overstag. Drie wedstrijden zijn te overzien. En als men denkt dat ik iets kan bijdragen in die laatste drie wedstrijden… Het is ook weer niet zo’n grote opoffering qua tijd. En ik vind het nog steeds een leuk spelletje.’
Andere beleving
Een heldenverhaal is het niet, wil hij maar zeggen. ‘Ik leefde ook niet echt naar de wedstrijd toe. Ik doe mijn best, maar het is een andere beleving dan als topsporter. Op vier spelers na, ken ik het team amper. Het is een heel jong team met een totaal andere dynamiek. Ik heb niet de illusie dat ik hier in drie weken iets helemaal kan neerzetten. En dat is ook niet aan mij.’
Toch liet Van Ass in zijn eerste wedstrijd sinds Parijs op momenten zien dat zijn kwaliteiten niet verdwenen zijn. Hij gaf een aantal van zijn kenmerkende steekpassjes, slalomde op techniek langs tegenstanders en had een belangrijk aandeel in de openingstreffer van HGC. Ook mocht hij aanleggen voor een sleeppush bij de strafcorner, een van de struikelpunten van HGC dit seizoen, maar zonder resultaat. Dus ondanks zijn tegensputterende bilspier was de hockeyintelligentie onverminderd zichtbaar.

Seve van Ass bij zijn comeback Foto: Rob Römer
‘Ik heb de afgelopen maanden hardgelopen, dus wat rennen betreft ging het wel. Het zijn meer de hockeyspieren die moeten wennen. Die train je niet in de sportschool’, bleef Van Ass bescheiden. ‘We hebben zes punten nodig om erin te blijven, mits de concurrentie steken laat vallen. Mijn taak is om ervoor te zorgen dat iedereen de laatste weken met het hoofd omhoog speelt. Met energie en plezier. En niet in negativiteit blijft hangen. Ze hebben een seizoen met veel nederlagen, teleurstellingen en pijnlijke momenten gehad. Door de afstand die ik heb gehad, kan ik denk ik voor relativering zorgen.’
Geen gemis
Hockey had hij de afgelopen maanden niet gemist. ‘Ik dacht er ook niet aan. Alleen als mensen vroegen of ik het miste. De eerste seizoenshelft checkte ik niet eens de uitslagen. Dat was ook goed en lekker na zo’n intensieve topsporttijd. Natuurlijk denk ik af en toe terug aan die prachtige zomer. Spreek ik mijn teamgenoten van toen af en toe. Maar zij zijn alweer een seizoen verder en met het Nederlands team alweer volop bezig aan een nieuw traject. Voor mij is het in ieder geval het teken dat ik de juiste beslissing heb genomen om te stoppen.’

Seve van Ass bespreekt de wedstrijd na met aanvoerder Vincent Langenhuijsen en zijn vader Paul van Ass. Foto: Rob Römer
Of hij volgend jaar opnieuw in actie komt? ‘Misschien in een tweede team, ergens. Maar nu was dit echt een uitzondering. Voor nu focus ik me op deze drie wedstrijden. Dan zien we daarna wel weer verder.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.