In één jaar van Heren 2 naar aanvoerder in de Promotieklasse

Van jongs af aan stond Steijn Zekveld langs de lijn bij Heren 1 op zijn club HBS. Na vorig jaar bewust een stap terug te hebben gezet naar Heren 2, staat de laatste man nu als aanvoerder van het eerste binnen de lijnen. ‘Ik sta eindelijk zonder knikkende knieën in het veld.’

Zekveld (24) is een clubjongen in hart en nieren. ‘Ik droomde er altijd al van om in Heren 1 te spelen. Toen was het ineens zover. Vanuit de A stroomde ik in en speelde ik onbevangen. Dat jaar was het laatste voordat de Promotieklasse in het leven werd geroepen. We eindigden bij de bovenste vier plekken en speelden het jaar erop (seizoen 2018-2019, red.) dus in de Promotieklasse .’

Vanaf toen verliep de hockeycarrière van Zekveld met ups en downs. ‘De verwachtingen namen toe, maar ik ontwikkelde mij niet zoals ik en anderen hadden gehoopt. De ene keer was ik zeker van een basisplaats, de andere keer speelde ik niet of nauwelijks. Dat gaf weinig vertrouwen. Bovendien verloor ik het plezier in het spel, zeker omdat ik wel veel tijd in de trainingen stak.’

Steijn Zekveld is dit seizoen definitief teruggekeerd HBS Heren 1 en direct aanvoerder. Foto: Constant Thoolen

Geen knikkende knieën meer

Na een aantal jaren zoekende te zijn naar meer vorm en plezier besloot Zekveld in de zomer van 2021 het heft in eigen handen te nemen. ‘Onze toenmalige coach, Jamie Kroukamp, gaf aan dat ik niet tot de beste 21 behoorde; of misschien net wel. Weer een jaar veel op de bank zitten, kon ik niet meer opbrengen. Ik zette een stap terug naar Heren 2. Een goede keuze. Ik werd warm ontvangen door mijn teamgenoten. Een groot deel van hen kende ik nog vanuit de jeugd. In dit team en op dat niveau (Reserve Overgangsklasse, red.) groeide mijn zelfvertrouwen iedere wedstrijd. Daarmee kreeg ik eindelijk ook weer plezier in het spel.’

Toen coach Kroukamp om privé-omstandigheden halverwege het seizoen afscheid nam bij Heren 1 en centrale verdediger Sam Martens geblesseerd raakte, klopte Kroukamps vervanger Laurence Docherty bij Zekveld aan. ‘Dat was ook de afspraak’, aldus de masterstudent psychologie. ‘Als het echt nodig was, stond ik paraat.’

Zo beleefde Zekveld in de loop van het afgelopen seizoen een herstart in de Promotieklasse. ‘In de eerste wedstrijd, tegen Nijmegen, kreeg ik nog maar weinig speelminuten, maar dat werden er snel meer. Het vertrouwen dat Laurence mij gaf, hielp mij enorm om beter te hockeyen. In plaats van links- of rechtsachter stond ik steeds vaker centraal achterin. Het gaf rust dat het eindelijk goed ging in plaats van dat ik met knikkende knieën in het veld stond.’

Ineens routinier

Na zich in de laatste wedstrijd ternauwernood te handhaven, verschoof er het nodige in de selectie van de Bloemendalers. Zekveld: ‘Niet alleen stopte Laurence als coach omdat hij weer vader werd, ook nam een groot aantal spelers afscheid. De kern van ervaren jongens die al jarenlang samenspeelden, met onder meer Freek en Sam Martens, Tim Ossewaarde en Fritz Schnoeckel, verdween. Ineens was ik een van de oudsten.’

Dolle vreugde nadat HBS zich vorig jaar mei handhaafde tegen HIC. Foto: Kees Kuijt/Orange Pictures

Als een van de kersverse routiniers vroeg de nieuwe coach Piotr Mazany of Zekveld dit seizoen de aanvoerdersband wilde dragen. ‘Dat overviel mij wel een beetje. Tegelijkertijd is het een mooie bezegeling van mijn ontwikkeling: van bewust een stap terugnemen tot het zijn van aanvoerder. Ik vind het stiekem lastiger dan gedacht. Het is meer dan voorop in de strijd gaan. Ons team bestaat deels uit een jonge groep spelers die elkaar al lang kennen, aangevuld met zo’n twaalf spelers van buitenaf. De dynamiek moesten we opnieuw uitvinden. Ik ben daarin een klankbord voor de jongens en de schakel naar de staf. Ik heb onderschat hoeveel energie dat kost.’

Uitdagend seizoen

De mannen van HBS kennen tot dusver geen gemakkelijk jaar. De ploeg staat onderaan. Het gat met nummer 11 Gooische is drie punten, nummer tien Ring Pass staat op vier punten afstand. ‘We zijn lang zoekende geweest. We waren een bij elkaar geraapt zooitje, maar zijn wel leergierig. Onze trip naar Porto deze winter heeft ons weer dichterbij elkaar gebracht. Nu is het nog zaak in de resultaten te laten zien dat we in deze competitie thuishoren.’

Zondag speelt HBS tegen Tilburg. Zekveld: ‘De vorige keer speelden we 2-2 tegen hen. We zijn als ploeg nu verder dan een half jaar geleden. En als onze concurrent Gooische van hen kan winnen (nummer elf Gooische versloeg Tilburg vorige zondag met 2-0, red.), dan kunnen wij dat ook.’