Laren grijpt promotie na zinderende slotdag: ‘Mooier kan niet’

Spannender krijg je het niet. Nooit eerder eindigden drie ploegen in de Promotieklasse Heren met exact evenveel punten. Maar op de allesbeslissende zondagmiddag had Laren de beste papieren. De Gooise ploeg won met 5-2 van HGC, pakte daarmee één zege meer dan concurrenten Tilburg en Schaerweijde en promoveert als kampioen na een jaar terug naar de Hoofdklasse.

‘Ik ben zo fucking trots op de hele club, op dit team, op de staf’, straalde publiekslieveling Kenny Bain (35) met zijn kampioensshirt aan en een zwerm aan kinderen om hem heen. ‘Drie minuten voor tijd was ik helemaal gesloopt. En toen moest ik ook nog terug het veld in om een publiekswissel te maken. Nóg een minuut spelen. Maar nu maakt het allemaal niks meer uit. Ben ik ongelooflijk blij. En ook trots op mijzelf. Dat ik dit seizoen nog negentien goals heb gemaakt, is voor een ouwe lul niet slecht, toch?’

Dat het uitgerekend Bain was die Laren op een comfortabele 3-1 zette, maakte het feest voor de spits extra bijzonder. Met 22 seizoenen op hoog niveau, waarvan vier bij Laren, was Bain in zijn hoofd al weken bezig met afscheid nemen. Na zijn tweede doelpunt van de middag gaf hij een dikke knuffel aan zijn vader, die zo trots als een pauw langs de lijn stond. Na afloop zocht hij met tranen in zijn ogen familie op. Een aantal was zelfs speciaal overgekomen uit Schotland voor deze bijzondere dag.

De mooiste

Zijn vrouw Julia Müller, oud-speelster van Laren, had hem die ochtend een lieve app gestuurd nadat zij voor een kinderfeestje de deur uit was gegaan. ‘Ze schreef dat ze supertrots op mij was. Dat deed mij heel veel. En dat zij, mijn kinderen, familie en beste vrienden er vandaag bij waren, maakt het voor mij compleet. Vorig seizoen was ik door alle ups en downs in de Hoofdklasse niet altijd even leuk, thuis en op het veld. Dit jaar had ik minder stress, misschien omdat ik wist dat dit mijn laatste seizoen was. En dan zo eindigen… Dit is by far de mooiste manier om te stoppen.’

Kenny Bain ontkurkt de champagne: Laren is kampioen. Foto: Rob Römer

In de winterstop nog vijfde

De weg naar de champagne was grillig en allesbehalve vanzelfsprekend. Vorig seizoen strandde Laren na een moeizaam hoofdklasseseizoen in de play-outs tegen SCHC. De Argentijnse coach Lucas Rey vertrok en in zijn kielzog drie Argentijnse spelers. Met de relatief jonge Allard van Heemstra aan het roer, Suzanne Reimering als assistent-trainer en Sjoerd Marijne als performance coach en een team dat verder vrijwel intact bleef, waren de ambities van de ploeg duidelijk: meteen terug promoveren naar het hoogste niveau.

De seizoensstart verliep niettemin moeizaam. In de eerste helft van het seizoen verloor Laren onder meer van hekkensluiter HCAS en kwam het niet verder dan een gelijkspel tegen Almere, een andere laagvlieger. ‘We speelden toen meer als losse individuen’, zei Van Heemstra. ‘Iedereen wilde op beslissende momenten zelf iets forceren. Terwijl juist de kracht van dit team zit in de samenwerking en vertrouwen op elkaars kwaliteiten.’

Foto: Rob Römer

In de winterstop stond Laren op plek vijf. Promotie leek ver weg, al had de ploeg nog een inhaalwedstrijd tegoed. Dat duel – toevallig ook tegen HGC – werd begin maart overtuigend gewonnen. Volgens Van Heemstra was dat het keerpunt. ‘Zeker vanaf dat moment kwam meer onderling begrip, meer acceptatie. De jongens losten het meer met elkaar op, durfden op beslissingen van elkaar te vertrouwen. En misschien wel het belangrijkste: vanaf toen beslisten we lastige potten vaak in het laatste kwart.’

Vanaf maart werd er nauwelijks meer iets weggegeven. Alleen tegen Leiden moest Laren een nederlaag slikken (3-1), en vorige week bleef de ploeg steken op 3-3 tegen concurrent Tilburg. Maar dat ene gelijkspel bleek uiteindelijk precies genoeg om zondagmiddag, voor eigen publiek, alles in eigen hand te houden.

‘Het leeft’

‘Ik vind eigenlijk dat het niet moet kunnen dat we na zoveel onnodig verloren punten nog kampioen worden. Dat er geen team was dat er dit seizoen bovenuit stak. Maar dat maakt het ook bijzonder. Na de eerste seizoenshelft had ik dit echt niet verwacht’, vertelde routinier Pieter Paul Houting.

Twee jaar geleden promoveerde Laren ook, maar dat voelde anders volgens Houting. ‘Toen was het voor het eerst in negen jaar dat we terugkeerden naar de Hoofdklasse. Daardoor was de ontlading toen groter. Dit keer is het knap omdat we na één jaar terugkeren. Dat gebeurt niet vaak. En wat ik mooi vind: het leeft zó op onze club. Kinderen staan hier te trappelen om met een supportersbus mee te mogen. Zelfs naar Tilburg, zo’n honderd kilometer hiervandaan. Dat is mede dankzij Kenny. Als jeugdtrainer en coördinator heeft hij echt iets losgemaakt. Daardoor staan er ook meer ouders langs de lijn. Niet alleen nu, maar ook volgend jaar.’

Pieter Paul Houting en Allard van Heemstra feliciteren elkaar. Foto: Rob Römer

Uit het clubhuis schalde ondertussen We are the champions. De spelers genoten met familie en vrienden van een eerste drankje. De schaal ging van hand tot hand. Buiten was een partybus in aantocht voor een ritje richting Amsterdam.

Van Heemstra glimlachte: ‘Of ik meega? Ach, ik geloof dat de jongens nog wel weten hoe ze moeten feesten. En dat hebben ze verdiend ook.’