Bouwjaar voor verjongd OR: ‘Kijken kritischer naar de kosten’

Ze speelden zich vorig seizoen uiteindelijk soepel veilig, door een dijk van een tweede seizoenshelft. Dat leek voor de dames van Oranje-Rood een prachtige basis om op door te gaan. Maar door het vertrek van veel ervaring, de komst van zeven nieuwkomers en een zwaar geblesseerde topscorer moet de ploeg uit Eindhoven toch weer opnieuw bouwen. Dat doen ze vanuit de kelder van de competitie: ze gaan de zevende speelronde in als hekkensluiter. 

‘We zijn een opleidingsteam geworden.’

De conclusie is hard, maar ook realistisch aan de telefoon. Tophockeybestuurder Harry van Hout windt er geen doekjes om. ‘Vijf meiden die bij onze club hebben gehockeyd, wonnen goud in Parijs. Daar zijn we trots op. Het laat aan jonge meiden zien dat je via Oranje-Rood hogerop kunt komen.’

De doorgewinterde Van Hout schetst meteen de andere kant van die (gouden) medaille. ‘We speelden een paar weken geleden tegen Amsterdam en verloren met 6-1. Vier goals kwamen van speelsters die wij hebben opgeleid. Dat is niet frustrerend, dat is een gegeven.’

In Eindhoven zelf groeien de bomen van het vrouwenhockey niet meer tot in de hemel. Tussen 2017 en 2019 was dat anders. Haalde een prachtige lichting met Freeke Moes, Lisa Post en Laura Nunnink – local heroes die er in Parijs bij waren – driemaal op rij de play-offs. OR flirtte met de komst van wereldster Lidewij Welten en hoopte een vaste waarde te worden bovenin de Hoofdklasse.

Laura Nunnink in 2019/2020, haar laatste seizoen bij Oranje-Rood, voordat ze naar Den Bosch ging. David van Haren

Het verhaal is bekend, dat lukte niet. De sterren vertrokken en de prestaties gingen ieder jaar achteruit. Na de pijnlijke degradatie in 2022, krabbelde OR weer op. De afgelopen twee seizoenen knokte de Eindhovense ploeg zich naar de negende plaats. Vorig hockeyjaar gebeurde dat door een enorme inhaalslag in het tweede competitiedeel, waarin 16 van de 21 punten werden behaald. 

De allerlaatste club op de route

Een prachtige opmaat naar het nieuwe seizoen, zou je zeggen. Maar de waarheid is anders. Met Lisa Scheerlinck, Floor Hoogers en Janneke van de Venne stopten bij elkaar zo’n 35 seizoenen aan tophockeyjaren. Bovendien vertrokken ook aanvallende creatieveling Sophie van Grimbergen en de Duitse oud-international Ellie Gräve. Speelsters die lastig te vervangen waren, weet ook coach Mark Dekker.

‘We hebben wel wat ingeleverd. Dat klopt. En we zijn zeker wel op zoek gegaan naar meer ervaring’, geeft Dekker toe. ‘Stad en land hebben we afgezocht. Maar makkelijk was dat niet voor ons. Heel gechargeerd gezegd studeren alle speelsters in de Hoofdklasse in Amsterdam of Utrecht. Bijna alle clubs liggen dichterbij die steden dan wij. Route-technisch komen we als allerlaatste aan de beurt. Dat is niet bepaald een trigger om hierheen te gaan, hoe jammer ik dat ook vind. Ik denk dat we binnen de mogelijkheden alles eruit hebben gehaald.’

Lynn Vasterink, aanvallende smaakmaker bij OR die kwam van Huizen. Foto: Willem Vernes

Op het lijstje nieuwelingen van OR staan Frans international Lucie Ehrmann (Royal Antwerp), de Italiaanse oude bekende Sara Puglisi, Lynn Vasterink en de Amerikaanse Julianna Tornetta (beiden van degradant Huizen), Merel Voermans (Kampong O18), Pieke van de Pas (Rotterdam), de eerder gestopte Thirsa Kho en Lara Raaijmakers, die doorschoof vanuit Dames 2. 

Besparingen bij de dames van OR

De keuze voor de speelsters in dat rijtje is een gevolg van de besparing die de club heeft doorgevoerd, vertelt Van Hout. De club ziet minder dan voorheen het nut van buitenlandse speelsters, die passanten bleken te zijn. ‘Meiden waarvoor je ook huisvestiging en reiskosten moet betalen. Reken maar uit wat het kost als iemand die op 120 kilometer afstand woont, hier vier keer per week traint. En dat 36 weken per jaar, tegen 23 cent per kilometer.’ 

‘Dat is een hoop. Dus zijn we kritischer naar de kosten gaan kijken en zijn er minder meiden dan voorheen die van ver komen. Onze Sara, die hier al eerder speelde, heeft bijvoorbeeld haar eigen huis in Nederland. Julianna komt uit Amerika, maar betaalt alles zelf.’

Coach Mark Dekker, met assistent en clubboegbeeld Daphne van der Velden. Foto: Willem Vernes

‘We willen het vooral doen met meiden uit onze eigen opleiding en speelsters uit de regio’, onderstreept Van Hout. ‘Meiden die het goed doen bij een club als Were Di en meer willen. Of bij Den Bosch niet aan hun trekken komen en wel in Brabant willen hockeyen. Zo proberen we in de Hoofdklasse te blijven. En voor de duidelijkheid: niemand vertrekt bij ons vanwege het salaris. Wel door ambitie, om hoger te hockeyen.’

‘Tegenover het vertrek van die ervaring, staat de komst van talent en potentie’, stelt Dekker. ‘En die meiden hebben tijd nodig. Die tijd hebben we. Natuurlijk willen we van die laatste plaats af. Moeten we punten gaan pakken. Dat is duidelijk. Maar in de paniekmodus schieten, dat helpt ook niet. We zijn niet bang voor een tropenseizoen. De grootste uitdaging voor de club is om de groep lang bij elkaar te houden.’

De topscorer die geveld werd door een proefspeelster

De hekkensluiter speelde zondag verdiend gelijk tegen promovendus Bloemendaal. Beide ploegen kregen best wat grote kansen, maar scoorden niet. Doelpunten maken is sowieso een issue in Eindhoven. Ze staan pas op twee treffers, het laagste aantal ooit van OR na zes Hoofdklasse-duels. Allebei die goals werden gemaakt door Charlotte Schrijvers. ‘En laat die momenteel net geblesseerd zijn’, zucht Dekker. ‘Ze heeft een hersenschudding. We weten niet wanneer ze weer kan spelen.’

Bibi Donraadt (rechts) was vorig seizoen topscorer bij OR, maar zal dit hockeyjaar niet spelen. Foto: Willem Vernes

De beste schutter van vorig seizoen komt dit hockeyjaar helemaal niet in actie. Bibi Donraadt schoot toen acht keer met scherp, maar loopt nu op krukken. De aanvaller herstelt van een zware knieblessure, die ze in de voorbereiding opliep. Donraadt werd van de sokken gelopen door een speelster die een paar niveaus lager hockeyde en een keertje kwam meetrainen (en uiteindelijk de selectie niet haalde).

Ze wordt gemist, zoveel is duidelijk. ‘We killen nog niet’, constateert Dekker. ‘In veel wedstrijden doen we lang mee. We speelden zondag tegen Bloemendaal verzorgd, maar we moeten die volgende stap maken. Ook toeslaan in de cirkel of binnen de 23.’ 

Het gejojo in het doel

Niet alleen de voorhoede van OR is het bespreken waard. Ook in het doel gebeurde er meer dan genoeg in de voorbije weken. Zo passeerde Dekker vorige maand voor de beladen derby tegen Tilburg zijn eerste keus Lucie Ehrmann – de Franse goalie op de Spelen van 2024 – ten faveure van de onervaren tiener Renske van Limpt, die vervolgens ook tegen Amsterdam keepte. Een verrassing. Daarna kwam Ehrmann weer terug in de goal. 

Goalie Ehrmann met tophockeybestuurder Harry van Hout. Foto: Oranje-Rood

‘Renske brengt een andere energie dan Lucie’, zegt Dekker een beetje cryptisch. ‘Zij is wat kalmer en brengt rust. Lucie is een aanjager, die zich met haar uitstraling en aanmoedigingen laat horen. In die twee wedstrijden vond ik dat we de stijl van Renske beter konden gebruiken.’

‘Natuurlijk was dat een tegenvaller voor Lucie. Ik snap dat coaches niet vaak van keepers wisselen. Maar ik kijk daar wat flexibeler tegenaan. Je kiest toch ook soms voor spits A omdat-ie beter in de wedstrijd past dan spits B? Lucie is er goed mee omgegaan en keepte zondag prima. Ze had er een groot aandeel in dat we geen tegengoals kregen.’

Oranje-Rood speelt de komende twee duels tegen SCHC en Pinoké, allebei play-offdeelnemers van het vorige seizoen. Daarna wacht het zespuntenduel tegen Rotterdam, dat nu tiende staat. ‘Maar ik wil niet over die andere twee wedstrijden heen kijken’, zegt Dekker. ‘We gaan leren. Hebben misschien een kans. Ik vind de groei veel belangrijker dan waar we in de winterstop staan. Dat is ook een voorwaarde om een topseizoen te spelen. Want dat doen we, als we ons direct  handhaven.’