Drie strafballen, nul tegengoals: Remmerswaal dé heldin van HDM

Drie strafballen, nul tegengoals. HDM-keepster Julia Remmerswaal (29) had deze play-outs tegen Leonidas een gemiddelde waar menig goalie jaloers op zal zijn. Mede dankzij haar reflexen handhaafde HDM zich in de Tulp Hoofdklasse, na een mager seizoen voor de ploeg die in 2021 en 2022 nog deelnam aan de play-offs om de landstitel. ‘We wisten dat het een moeilijk jaar zou worden.’

Als Remmerswaal zondagmiddag vlak voor rust bij een voorsprong van 2-0 (de uitslag van zaterdag meegerekend) een stap naar rechts zet en met haar stick een strafbal van Leonidas stopt, ontploft alles en iedereen in het groen-geel. De wissels springen op van de bank. De speelsters in het veld stormen op hun keepster af en vliegen haar om de hals, alsof ze de beslissende shoot-out in de olympische finale heeft gestopt. Dit is een cruciaal moment in de wedstrijd, weet de ervaren en voormalig derde keepster van Oranje dan al. Haar ploeg houdt nu de controle en hoeft niet in de paniekstand te schieten.

Het was dapper van Leonidas-speelster Minke Boeijenga dat ze opnieuw achter de bal ging staan. Zaterdag miste ze oog in oog met Remmerswaal vanaf de strafbalstip dé kans op de gelijkmaker, de 1-1. Toen raakte ze de bal niet goed en miste haar poging kracht. Dit keer was haar push wel hard, maar was het opnieuw Remmerswaal die met een snelle reflex als winnaar uit de strijd kwam.

Speelsters van HDM vliegen Julia Remmerswaal om haar nek nadat ze een strafbal van Leonidas heeft gestopt, voor de tweede keer deze play-outs. Foto: Rob Römer

Het schoot wel even door mijn hoofd om op het laatste moment toch nog te wisselen. Maar ik dacht: nee, ik blijf bij mijn plan Julia Remmerswaal

Remmerswaal blikte na de wedstrijd terug op het mentale schaakspel met Boeijenga, die zaterdag voor de linkerhoek koos, maar nu net zo goed de andere hoek had kunnen kiezen. ‘Ik heb er voor de wedstrijd goed over nagedacht. Over wat ik zou doen als we opnieuw een strafbal tegen zouden krijgen. Toen al besloot ik om voor dezelfde hoek te kiezen. Dat dezelfde speelster van Leonidas nu weer achter de bal ging staan, veranderde daar voor mij niets aan. Natuurlijk, het schoot wel even door mijn hoofd om op het laatste moment toch nog te wisselen. Maar ik dacht: nee, ik blijf bij mijn plan. Dat pakte gelukkig goed uit.’

Spannend bleef het daarna niet lang meer. Het derde kwart was nog maar net begonnen toen Margot van Hecking Colenbrander een strafcorner binnensloeg, de bevrijdende 3-0. De wedstrijd zat nu echt op slot, voelde Remmerswaal. De deur werd niet meer op een kier gehouden, zoals zaterdag in de heenwedstrijd op eigen veld (1-0 winst) wel gebeurde. Na de 4-0 van Lotte Beetsma kon er bij HDM zelfs breeduit gelachen worden. Een paar minuten voor tijd kreeg Leonidas nog één laatste kans om de eer te redden, opnieuw via een strafbal. Deze keer was het niet Minke Boeijenga, maar Eva Verkerk die achter de bal plaatsnam. Maar Remmerswaal was deze play-outs simpelweg onpasseerbaar. Verkerk pushte naast.

HDM juicht zondag na een doelpunt tegen Leonidas (3-0 winst). Foto: Rob Römer

‘We wisten dat het een moeilijk seizoen zou worden’

Het was voor het eerst in zeventien jaar dat HDM lijfsbehoud moest afdwingen in de play-outs. Al sinds 2007 speelt HDM onafgebroken in de Hoofdklasse. Alleen in het eerste seizoen na hun terugkeer op het hoogste niveau moest de ploeg uit Den Haag zich veilig spelen via de nacompetitie. Daarna bivakkeerde HDM vrijwel altijd in de grijze middenmoot. Behalve natuurlijk in de seizoenen 2020/2021 en 2021/2022. Twee keer op rij plaatste HDM zich toen voor de play-offs om de landstitel.

Wie het clubhuis van HDM via de hoofdingang binnenloopt, ziet links voor de bar nog altijd een plakkaat aan de muur hangen met de tekst: ‘HDM Dames 1 deelnemer play-offs 2021.’ Handafdrukken van de speelsters uit die gouden selectie, die voor het eerst in de clubgeschiedenis de play-offs bereikte, zijn vereeuwigd op de muur. Hun namen staan er onder geschreven. Julia Remmerswaal is er één van. Margot van Hecking Colenbrander ook. Net als Tessa Clasener, Imme van Es en Anke Sanders. Zij zijn de enige vijf speelsters van de historische ploeg die dit seizoen nog over waren, van wie de geblesseerde Sanders dit weekend ontbrak.

Het zegt veel over de val die de ploeg heeft gemaakt. De play-offs zijn al jaren uit zicht. Talenten Jip Dicke (SCHC) en Tessa Beetsma (Pinoké) vertrokken. Het budget voor Dames 1 werd ten opzichte van vorig seizoen ongeveer gehalveerd. De tiende plaats in de competitie is daarom een logische rangschikking voor HDM. Ook Remmerswaal weet dat de gouden tijden voorbij zijn. ‘Omdat we drie jaar geleden nog in de play-offs stonden, waren de verwachtingen van buitenaf misschien nog hoog. Maar zelf wisten we beter. De afgelopen twee jaar raakten we meer dan de helft van het team kwijt. Dit is niet meer dezelfde ploeg waarmee we destijds de play-offs haalden. We wisten dat het een moeilijk seizoen zou worden.’

Natuurlijk gaat er een fles champagne open nadat handhaving een feit is. Foto: Rob Römer

Drie speelsters vertrekken: HDM krijgt het ook volgend seizoen zwaar

Margot van Hecking Colenbrander, één van de vijf speelsters die er in 2021 al bij was, vertrekt naar Hurley. Verdediger Nora Bruinsma maakt dezelfde overstap. Middenvelder Imme van Es speelt volgend seizoen voor Kampong. Een groot deel van de ruggengraat van het team valt daarmee opnieuw weg. Remmerswaal gaat wel door, net als aanvoerder Tessa Clasener en viervoudig international Hester van der Veld.

Remmerswaal zegt dat ze wel energie krijgt van de weg die de club noodgedwongen inslaat. HDM focust zich op de eigen jeugd. Talenten Yara Akkerman en Roos Alkemade – speelsters van Oranje Meisjes O18 – schoven dit seizoen al vervroegd door naar Dames 1. ‘Die twee jonkies doen het fantastisch. Maar er lopen nog meer talentvolle speelsters in de jeugd. Die gaan we de komende jaren inpassen. Ik heb daar veel vertrouwen in. We hebben de jeugd keihard nodig. HDM heeft altijd een sterke jeugdopleiding gehad en daar plukken we nu de vruchten van. Stapje voor stapje bouwen we aan de toekomst.’

De play-offs lijken desondanks ook volgend seizoen buiten bereik. De ambitie voor volgend jaar is om weer aan te sluiten bij de grijze middenmoot, net boven de degradatiestreep. Maar zelfs dat wordt met het vertrek van de drie ervaren speelsters een zware opgave.