Het was een noodoplossing, dik een half jaar geleden. Jeroen Schoenmakers stapte in het gat dat bij Kampong ontstond na het ontslag van Fleur van de Kieft. Met de Utrechters kroop hij uit de competitiekelder en is de handhaving inmiddels een feit. Daarmee is de missie geslaagd in weer een turbulent seizoen in de Domstad.
Het gemiddelde team uit de Italiaanse voetbalcompetitie verslijt gemiddeld minder coaches dan de vrouwen van Kampong. Schoenmakers was alweer de vijfde binnen drie jaar op de hotseat in de Utrechtse dug-out. Hij stapte in oktober in, op een moment dat Kampong tiende stond. Liefst vijf punten minder had dan de nummer negen.
Er dreigde dus een inktzwart seizoen voor de blauwwitte formatie, die juist zo’n slag had geslagen op de transfermarkt. Met Lidewij Welten, Delfina Merino, Laura Barrios en Maddie Fitzpatrick waren internationaal gelouterde spelers aangetrokken. Van die drie stond er zondag maar eentje op het veld tegen Pinoké (4-4): Merino, wiens ouders speciaal waren overgekomen uit Argentinië. Welten en Barrios waren geblesseerd, Fitzpatrick keerde in maart vrij plotseling terug naar Australië.
‘Die veilige plek leek in oktober heel ver weg’, verzucht Schoenmakers. ‘Natuurlijk zijn we blij, opgelucht en trots dat we uiteindelijk in de middenmoot staan. In het linkerrijtje zelfs, op dit moment. Maar ik ben vooral blij dat deze groep de laatste maanden aantoonde, dan ze veel meer kwaliteit in zich hebben dan ze eerst lieten zien. Dat ligt echt niet aan mij als coach. Ik faciliteer alleen maar. En ik ben ook niet alleen maar tevreden. Ik had gehoopt dat we stabieler zouden zijn. Minder goals en corners tegen zouden krijgen. Dat is ook onder mij niet gelukt. We scoren veel, maar zijn verdedigend nog steeds een kwetsbaar ploegje.’
Fokke blijft, waar De Waard en De Goede gingen
Maar wel een team dat door kan bouwen, onder leiding van Kai de Jager. Inderdaad, coach nummer zes straks in drieënhalf jaar. Hij moet het straks doen zonder Vanessa Blockmans (terug naar België) en Barrios (terug naar Spanje). Achter de naam van Merino staat nog een vraagteken. Sofie Stomps (UHC Hamburg) en Sosha Benninga (Amsterdam) zijn de eerste aanwinsten in een zomer, die iets rustiger moet verlopen dan voorheen.
De grootste slag op de transfermarkt heeft Kampong wellicht eind april al geslagen, door rising star Luna Fokke langer vast te leggen. De laatste jaren liepen de meeste speelsters weg uit Utrecht zodra ze Oranje in het vizier kregen. Het rijtje is bijna onuitputtelijk: van Eva de Goede tot Xan de Waard en van Laurien Leurink tot Marijn Veen. Allemaal opgeleid door Kampong, allemaal vertrokken naar de top-vier.
‘Eindelijk lijken we die trend te breken’, zegt clubman Schoenmakers, die als jeugdtrainer al die aanstormende sterren meemaakte. ‘De hele Hoofdklasse zat achter Luna aan. Dat ze toch blijft, geeft aan dat ze erin gelooft dat er ook op Kampong iets moois kan ontstaan. En het toont ook aan dat ze het naar haar zin heeft. Het plezier en enthousiasme is godzijdank helemaal teruggekomen bij deze ploeg. Ze waren, ook door de druk, soms vergeten hoe leuk hockey is. Ik haal dan altijd mijn oudste zoon Pepijn erbij. Hij is zes en speelt ook bij Kampong, bij de Benjamins. Dat gevoel, dat spelplezier van een kind dat op de club komt met een bitje in en scheenbeschermers aan. Dat heb ik gelukkig ook weer gezien bij dames 1.’
Het gezin en de racefiets
Over z’n gezin gesproken. De Schoenmakertjes gaan de grootste man in huis weer wat vaker zien de komende maanden. ‘Opeens was ik een stuk minder vaak thuis. Mijn vrouw en ik hebben twee zoontjes, die ander – Joep – is drie jaar. Ik kon hen ’s avonds veel minder naar bed brengen. Ik ben mijn vrouw dankbaar dat ik dit zo kon doen. Zij regelde het thuis. Wist dat ik het graag wilde en dat de club hulp nodig had.’ Lachend: ‘Ze heeft zelf ook bij Kampong – in dames 14 – gespeeld, dat was in dit geval ook wel handig.’
Hoe zijn zondag er na de zomer uitziet, dat weet Schoenmakers nog niet precies. ‘Ik ben gevraagd voor MOP Veteranen B. Ja, als speler. Ook een mooie uitdaging, haha. Maar wellicht loop ik ook nog rond bij de Hoofdklasse-wedstrijden. Voordat ik bij Kampong begon, heb ik bij een paar wedstrijden commentaar gegeven voor Viaplay. Dat is mij in ieder geval goed bevallen. Ik zou het leuk vinden om dat af en toe weer te doen.’
Bovendien wacht hem nog een andere uitdaging. ‘Daarnaast ben ik tijdens het afgelopen jaar vijf kilo aangekomen. Ja, coachen is een ongezond vak, haha. Het kwam vooral omdat ik zelf amper meer tijd had om te sporten. Normaal gesproken zit ik zeker drie keer per week op de racefiets. Daar bleef nu weinig van over. Dus naast het gezinsleven, wordt het ook wel weer tijd om zelf wat te doen. Het eerste rondje heb ik al in mijn hoofd. Over de Utrechtse Heuvelrug. Doorn, Maarn en dan de Amerongse Berg. Weer eens wat anders dan een uitwedstrijd naar Pinoké of HDM.’
2 Reacties
robdux
Eva de Goede, Xan de Waard zijn toch echt ergens anders begonnen dan op Kampong.
charliejanssen
Ik weet het niet precies, maar de zelf opgeleide speelsters bij Kampong, gerekend vanaf pak en beet de mb1 zijn toch op 1 hand te tellen. Dus dat zelf opleiden...