Hij maakte dit seizoen een droom waar door in de Hoofdklasse te coachen. Maar na een jaar doet Rotterdam-trainer Jordy van der Waart alweer een stapje terug. Het coachen slokt zijn leven buiten het veld te veel op. ‘Ik wil niet door het hockey uiteindelijk alleen overblijven.’
Op het terras van HDM, aan het slot van het slopende seizoen, gaan de gedachten van Van der Waart terug naar een week of vier geleden. Hij had een vrije middag. Was thuis om voor zijn twee kinderen (en zijn hondje) te zorgen. Op die dag confronteerde zijn zoontje Bodey hem onbedoeld met zijn overvolle agenda.
‘Papa, je bent er wel. Maar je hebt geen tijd voor ons.’
Terwijl hij de zin uitspreekt, schudt Van der Waart zijn hoofd. ‘Dat was verschrikkelijk om te horen. Zo’n vader wil ik niet zijn. Dat was voor mij de druppel. En hij had gelijk, hè. Ik ben niet de beste man voor mijn vrouw geweest de laatste tijd. Was niet de leukste papa. Omdat ik op zo’n vrije middag alsnog vol aan het bellen en appen ben over het team. Ik had op die dag met Bodey afgesproken dat we iets leuks zouden doen. Maar dat ging dus niet door.’
Foto: Willem Vernes
Randzaken en een te hoge werkdruk
Het was het laatste zetje dat Van der Waart nodig had om de knoop door te hakken. Zijn eerste seizoen als hoofdcoach in de Hoofdklasse is voorlopig ook z’n laatste. Hij wordt opgevolgd door Jorge Nolte, die zondag al aandachtig toeschouwer was bij HDM-Rotterdam (2-2). ‘Ik heb eerder verteld hoe graag ik dit wilde doen. Daar heb ik ook geen spijt van. Dit was een droom van mij. Daar is niets aan veranderd. Maar het leiden van dit team vraagt meer van mij dan ik kan en wil geven.’
Even gaat de blik op oneindig. ‘Er is veel op mijn schouders terechtgekomen in de tweede seizoenshelft. En dat moet ik niet nog veel langer op deze manier doen. Ik ken verhalen van coaches die zo op zijn gegaan in die taak, dat ze hun gezin hebben verloren. Mijn familie is veel belangrijker voor mij. Mijn droom moet ten koste van gaan van hen. Dat wil ik nooit laten gebeuren.’ Met een grijnsje: ‘Uiteindelijk is het ook maar hockey, hè?’
Van der Waart was vorig seizoen assistent-coach bij Rotterdam. Hij wist dus welke uitdaging hij tegemoet ging. ‘Ik heb het niet onderschat. Maar er is dit seizoen best veel bij ons gebeurd.’ De coach doelt dan nog niet eens op het vertrek van goalie Iris Nikerk, die een maand geleden plots stopte. Die beslissing kan de coach alleen maar waarderen. Heel veel details wil hij niet delen.
‘Maar ik kan wel zeggen dat het vertrek van mijn assistent Lennard Poillot voor mij best ingrijpend was. Daardoor kwamen er veel meer taken bij mij te liggen. Was de werkdruk te hoog, denk ik nu. Bovendien ben ik niet fulltime coach van Rotterdam’, zegt Van der Waart, die ook nog assistent is van Nederlands Meisjes Onder-18 en verenigingsmanager is bij Leonidas.
Foto: Willem Vernes
Natuurlijk vielen de resultaten niet mee. Won Rotterdam maar drie van z’n twintig duels en stevenen ze voor het derde jaar op rij af op play-outs. ‘Maar daar gaat het mij niet om’, zegt Van der Waart stellig. ‘Die plek op de ranglijst, die raakt me niet. Het gaat vooral om de randzaken buiten het veld. Deze groep heeft ook veel aandacht nodig als we niet op de club zijn. Ik ben niet de juiste persoon om dat te faciliteren.’
Dat hoge woord kwam er een paar weken geleden uit, toen Van der Waart zijn twijfels deelde met de club. ‘Dat was best lastig, juist omdat ik het coachen an sich fantastisch vind. De club wilde graag dat ik bleef. Het grootste deel van de spelersgroep ook. Dan is het net wat moeilijker om te zeggen dat je toch stopt. Ik ben Rotterdam natuurlijk ook dankbaar, dat ze mijn droom lieten uitkomen.’
Hoe de cirkel toch weer rond is
Rotterdam staat momenteel dus elfde, op drie punten afstand van de veilige negende plaats. Uiteraard wil Van der Waart zijn bijzondere seizoen maar op een manier beëindigen. ‘Ik wil er alles aan doen om Rotterdam in de Hoofdklasse te houden. Daar hoort de club ook thuis. En ik hoop echt enorm dat ze daarna stappen kunnen maken om duurzamer en makkelijker op het hoogste niveau te blijven.’
Een half jaar geleden vertelde Van der Waart dat hij zijn vader op diens sterfbed had beloofd ooit in de Hoofdklasse te coachen. ‘En nu is het tijd om de belofte aan mijn zoon waar te maken. Is de cirkel toch een beetje rond.’
4 Reacties
SjoerdVissers
Je hebt groot gelijk! Er blijven veel dingen netjes binnen Rotterdam want vanaf de zijkant bekeken rommelt het aan alle kanten. Als je dan ook nog met prinsessen zoals Omrani te maken hebt dan is het heel lastig. Ik heb zondag gekeken, maar die was niet gediend van enige repliek van de trainer.
RandolfHollt
Raar om Omrani zo persoonlijk aan te vallen. Ze lijkt mij bij Den Bosch ook fantastisch opgeleid dus vol met nuttige kennis om in belangrijke wedstrijden te gebruiken. Tijdens een wedstrijd met een hoge hartslag gaat de communicatie nou eenmaal anders dan elders, dat hoort erbij.
wesselverhoeff
Wat een knappe en mooie beslissing.🙏
misha-van-oostveen
Of ze van DB komt of niet snap ik deze reactie niet. Lijkt me iets persoonlijks waarbij je de trainer in deze fase echt niet helpt met deze ‘aanval’ op deze speelster. Sjoerd ik ken je niet maar wat sla je de plank in mijn ogen volledig mis.