Wat was ze zondagmiddag bepalend voor haar team. Frédérique Matla sleepte met nog vijftig tellen op de klok de gelijkmaker (1-1) in de touwen tegen SCHC en zorgde er zo voor dat Den Bosch niet met lege handen naar huis ging.
De allerlaatste kans, het allerlaatste moment. Den Bosch verdiende minimaal een punt in de topper met SCHC, maar daar was nog een doelpunt voor nodig. Alles en iedereen aan de Kees Boekelaan hield zijn adem in. Want fenomeen Frédérique Matla mocht voor de derde keer aanleggen voor een strafcorner. De gedachtes gingen terug naar de lente van 2022. Toen Matla met nog veertig tellen op de klok eigenhandig met haar sleep de landstitel greep. Ten koste van? Stichtsche.
Dit keer flikte ze het weer. Koeltjes en ijskoud pushte ze de bal in de linkerbenedenhoek. Door de blijdschap die volgde leek de tweede speelronde uit de Tulp Hoofdklasse Dames plots even op een playoff-finale. Niets was minder waar, maar Matla was maar wat blij dat ze haar stempel weer eens kon drukken.
Want bepalend en beslissend zijn, dat was alweer een tijd geleden. Ja, ze maakte het enige doelpunt in de gewonnen EHL-finale en tikte de achttien goals aan in de reguliere competitie, maar van de fenomenale vorm was geen sprake. Ook niet bij Oranje, waar ze op de kop van de cirkel tegenwoordig tweede keuze is achter Yibbi Jansen.
De late gelijkmaker van Den Bosch. Foto: WorldSportPics
‘Het was niet mijn seizoen’
Daar is Matla het zelf, vlak naar haar beslissende treffer, volledig mee eens. Het was voor de spits een pittig jaar. ‘Het was niet top’, begint ze zelfkritisch en eerlijk. ‘Ik lag er eerst vier maanden uit met een blessure aan mijn schouder. Drie weken voor het EK brak ik mijn neus. Nee, het was niet mijn seizoen. Ik heb bij Den Bosch niet gebracht wat ik had gekund, terwijl dat wel had moeten gebeuren. Het was pech, op pech, op pech. Waarom moet je vlak voor het EK je neus breken? Het hele jaar was het net niet. Over het EK ben ik ook niet bijzonder tevreden. Het waren ups en downs. Ik ben maar wat blij dat dat seizoen voorbij is.’
Oorzaken heeft ze wel, maar ze noemt het zelf liever niet zo. Misschien valt het een en ander wel te verklaren, maar ze wil zich nergens achter verschuilen. ‘Yibbi haar corner is wereldklasse. Ik begrijp volledig dat zij bij Oranje de eerste keuze is’, is haar allereerste reactie. Vervolgens gaat ze verder. ‘Mijn schouderblessure is nu elf maanden geleden, maar ik ben er nog elke dag mee bezig. Het leek onschuldig, maar ik kan nog steeds niet op mijn rechterzij slapen. Sterker nog, ik kan er nog geen vijf minuten op liggen. Voor iedere wedstrijd moet ik ‘m rekken. Dagelijks kost het tijd en energie. Inmiddels heb ik geen pijn meer, maar de schouder is nog niet de oude.’
En dat vrat aan de Brabantse. ‘Soms zitten mindere periodes er gewoon tussen. Ik ben ervan overtuigd dat dingen niet voor niks gebeuren. Het was een lang jaar richting het EK. Zeker met wat er bij Oranje eerder allemaal gebeurde. Misschien is het allemaal wel te verklaren, maar afgelopen seizoen was het voor mij allemaal net niet.’
De beslissende sleeppush van Matla. Foto: WorldSportPics
Stempel vaker drukken dan vorig seizoen
Inmiddels heeft ze na twee speelronden drie doelpunten achter haar naam staan. En lijkt het allemaal wat beter op z’n plek te vallen voor de 119-voudig international. ‘Ik heb er weer zin in. Ik kijk uit naar dit seizoen. Ik heb zin om vooruit te kijken en vrijuit te spelen. Ik wil mijn stempel drukken. Vaker dan het me vorig seizoen lukte.’
Dat lukte haar in de topper tegen SCHC. Een prachtig affiche, al heel vroeg in het seizoen. ‘Het was echt niet allemaal even goed vandaag’, verklaart ze. En wat ze nou van de einduitslag vindt, weet ze niet zo goed. ‘Er was voor mijn gevoel meer te halen, maar ben vooral door de manier waarop, met zo’n late gelijkmaker, blij met een gelijkspel.’
Dan denkt ze weer terug aan het lastige, vorige seizoen. Toen de competitie ook begon met topwedstrijden. In de tweede speelronde troffen de Bosschenaren SCHC (1-3 verlies) en een week later verloor de ploeg op bezoek bij Amsterdam (2-0). ‘We verloren toppers. Dat overkwam ons nooit’, blikt de spits terug. ‘We stonden na drie duels ineens laag op de ranglijst.’ Den Bosch krabbelde terug en eindige uiteindelijk gewoon weer op een playoff-plek. Maar dit seizoen is het volgens Matla anders. ‘Met deze groep kunnen we een stapje meer. De potentie is echt al zichtbaar. We zijn een stuk beter gestart dan een jaar geleden. Ik weet zeker dat er in dit team iets heel moois zit.’
En als het aan Matla ligt, is ze net als zondag tegen SCHC, nog heel vaak beslissend. ‘Ik ben eager om weer beter te worden. Je weet wel, de beste versie. Daar wil ik dit seizoen naartoe groeien. Ik ben fris en vastberaden om een stuk beter te presteren van vorig seizoen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.