Ze maakte in de zomer de overstap van Pinoké naar Amsterdam, slechts één afslag verder in het Amsterdamse Bos. Nog geen honderd meter verderop. Een stap van de subtop naar een echte topclub. Een groot verschil in druk, cultuur en historie. Maar voor Imke Verstraeten lijkt dat allemaal geen verschil te maken. Ook bij Amsterdam scoort de twintigjarige Zeeuwse aan de lopende band.
Het beeld was typerend, afgelopen zondag. Twee minuten voor het einde van de wedstrijd tegen Bloemendaal (4-1) kreeg Amsterdam een strafbal. Vanaf de eigen helft liep Verstraeten naar voren. Gedecideerd. Rustig. Taakbewust. Zeker vijftig meter in een rechte lijn naar de stip. Niemand die haar riep of wenkte. Er was geen overleg of gevraag. Ze wist dat zij de strafbal zou nemen. Kreeg onderweg nog een high five van sterspeelster Felice Albers. Ze pushte feilloos binnen. Ook daar twijfelde bij Amsterdam niemand aan. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
Ze moet zelf een beetje grinniken als dit fragment aan haar wordt voorgelegd. ‘Grappig om dit zo te horen’, zegt Verstraeten, na de wedstrijd waarin ze haar zevende (uit een corner) en achtste (die strafbal) goal van het seizoen maakte. ‘Het klopt ook wel. Ik denk er zelf ook niet meer over na. Als ik er zo over praat, is dat natuurlijk heel erg mooi. Het voelt fijn hier. Vertrouwd. En ik krijg ook veel vertrouwen.’
Verstraeten wordt gefeliciteerd door Fay van der Elst. Foto: Rob Römer
‘Het voelt alsof ze hier al jaren rondloopt’, zegt haar coach Jesse Mahieu. ‘Toen ik als jochie van 21 zelf van Pinoké naar Amsterdam kwam, moest ik eerst wennen. Daar lijkt Imke geen last van te hebben.’ Mahieu kende Verstraeten al een beetje van Pinoké, waar hij als mannencoach ook een dag in de week training gaf aan de dames.
‘Het contact met haar en Amsterdam was al gelegd, voordat ik tekende’, vertelt hij. ‘Maar toen ik hoorde dat ze op het lijstje stond, heb ik die keuze natuurlijk aangemoedigd. Naast haar corner, hockeyt Imke heel stabiel en volwassen, terwijl ze nog echt jong is. In de verdedigende duels kan ze nog beter worden. Maar haar flats en hoge bal zijn ook hartstikke goed.’
De kleurrijke route richting de top
Het verhaal van Verstraeten is bekend. Ze had al kleurrijke loopbaan achter de rug, toen ze in 2022 bij Pinoké belandde. En dat komt niet omdat de verdediger een echte clubhopper is. Ze komt uit Zeeland, waar ze opgroeide bij Rapide uit Hulst. Via De Pelikaan in Roosendaal, was Dragons in Brasschaat qua afstand en logistiek een logische volgende halte.
Foto: Rob Römer
In België speelde Verstraeten al op jonge leeftijd op het hoogste niveau en zat ze steevast in de Nederlandse jeugdselecties. Als er niets geks gebeurt, staat ze eind november met Jong Oranje op het WK in Chili. Ondertussen mocht ze al even ruiken aan het grote Oranje, waarvoor ze in de winter twee interlands speelde. Verstraeten vertelde dat ze vorig seizoen bij Pinoké toe was aan een volgende stap. ‘Het was voor mij afwachten hoe dat zou verlopen. Ik had het idee dat ik er klaar voor was. Maar of ik dit had verwacht? Ik weet het niet. Het loopt wel heel erg lekker.’
De cornertopscorer van het land
Dat is bijna een understatement. Bij Pinoké legde Verstraeten er vorig seizoen vijftien in. Bij Amsterdam ligt ze op koers om dat persoonlijk record meteen al te verbreken. Na acht wedstrijden staat haar teller dus op acht. Ze is de cornertopscorer van het land die fenomenen als Yibbi Jansen en Frédérique Matla achter zich laat qua productiviteit.
‘Er kan nog veel beter hoor’, klinkt het bescheiden. ‘Ik kan mijn corner nog beter oprollen. De bal meer meenemen op mijn stick, waardoor je meer snelheid krijgt. En ik kan beter worden in het variëren. De hoeken afwisselen. Maar ik ben blij hoe het gaat. Ik kende al veel meiden uit de Nederlandse jeugdteams, dat hielp ook. Misschien klinkt het gek: maar ik heb ook niet zoveel veranderd. Ik weet wat ik kan. Dan komt het op een gegeven moment wel goed.’
Verstraeten in actie tegen Bloemendaal. Foto: Rob Römer
Richting de percentages van Yibbi Jansen
Dat komt het dus zeker. En daardoor is het gat dat de Argentijnse ster Agustina Gorzelany achterliet, snel opgevuld. Toen Verstraeten begin dit jaar bij Amsterdam tekende, was het nog de bedoeling dat zij samen verantwoordelijk zouden worden voor de corner. Maar vanwege de voorbereidingen op het WK moest Gorzelany terug naar Zuid-Amerika, waardoor Verstraeten nu de hoofdspecialist is. ‘Ik had graag met haar samengespeeld’, zegt Verstraeten. ‘Ik had veel van haar kunnen leren. Maar toen ik hoorde dat ze terugging, wist ik wel dat er meer ruimte zou komen bij de corner.’
‘Toen duidelijk werd dat Gorzelany vertrok, hebben we niet geprobeerd een andere cornerspecialist te halen’, vertelt Mahieu. ‘We hebben Imke en daarachter zitten nog Trijntje Beljaars en Katerina Langedijk. Ook zij hebben een goede corner in huis. Ik denk dat Imkes corner nog beter kan worden. Zij pusht nu ongeveer twintig procent raak. Dat kan nog wel omhoog, naar de percentages die Yibbi haalt. Die zit volgens mij boven de 25 procent. Wat Yibbi doet, kan Imke ook.’
Haar fans – minstens tien – staan op haar te wachten. Op dat cornertalent uit Zeeland, dat stoïcijns haar plek verovert in de top van de Hoofdklasse. Voor wie aanpassingsvermogen bijna een extra zintuig is geworden. ‘Ik ben dat inderdaad gewend. Heb al in veel verschillende teams gespeeld. Kan me goed schikken naar mijn omgeving. Ik sta er niet veel bij stil, maar daar ben ik wel goed in geworden.’ Lachend: ‘Al is het nu wel even klaar hoor. De komende tijd blijf ik gewoon hier.’

Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.