Zijn eerste seizoenshelft op de bank in Eindhoven ging veel moeizamer dan verwacht – en vooral gehoopt. Maar uiteindelijk gaan coach Mark Dekker en zijn dames van Oranje-Rood toch met een glimlach de kerst tegemoet. Doordat ze zondag tegen HDM hun tweede zege van het seizoen bijschreven (1-0) mag de nummer elf van de Tulp Hoofdklasse nog hopen op een mooie ontsnapping. ‘Anders hadden we ons volledig op de play-outs moeten richten.’
Eigenlijk had Mark Dekker, de coach van Oranje-Rood, zondag een klein beetje pech. Had-ie een weer keer gewonnen – de eerste voor het thuispubliek – kon hij vlak na afloop niet zijn verhaal doen bij Viaplay en de lokale media. Hij moest er meteen vandoor, naar de bovenverdieping van het clubhuis. Daar moest hij namelijk direct, met een biertje en een sateetje in de hand, een nabeschouwing verzorgen voor de hoofdsponsor. Het vuur werd hem daar meteen aan de schenen gelegd. ‘Mark, dit was een do-or-die-wedstrijd, of niet?’
Later op de middag ging Dekker nogmaals in op die vraag. ‘Ja, dat was het wel. Als we hadden verloren was het gat naar de negende plek gegroeid naar acht punten. We hebben nog maar negen wedstrijden te spelen na de winter. Dus was het anders echt een grote uitdaging geworden om aan te haken. Hadden we ons volledig op de play-outs moeten richten. Er stond veel druk op. En we hadden ook wat geluk, toen HDM in het laatste kwart op de paal schoot.’
Sinterklaas-spanning en degradatiecijfers
Om die druk een beetje te verlichten, was de voorbereiding niet alleen gewijd aan tactiek en andere serieuze zaken. ‘Marc Lammers had het ooit over Sinterklaas-spanning. Dat je juist zin hebt om naar het moment toe te leven. Een leuk gevoel, dat je wil dat het gaat gebeuren. Onze manager had daarom een gedicht gemaakt, die ze vlak voor de wedstrijd voorlas aan de groep. Helaas zonder outfit, trouwens. Natuurlijk kwamen daarin de afgelopen weken voorbij, vooral op een grappige manier. Maar er zat wel een boodschap in: dat we samen zijn gebleven. Want op momenten dat de resultaten tegenvallen kan het ook gebeuren, dat je elkaar juist loslaat.’
Want ja. Ze hadden het zwaar in de eerste seizoenshelft. De nummer negen van het vorig seizoen presteerde als een echte degradatiekandidaat. Verloor liefst negen van de dertien wedstrijden. Maakte maar elf goals, een gemiddelde van minder dan een doelpunt per duel. En verloor, tot zondag, dus al haar thuiswedstrijden.
Het contrast was daarmee groot ten opzichte van het vorig seizoen, toen OR zich als promovendus vrij zorgeloos veilig speelde. ‘Maar ik heb geen stress gevoeld over mijn plek’, zegt Dekker. ‘Ik weet wat ik erin stop. Wat ik geef. Ja, dan kan het zo zijn dat ik de snaar niet raak. Als dat gebeurt, moet ik mezelf in de spiegel aankijken. Wat kan ik eraan doen? Juist meer aandacht geven aan het hockey? Of juist aan het sociale? Natuurlijk besef ik dat het in the end om de resultaten gaat. En niet om Mark Dekker, maar om de club en de spelersgroep. Als ik dat allemaal niet leuk vond, had ik een ander vak moeten kiezen. Een beetje druk hoort erbij. En daarin heb ik vorig seizoen ook veel geleerd.’
De lessen van MOP
Vorig seizoen coachte Dekker nog bij de dames van MOP. Daarmee beleefde hij een onwerkelijk jaar met een dijk van een eerste seizoenshelft in de Promotieklasse, waarin ze een voorsprong namen van zeven punten op de concurrentie. Maar na de winter presteerde de ploeg uit Vught dramatisch, waardoor ze uiteindelijk niet alleen het kampioenschap maar ook de play-offs misliepen. Alles bij elkaar opgeteld won Dekker in heel 2024 maar vier van zijn 23 competitiewedstrijden.
‘Dat weet je beter dan ik’, reageert de Brabander op dat laatste feitje. ‘En gelukkig maar. Want dat betekent dat ik er niet mee bezig ben. Ik heb in dat afgelopen, bizarre jaar zo goed gemerkt dat het verschil tussen winst en verlies heel klein is. Bij MOP viel alles voor de winter goed. En daarna zat het echt allemaal tegen. Soms is het toeval. Geluk. Een samenloop van omstandigheden. Was dat schot van HDM via de binnenkant van de paal erin gegaan, dan hadden we hier vast een ander gesprek gevoerd.’
Dekker haalt het moment aan waarop bekend werd dat hij MOP zou verlaten voor Oranje-Rood. ‘Dat hebben we bewust snel naar buiten gebracht. Om rust te brengen. Maar het tegendeel gebeurde. Dus zeg het maar: wat is dan wijsheid?’
De komende maanden hoeven Dekker en zijn groep niet aan de spannende degradatiestrijd te denken. Want ook Oranje-Rood gaat de zaal in. ‘Het moment om aan ons scorend vermogen te werken’, grijnst Dekker. ‘Maar ook om samen vooruit te gaan. Natuurlijk ben ik daar ook bij. Voor mij is dat een vanzelfsprekendheid, al weet ik dat het lang niet overal zo gaat. Ook in de winter wil ik hier zijn. Als coach en liefhebber.’
1 Reactie
robdux
Toeval? In de sport dwing je dingen af! Zorg je zelf voor succes.