Met nog drie minuten op de klok moest Kiki Gunneman, de keepster van Pinoké, het veld verlaten in ruil voor een extra speler. Coach Daan Sabel zette alles op alles om op bezoek bij Hurley toch nog een goal te maken, na de vroege openingstreffer van Romée Corver. Dat mislukte. Pinoké verloor met 1-0, waardoor de Steekneuzen na acht speelronden weer onder de playoff-plekken zijn gezonken.
Minutenlang bekeek hij de slotfase gehurkt voor zijn dug-out. Vlak naast de zijlijn schreeuwde hij zijn ploeg richting de cirkel van de tegenstander. Terwijl de tijd wegtikte van het spannende slot in de sowieso vermakelijke wedstrijd, wreef Sabel zijn handen eens flink over zijn gezicht. ‘Als je zo dominant en zo goed bent’, stamelt hij direct na afloop, ‘dan had je gewoon moeten winnen.’
Pinoké kreeg meer kansen dan Hurley. Maria Steensma, Maxime Kerstholt, Bente Jager… allemaal hadden ze de mogelijkheid op een doelpunt. Cornerschutters Imke Verstraeten en Lieke van Wijk mochten zeven keer aanleggen. Zonder resultaat. Terwijl Hurley niet één strafcorner haalde.
Toch stond er na zestig minuten een 1-0 eindstand op het scorebord. En als de coach nog eens naar die grote, verlichte cijfers kijkt, kan hij maar een ding zeggen. ‘Ik heb een fantastisch Pinoké gezien vandaag. Vooral in de tweede helft. Hurley heeft ons in niets verrast. We scoren alleen niet. En dat is iets wat ik helemaal niet herken van mijn ploeg. Ik ga deze wedstrijd vannacht nog zeker vijftien keer terugkijken in mijn hoofd.’
Achttien punten is het doel
Pinoké bezette sinds vorig weekend de vierde plek. De plek die de ploeg zo graag wil bemachtigen, nadat het de vorige seizoenen keer op keer op een vijfde plek eindigde. Maar lang kon er dus niet van die positie genoten worden. Zaterdagavond werd de positie alweer uit handen gegeven. ‘HGC, Kampong, HDM en Hurley. Die ploegen gaan strijden met ons om het laatste playoff-ticket. Dan is het extra zuur als je van de concurrentie verliest. En vooral de manier waarop.’
Maar er is nog geen man over boord. De Steekneuzen hebben zich als doel gesteld om in de heenronde achttien punten te verzamelen. Dat is met nog drie wedstrijden – en twaalf punten – haalbaar. ‘Als dat lukt, dan doen we mee’, voorspelt de coach. Het programma? HDM thuis, Kampong uit en Bloemendaal thuis. Twee directe concurrenten. En zelfs daarna wil Sabel nog niet met conclusies komen. ‘In de tweede seizoenshelft gebeurt het pas. En als ik eerlijk ben, is dat meestal niet onze sterkste helft. Drie, vier wedstrijden na de winter weten we een beetje hoe het gaat zijn. Of we in de achtervolging moeten, of onze plek moeten gaan verdedigen.’
Sabel gelooft dat play-offs haalbaar zijn
Hij gunt zijn meiden deelname aan de play-offs en hoopt het net zo hard voor zijn club. Misschien wenst hij het voor zichzelf nog wel het minste. ‘Het zou een bekroning zijn op zeven jaar hard werken, maar daar is alles mee gezegd. De meeste energie haal ik uit andere dingen. Uit de ontwikkeling van mijn meiden. Daar ben ik zo ontzettend trots op. We doen gewoon normaal en vieren kleine successen. En die dingen samen moeten natuurlijk gaan leiden tot de play-offs.’
Maar Sabel droomt verder. Met de successen van de mannen als voorbeeld. ‘We zijn van de Overgangsklasse naar een steady-linkerrijtje geklommen. Ik denk dat we nog meer kunnen. We hebben een geweldige selectie. Mensen zullen misschien zeggen dat ik niet spoor, maar ik denk dat we over drie tot vijf jaar kampioen van Nederland kunnen worden. Kijk maar naar de mannen van Pinoké. Zij deden het voor. Presteerden het onmogelijke. We kunnen ons geen beter voorbeeld wensen.’
Zelfs na de nederlaag van zaterdagavond loopt hij met een moeizame glimlach van het veld. Want hij weet het zeker: ‘Ik geloof in deze groep én geloof dat het kan.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.