Maria Steensma (23) dacht een half jaar lang dat ze een hernia in haar onderrug had. De aanvaller van Pinoké twijfelde in die periode zelfs aan het beoefenen van haar favoriete sport. Want de rest van haar leven kampen met blijvende schade aan haar rug zag ze niet zitten. Alles veranderde toen ze toch besloot een second opinion te laten doen.
De klachten van Maria Steensma begonnen in mei. Toen ze met pijn aan haar hamstring naar de fysio ging. Een gewone klacht was het niet. Het voelde raar. De pijn straalde namelijk door naar haar been. Toen ze later ook krachtverlies en uitval had in haar benen en niet meer op haar tenen kon staan, was het echt menens. Er moest haast wel sprake zijn van een hernia. En dat bleek later inderdaad ook op de MRI.
‘De arts vertelde me dat het een hernia was’, doet Maria Steensma haar verhaal. ‘Ik ben altijd heel rationeel en nuchter, maar dit was wel echt klote nieuws’, vertelt ze. Maanden revalideerde ze, tot ze eind augustus weer mocht aansluiten bij Pinoké. Ze deed de eerste drie wedstrijden van het seizoen mee, tot het weer misging. ‘Ik had ineens precies dezelfde pijn als eerst. Alsof er iemand steekt in je hamstring. De klachten waren er nu zelfs ook in mijn dagelijks leven. Het voelde alsof er naalden in mijn rug prikten. De hernia was weer terug, dacht ik.’
Toch maar een second opinion
Dat dachten de fysio en de arts ook. Maar de ouders van Steensma vonden het vreemd. Hoe kan het dat zo’n jonge, fitte meid uit het niets zo’n erge rugklachten heeft? Ze stonden erop dat hun dochter naar een specialist ging. ‘Dat wilde ik niet’, vertelt de aanvaller. ‘Vond het maar overdreven. Ik wil bovendien niet overkomen als iemand die advies van artsen in twijfel trekt’, vertelt ze bescheiden. ‘Maar ouders hebben altijd gelijk, hè’, zegt ze met een grijns.
Want ze had geen betere keuze kunnen maken dan het advies opvolgen van haar ouders. Wat bleek? De neuroloog pakte haar scan erbij en zag helemaal geen hernia. ‘Die had er zelfs nooit gezeten’, vult Steensma aan. De zevenvoudig international heeft een ontsteking in haar zenuwwortel. Met een moeilijk woord radiculair syndroom genoemd. Een probleem dat vaak veroorzaakt wordt door een hernia, maar in tien procent van de gevallen spontaan ontstaat. ‘Ik had helemaal geen schade aan mijn rug. De oorzaak is onbekend, maar ik kan met hockey niks kapotmaken. Ik kan dus gewoon spelen. Als het gaat met de pijn.’
Twijfelen aan haar favoriete bezigheid
Een boodschap waarmee je Steensma niet blijer had kunnen maken. ‘Ik neem ook niemand iets kwalijk. Als ik naar een MRI kijk, had ik het ook niet geweten’, vertelt ze met een lach. ‘Het is zo bizar. Ik heb echt getwijfeld over wat ik moest. Ik vind hockey heel leuk, maar ik wil over twintig jaar ook nog leuke dingen doen. Ik ben heel rationeel. Ik heb me echt afgevraagd of dat het me dat allemaal waard is.’
Ik heb echt getwijfeld over wat ik moest. Ik vind hockey heel leuk, maar ik wil over twintig jaar ook nog leuke dingen doen. Ik heb me echt afgevraagd of dat het me dat allemaal waard is Maria Steensma
Die gedachten werden na het bezoek aan de neuroloog direct opzij geschoven. Met een duidelijk plan bij de fysio hoopt Steensma volgend weekend alweer haar rentree te maken bij Pinoké, wanneer de nummer vier van de competitie het opneemt op bezoek bij Hurley. ‘Het gaat echt heel goed. Heb deze week al wat getraind. Ik vroeg me wel echt af of ik het nog kon. Heb voor de zekerheid wat extra ballen op goals geslagen. Maar als het zo doorgaat, ga ik het gewoon halen.’
Terug in Oranje
Haar klachten zijn ook de voornaamste reden waarom ze niet is opgenomen in de trainingsgroep van Oranje. Steensma kwam al zeven keer uit voor het Nederlands team en gold onder oud-bondscoach Paul van Ass als belofte. Dat is ook zijn opvolger Raoul Ehren opgevallen. ‘Raoul heeft me vorige week gebeld. We waren het er allebei over eens dat ik eerst weer helemaal bij de club moest terugkomen’, vertelt ze. ‘Maar toen was ik nog wel in de veronderstelling dat ik een hernia had’, realiseert ze zich later. Waardoor toen het maken van haar comeback nog ver weg leek. Daarom belde ze deze week snel nog met haar coach Daan Sabel.
‘Daan heeft hem na mijn goede nieuws maar meteen even ingelicht. Ik wil er eerst weer staan bij mijn club. Zonder pijnstilling en vooral zonder klachten. Als dat zover is, hoop ik dat ik weer mag aansluiten bij Oranje.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.