Als je als verdediger na een wedstrijd voor de camera’s van Viaplay moet verschijnen, is het of goed, of slecht nieuws. Ben je de held of de schlemiel. In het geval van Sophie Schelfhout (22) geldt absoluut het eerste. De verdediger van Hurley maakte namelijk haar allereerste (en tweede) doelpunt in de Hoofdklasse. Twee treffers tegen topclub Amsterdam, waardoor ze Hurley zaterdagavond aan een knap punt hielp (2-2).
Wie vorige week de uitslagen van de Tulp Hoofdklasse bekeek, knipperde even met de ogen bij het zien van het gelijkspel (2-2) tussen Hurley en Den Bosch. Een toevalstreffer of een slechte dag van de landskampioen, zou je denken. Maar zaterdag bleek dat Hurley niet op geluk teert. Opnieuw snoepte de ploeg punten van een topclub. En opnieuw werd het 2-2.
‘We hadden eigenlijk bakken met vertrouwen door vorige week’, vertelt matchwinner Sophie Schelfhout vlak na de wedstrijd. ‘Toen lukte het ons om te stunten. Dus waarom nu niet?’ Een logische uitspraak, zeker als je in de laatste minuut zelf de 2-2 hebt binnengeschoten. Maar ze meent het. ‘Ik verzeker je: wij zijn echt geen leuke ploeg om tegen te spelen. Dit is geen toeval.’
De blije Sophie Schelfhout. Foto: Bart Scheulderman
Het (niet meer zo) geheime wapen
En dat is zeker niet het geval door de flats van Schelfhout, het geheime wapen van Hurley. Want waar de eerste seizoenshelft vrijwel altijd gekozen werd voor de strafcorner van Valentina Costa Biondi, probeerde coach Robbert van de Peppel na de winter eens wat anders. De verassende schuifslag van Schelfhout. De hele winter trainde ze op haar variant. Een onverwachte twist. Met resultaat. Ze was succesvol tegen Den Bosch (vorige week was het Michelle van der Drift die de flats nog aanraakte) en tegen Amsterdam. Twee keer deed ze exact hetzelfde. Zo hard mogelijk richting de rechterhoek. Met telkens hetzelfde resultaat: het bonkende geluid van de plank.
‘Gewoon zo hard mogelijk rammen, dat was de bedoeling’, vertelt Schelfhout. Die vervolgens toegeeft dat de tweede corner van Hurley eigenlijk met wat geluk raak ging. ‘Toen ik zag dat we een strafcorner haalden, keek ik meteen rond. Op zoek naar stoppers. Maar ze zaten met z’n drieën naast elkaar op de bank. Shit, dacht ik’, lacht ze. ‘Krijgen we zo vlak voor tijd een corner, moeten we gaan improviseren.’ Ze besloot de bal op de kop cirkel maar zelf te stoppen en vervolgens af te vuren. ‘Ik denk dat ik ‘m straks maar even terugkijk, want ik heb geen idee hoe het gelukt is.’
Eén punt tegen Den Bosch, één punt tegen Amsterdam… Hurley zou bijna hopen dat SCHC volgende week op het programma stond, om het voor de zoveelste keer een topploeg lastig te maken. Maar de selectie reist niet af naar Bilthoven, maar naar HDM in Den Haag. Bovendien is het geheime wapen van Hurley na zaterdag niet zo geheim meer. ‘Ik denk dat iedereen er nu wel van op de hoogte is’, lacht ze.
Foto: Bart Scheulderman
‘Ik scoor echt nooit’
Schelfhout is bezig aan haar vijfde seizoen in de Hoofdklasse. In 2020/2021 kwam ze uit voor Laren en de afgelopen jaren speelt ze in het Amsterdamse Bos. Maar in 4,5 jaar lukte het haar nog nooit om een doelpunt te maken. Ze moet lachen. ‘Ik scoor echt nooit. Ik weet ook helemaal niet hoe ik juich. Dat vroeg ik me tijdens de wedstrijd nog af. Wat doe ik eigenlijk? Ik ben dan zo verbaasd dat ‘ie erin gaat.’
Als ze vanavond de beelden terugkijkt, ziet ze hoe ze juicht. Met een gigantisch grote glimlach op haar gezicht. Eentje die de rest van de dag ook niet meer van haar gezicht verdween. Niet bij de geschreven pers, niet voor de camera’s van Viaplay. Als ze als een van de laatsten het Wagener Stadion verlaat, komt de lach nogmaals van pas. De familie wordt gefacetimed. ‘Ik heb twee keer gescoord’, glundert ze door de telefoon. En terecht. Haar flats is een waarschuwing voor de rest van de Hoofdklasse.
Foto: Bart Scheulderman
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.