Topscorer Jip Dicke: ‘Ik heb dit seizoen meer vertrouwen’

Bovenaan de topscorerslijst prijken meestal de vertrouwde namen: Yibbi Jansen of Frédérique Matla. De twee cornergiganten die al jaren het doel weten te vinden alsof het een gewoonte is. Maar na negen speelrondes steekt er dit seizoen een andere naam bovenuit. Geen sleepspecialist, maar spits Jip Dicke (23), dit seizoen al goed voor tien doelpunten bij SCHC. ‘Het gaat aan me knagen als ik twee wedstrijden op rij niet scoor.’

‘Waar ik vorig seizoen nog onzeker was en vooral in dienst van het team wilde spelen, durf ik nu ook andere keuzes te maken. Ik mag best prima een keer zelf gaan. Misschien klinkt het gek, maar ik ben echt wat egoïstischer geworden. Maak in de cirkel mijn eigen keuze. Ben een stukje eigenwijzer. Maar een spits mag dat hebben, toch?’

Het zijn de woorden van Jip Dicke, vlak na de topper tegen Amsterdam (2-2). Een wedstrijd waarin ze zo graag voor haar elfde doelpunt van het seizoen had gezorgd, maar het er niet van kwam. Echte kansen waren er niet voor de 23-jarige goalgetter. Het veld afstappen zonder doelpunten, deed ze pas twee keer eerder dit seizoen. Tegen Hurley en Kampong. ‘Ik had echt graag de winnende gemaakt. Had op het einde een kansje. Met een hoge backhand. Misschien… met wat mazzel, dacht ik. Had ‘m misschien af moeten geven, want ik stond praktisch op de achterlijn.’

‘Ik zit lekker in mijn vel’

Jip Dicke is een van de meest talentvolle spitsen van de Nederlandse competitie. En een beetje spits gaat voor zichzelf. Precies de reden dat de jongste Dicke nu bovenaan de topscorerslijst staat. Want haar eerste jaar bij SCHC was het nog even wennen, maar inmiddels voelt ze zich een van hen. ‘Het gaat lekker. Staan nog altijd bovenaan. En vier punten los is ook geen schande’, grapt ze, over de ranglijst. ‘Persoonlijk gaat het ook lekker. Ik zit lekker in mijn vel. Heb mijn draai goed gevonden na mijn blessure en daar ben ik blij mee.’

Maud van den Heuvel en Jip Dicke. Foto: Willem Vernes

In april raakte ze geblesseerd aan haar hamstring. Vlak voor de EHL, een aantal weken voor de play-offs en precies op het moment dat ze – voor het eerst – uitgenodigd werd voor Oranje. De timing kon niet slechter. Maar als een wervelwind revalideerde ze. Vijf weken later speelde ze mee in de NK-finale tegen Den Bosch. Een maand later debuteerde ze in het Nederlands team, maar kwam ze slechts tot twee Pro League-optredens. Weer raakte ze geblesseerd aan haar hamstring, waardoor er een streep kon door haar eerste toernooi met Oranje, het Europees kampioenschap.

‘Ik heb ook gewoon een egootje’

‘Het was maar de vraag of ik geselecteerd zou worden voor het EK, hoor’, reageert ze. Natuurlijk baalde ze in de zomer, maar Dicke hield vertrouwen. ‘Ik denk echt dat mijn tijd nog wel komt’, vertelt ze. ‘Misschien ben ik daar wat volwassener in geworden. Toen ik een aantal jaar geleden niet gevraagd werd bij de trainingsgroep en leeftijdsgenoten wel, vond ik dat klote.’ Ze moet lachen als ze terugdenkt aan toen, zo’n anderhalf jaar geleden. ‘Ik heb ook gewoon een egootje’, grijnst ze. Maar kon de teleurstelling van toen ook uitleggen. ‘Ik had toen echt voor het hockey gekozen. Stapte over van HDM naar SCHC om te kijken wat ik allemaal in me had.’

Inmiddels heeft ze haar plek afgedwongen, maar daar moest ze wel voor aan de bak. Dicke doorliep nationale teams in de jeugd alsof het niks was. Met haar talent, haar torinstinct en haar bikkelharde mentaliteit was ze niet weg te denken uit de selecties van haar generatie. In 2022 maakte ze echt naam als spits op het WK met U21.

De toen 19-jarige Dicke was goed voor dertien goals. Een ongekend aantal. Maar ze kreeg ook de deksel op haar neus. Niet alles bleek vanzelf te gaan. In 2022 liet ze het EK onder 21 jaar aan zich voorbij gaan, omdat ze helemaal op was. Kon haar eigen verwachtingen niet waarmaken en sloeg blind om zich heen. Gaf alles en iedereen de schuld, behalve zichzelf. Ze koos voor een zomer zonder hockey. Een moment waarin de knop omging. Ze werd fitter, explosiever en energieker dan ooit. Waarmee ze uiteindelijk haar toptransfer naar Bilthoven afdwong en zich zo in de kijker speelde van bondscoach Raoul Ehren.

Jip Dicke met Oranje tegen Spanje voor de FIH Pro League. Foto: Willem Vernes

Eigenlijk is het gesprek met Dicke slecht getimed. Ze speelde net een wedstrijd zonder te scoren en dat steekt. ‘Ik verwacht van mezelf dat ik per twee wedstrijden een goal maak’, deelt ze haar eigen statistiek. Dat zouden in een seizoen in het slechtste geval dus elf goals zijn. Maar zo rekent ze zelf niet. ‘Als ik niet om de wedstrijd scoor, gaat het aan me knagen’, gaat ze verder. ‘Maar ik ben relaxed, hou me voor dat ik iedere wedstrijd wel een kans krijg. En tegen Tilburg (ze maakte er drie in de 7-0 overwinning) zijn dat er meer dan tegen Amsterdam.’

Goed in haar vel

Dat ze dit seizoen vaker voor zichzelf gaat, heeft alles te maken met hoe ze in haar vel zit. ‘Vorig seizoen was ik nieuw. Wilde ik me gedragen. Ik keek mijn ogen echt een beetje uit’, lacht ze. ‘Je wil ook niet die spits zijn die in een nieuw team, alleen maar zelf gaat.’

Jip Dicke maakte er dit seizoen onder meer twee tegen Pinoké. Foto: Willem Vernes

Ten opzichte van vorig seizoen heeft ze dus een stap gezet wat in haar vertrouwen in haar acties. Welke stappen wil ze nu nog zetten richting het WK van komende zomer? ‘Wat ik nog moet verbeteren? Mijn mindset’, klinkt haar antwoord, nadat ze eventjes na moest denken. ‘Ik mag zekerder van mezelf zijn. Dat klinkt misschien gek, maar dat moet ik vooral bij Oranje leren. Ik kan soms zo van mezelf balen als ik een slechte actie gemaakt heb. Dat gaat helemaal in mijn hoofd zitten’, legt ze uit. ‘Ik moet me realiseren dat er helemaal geen vergrootglas op me ligt. Iedereen dat ene moment al lang weer vergeten is. Ik moet leren omgaan met de foutjes die ik maak.’

‘Maar ik moet ook echt beter leren verdedigen.’ Ze lacht: ‘dat is soms echt dramatisch.’

Met een betere mindset, wordt komende zomer dan wellicht het moment voor het eerste grote toernooi in Oranje. ‘Maar als ik mezelf iets op ga leggen, mislukt het’, weet ze. Maar haar vorm vertelt genoeg. Dicke is absoluut op dreef. Op weg om de allerbeste spits van de Hoofdklasse te worden. In elk geval die van de topscorerslijst. ‘Ik weet dat ik bovenaan sta. En ja, dat vind ik natuurlijk wel lekker.’

Jip Dicke op de Rabo fandag. Foto: Willem Vernes