Van de Venne stopte met hockeyen, maar staat nu naast Matla

Janneke van de Venne (27) stopte vorig seizoen met hockeyen bij Oranje-Rood. Na vele jaren tophockey wilde ze meer tijd steken in haar werk en plezier maken bij Den Bosch Dames 2. Maar zaterdagmiddag stond ze ineens in de Hoofdklasse en gaf ze de assist bij het enige doelpunt tegen Amsterdam (2-1 nederlaag).

Hoe dit komt? Van de Venne woont in Den Bosch. De afgelopen vijf seizoenen pendelde ze van de Brabantse hoofdstad op en neer naar Eindhoven voor trainingen en wedstrijden. Tot ze een half jaar geleden besloot te stoppen. Ze wilde zich meer focussen op haar baan als verpleegkundige. Omdat ze het spelletje nog leuk vond, sloot ze aan bij Den Bosch Dames 2: de club op fietsafstand, met vriendinnen en actief in de Reserve Hoofdklasse.

Met één of twee trainingen in de week – afhankelijk van het animo – was Van de Venne tevreden met haar keuze. Maar toen ze in de zomer gebeld werd door Dames 1-coach Marieke Dijkstra, begon het toch weer te kriebelen. Want wie wil er nou niet af en toe onderdeel uitmaken van het misschien wel beste clubteam van de wereld?

Frédérique Matla en Janneke van de Venne. Foto: Bart Scheulderman

Van spelerslijst naar assist

In augustus trainde ze een aantal keer mee. De lijst met blessures in Den Bosch was lang en toen de internationals in Mönchengladbach streden om de Europese titel was het helemaal rustig op het veld aan de Oosterplas. Een aantal oefenwedstrijden draaide de aanvaller daarom mee in de voorhoede.

‘Toen dacht ik wel: er bestaat best een kans dat ze me nog een keer gaan vragen’, reageert Janneke van de Venne vlak na de verloren topper tegen Amsterdam (1-2). Eerst werd haar gevraagd of ze de spits op de spelerslijst mochten zetten. Natuurlijk was dat voor Van de Venne geen probleem. Maar dat ze ook echt zou gaan spelen? ‘En dan meteen in zo’n wedstrijd. Dat had ik echt nooit verwacht’, vertelt ze, vlak na haar debuut.

Van de Venne draaide behoorlijk mee in het wisselschema en had zelfs een paar kansjes vlak voor het doel van Amsterdam. Maar haar hoogtepunt moet haar aandeel zijn geweest in de 1-1. Ze beukte met haar backhand richting Anne Veenendaal die de grootste moeite had met het schot. Teuntje de Wit kreeg de rebound in haar stick en sloeg vervolgens wel raak. ‘Dat is dan een assist toch?’, lacht ze. ‘Ik ben vooral bij dat ik het aankon en bij kon benen. Ik heb wat dreiging veroorzaakt. Had ook niet verwacht dat ik zoveel minuten zou krijgen.’

Foto: Bart Scheulderman

‘Je moet er toch maar gaan staan’

Ze is ‘al’ 27. Bezit jaren Hoofdklasse-ervaring bij MOP en Oranje-Rood. Een verleden in Oranje U18 én heeft een wereldtitel Hockey5’s op zak. Toch was die eerste echte wedstrijd bij Den Bosch spannend. ‘Een kwartiertje voordat ik vertrok richting de club, voelde ik de zenuwen. Je moet er toch maar ineens gaan staan’, vertelt ze. ‘Ik heb veel minder getraind dan ik normaal doe. Dan ben je toch ergens bang dat je het niet meer kan.’ Maar ze weet ook wel dat dat onzin is. ‘Ze zijn blij dat ik ze kan helpen. Ik doe wat ik kan. En eigenlijk hockey ik dan ook het lekkerst. Niks zo fijn als vrij kunnen spelen.’

Van de Venne dook regelmatig gevaarlijk op in de cirkel en haalde een paar corners. Het was amper te merken dat ze de afgelopen tijd veel minder had getraind. Of dat ze niet officieel bij de selectie hoort. Na afloop in haar analyse heeft ze het steeds over ‘ons’ en ‘wij’. ‘Ik vond ons beter, alleen we maken het niet af. We kregen bijvoorbeeld elf corners. Maar goed, als je niet scoort en de ander wel, doen zij blijkbaar iets beter dan wij,’ zegt ze ietwat zuur.

Foto: Bart Scheulderman

‘Ik heb vroeger wel vaker tegen Amsterdam gespeeld, maar dat was toen een heel ander soort tegenstander voor ons. Nu is het een echte concurrent en een topwedstrijd.’ In het afsluitende kringetje luisterde ze aandachtig naar Dijkstra. ‘Ik kreeg net mee dat er toch stappen vooruit zijn gezet en dat ze mooi verder kunnen bouwen.’ Lachend voegt ze toe: ‘Of dat met of zonder mij is, daar heb ik geen idee van.’

Van diensten in het ziekenhuis naar dubbelweekenden

Afgelopen weekend had ze toevallig vrij. Dat is, door haar werk, niet altijd zo. Ze loopt diensten op verschillende afdelingen in het ziekenhuis en springt juist geregeld bij om lege plekken op te vullen. ‘Ik kan niet ineens alles omgooien, maar wel mijn eigen diensten inplannen’, grijnst ze. Maar in het ziekenhuis gaat de planning wel wat verder vooruit dan een week. ‘Ik ben niet heel flexibel, maar deze wedstrijd was me al een tijdje geleden ingefluisterd. Of ik er een beetje rekening mee kon houden. Of er nog meer potjes met potlood in mijn agenda staan? Nog niet. Maar ik doe het graag.’

Hoewel ze een stapje terug heeft gedaan in haar hockeycarrière, blijft Van de Venne een echte liefhebber. Nog geen twintig uur na de topper tegen Amsterdam stond alweer de volgende wedstrijd op het programma: met Den Bosch Dames 2 uit tegen Helmond Dames 2. Als tiener speelde ze voor het laatst een dubbelweekend, maar deze wedstrijd laten schieten was absoluut geen optie. ‘Die gaan we sowieso winnen. We hebben echt een goed team,’ zegt ze. ‘Het wordt hoe dan ook een plek in de top 3.’

Een dag later maakte ze haar woorden waar. Den Bosch Dames 2 won met 5-1 van Helmond, met twee goals van de stick van de debutant. Goal nummer zes en zeven in de Reserve Hoofdklasse.