Miles Bukkens (19) lag woensdagochtend nog in bed. Hij kon eindelijk een keertje uitslapen. Maar de spits van Pinoké werd wakker van zijn telefoon. Abrupt, maar met een grote glimlach. Hij is door wereldhockeybond FIH genomineerd voor de titel Talent van het Jaar.
Appjes van vrienden, DM’s op Instagram en gemiste telefoontjes. Even had Bukkens geen idee wat er aan de hand was. Maar al gauw had hij het door. Met de slaap nog in de ogen las hij het nieuwsbericht. Hij was een van de rising stars. En terecht.
Want de keuze van de FIH voor de talenten van U21 zijn gebaseerd op hun WK’s. Het WK waar Bukkens in zes duels liefst achttien goals maakte. Tien daarvan waren velddoelpunten. Bizarre cijfers voor de toen nog achttienjarige. Inmiddels is-ie negentien jaar oud. De enige verkozen tiener. Sterker nog: hij is twee of zelfs drie jaar jonger dan de andere genomineerden. De Franse Timothée Clément is 22 jaar, net als de Spanjaard Pau Cunill en Rizwan Ali (Pakistan). Sanjay uit India is 21 jaar oud.
Op dreef tijdens het WK
‘Ik had dit echt nooit verwacht’, reageert hij woensdagmiddag. ‘Ik wist niet eens dat deze verkiezing er was’. Inmiddels is hij een beetje bekomen. ‘Hoe bizar is het als je bij de vijf beste talenten van de hele wereld hoort’, gaat hij verder. ‘Hebben ze alleen naar mijn WK gekeken? Ja… toen was ik wel op dreef’, klinkt hij nuchter.
Wie Bukkens nog niet kende, kon tijdens het WK in India niet om hem heen. Met achttien treffers in zes duels waren zijn cijfers ongelooflijk en zijn doelpunten prachtig. Als een kind in de speeltuin of snoepwinkel ging hij door de cirkel. Hij vindt het heerlijk om aan terug te denken.
‘Ik ging als jonkie mee naar het WK’, legt hij uit. ‘En in mijn eerste wedstrijd had ik er al vijf in liggen. Ik heb toen iedere avond in bed nagedacht hoe ik nog beter kon presteren. Mijn team kon helpen. Wat acties visualiseren. Nadenken over hoe ik een doelpunt kon maken. Aannames, schoten, lobjes. Ik dacht er allemaal over na. Dat deed mij blijkbaar goed.’
Maar er kwam bij terugkomst een boel op hem af. Hockeymerken die wel met ‘m samen wilde werken en veel aandacht van andere clubs. En zelf had hij ook niet echt tijd om stil te staan bij wat er nou allemaal gebeurd was. Een week na terugkomst ging hij de zaal in met Pinoké (waarmee hij kampioen van Nederland werd), toen de veldcompetitie en de play-offs volgden.
‘Ik hou wel van die aandacht’
Het was veel voor de tiener. Maar besloot uiteindelijk zijn contract bij de Steekneuzen te verlengen. Daar zit hij naar eigen zeggen voorlopig wel op zijn plek. ‘Ik ben hier nog niet uitgeleerd. Ik wil nog veel meer.’
En een van die dingen is Talent van het Jaar worden. Daar gaat hij dan ook werk van maken. ‘Hoe vet is het als je deze prijs pakt? Ik hoop dat mensen massaal stemmen. Gelukkig ben ik de enige Nederlander in mijn categorie, dat maakt de keuze misschien wat makkelijker.’ Maar hij wil het vooral hockeyend laten zien: ‘Van zulke dingen krijg ik zo’n drive. Ik hou wel van die aandacht. Dan wil ik het nog beter doen.’
Zijn concurrenten kent hij niet. Althans, alleen van van de topscorerslijst. Het enige verschil tussen hem en het viertal, is dat Bukkens nog geen – in tegenstelling tot de rest (Clément 44, Cunill 15, Ali 10 en Sanjay 5) – interlands achter zijn naam heeft staan. ‘Nee, Jeroen Delmée heeft me nog niet gebeld. Ik ga er alles aan doen om te zorgen dat-ie niet meer om me heen kan.’
En stel dat hij uiteindelijk de talentenprijs pakt? Bukkens droomt graag verder. ‘Dan ga ik voor een nominatie voor de Wereldspeler van het Jaar.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.