De ongemakkelijke terugkeer van Duco Telgenkamp bij HDM

Hij zag er als een berg tegenop. Het bezoekje aan zijn oude club HDM, waar Duco Telgenkamp tot de zomer hockeyde. In augustus stapte de spits over naar Kampong. Een gevoelige transfer, die zondag – toen de Utrechters langskwamen in Den Haag – natuurlijk ter sprake kwam.

Ja, uiteraard wist Telgenkamp zondagmiddag wel een overdekt plekje waar hij zijn interview kon geven. Hij kent het complex van HDM, waar hij al vanaf de B-jeugd rondliep, immers op zijn duimpje. Door de stromende regen liep hij over een oefenveld, naar een lege partytent. Weg van de vele toeschouwers en de drukte van het clubhuis. Alleen een paar pielende kinderen, die graag een selfie wilden maken met de kersverse Kamponger.

Want daar speelt de jeugdinternational, die in juli het EK won met Jong Oranje, sinds de zomer. Een overstap die vrij laat plaatsvond. Pas in augustus was de transfer van de jonge aanvaller helemaal rond. ‘Mijn droom is het Nederlands elftal. Kampong past beter op dat pad dan HDM. Hier kan ik leren van internationals, aan wie ik mij wil optrekken. Ik denk dat me dat meer oplevert in mijn ontwikkeling dan wanneer je als jongen van twintig de kar moet trekken.’

Telgenkamp in duel met zijn oude teamgenoot Jasper Siebert. Foto: Willem Vernes

‘Een jawoord is een jawoord’

Hij koos van ‘topsport in plaats van leuk hockeyen’, zoals Telgenkamp het zelf beschrijft. En dat zal in principe niemand hem kwalijk nemen. Ware het niet dat er volgens HDM-coach Erik van Driel al een belofte was gedaan door zijn talentvolle spits. ‘Hij had toegezegd bij ons te blijven’, aldus Van Driel. ‘Dat Duco de route naar de top wil nemen, dat snap ik. Die keuze respecteer ik. Maar ik heb ‘m ook gezegd dat een jawoord ook een jawoord is. Je kunt in je leven daar niet te vaak op terugkomen.’

Telgenkamp wilde niet ingaan op welke afspraken er wel of niet waren gedaan. ‘Daar hoef ik het niet over te hebben. Dat is verleden tijd en gebeurd’, reageerde de spits, die het duidelijk moeilijk vond om terug te zijn op zijn oude club. ‘Ik kan er wel stoer over doen, maar dit is heel lastig. Je hebt hier een band opgebouwd met je teamgenoten. Ik weet hoe ze er hier over dachten. Ze wilden met mij de Hoofdklasse in. Dat je dan vertelt dat het anders loopt, komt heel hard aan.’

Daar is Van Driel het helemaal mee eens. ‘Het was heel zuur, zeker op zo’n laat moment. Het was een mentale dreun voor ons. Een bittere pil. Als op het laatste moment, vlak voor het begin van de voorbereiding, iemand vertrekt dan doet dat wat met een groep. Het zorgde voor een enorme teleurstelling. Maar uiteindelijk denk ik dat het ons dichterbij elkaar heeft gebracht. Als spelers weggaan, ontstaat ook de gedachte in de groep: dan doen wij het wel. Wil jij niet met ons, dan doen we het met elkaar.’ 

Van Driel op de bank met HDM-captain Wiegert Schut. Foto: Willem Vernes

Hoogstens een knipoogje

Het was zondag dus uiterst ongemakkelijk voor Telgenkamp. ‘Ik zag er tegenop, omdat ik alles nog niet helemaal verwerkt heb’, zegt het talent. ‘Dan gaat het over dat ik hier ben weggegaan. Niet alles heb uitgepraat met de jongens. Het is dan lastig om je op te stellen tegen iedereen hier op de club. Vooraf heb ik weinig contact gehad met mijn oude teamgenoten. Zij focusten zich op de wedstrijd, wij ook. Het was hoogstens een knipoogje.’

Dat klinkt ongemakkelijk en hard. ‘Topsport is hard. Je maakt keuzes voor jezelf. Dit was een harde keuze. Maar ik ben megatevreden dat ik het gedaan heb. Het gaat lekker bij Kampong. Ik zit er vrij in, merk dat ik mezelf kan zijn.’

In het veld was van die strubbelingen over zijn vertrek niet al te veel te merken. Hoogstens een moment in de tweede helft, waarin Telgenkamp in de mangel werd genomen door twee oude maten, viel daarin op. De Hagenaar speelde niet een al te gelukkige wedstrijd, die Kampong met twee vingers in de neus won (7-1). ‘We hebben het er vooraf nog wel even over gehad’, zegt Van Driel. ‘Dat we meedogenloos moesten verdedigen, bij iedere Kamponger.  Ik wilde niet dat we harder speelden, omdat het om Duco ging. Dat zou ook ten koste gaan van onzer eigen waardigheid.’

Telgenkamp scoorde niet tegen zijn oude team en bleef daardoor vooralsnog steken op vijf goals. Foto: Willem Vernes

Meer dan alleen maar hockey

‘Ik ben niet tevreden hoe het tegen HDM ging’, stelt Telgenkamp, die al vijf keer scoorde voor zijn nieuwe werkgever. ‘Maar deze keer ging het om meer dan alleen maar hockey.’ Hij kijkt richting het clubhuis, waar hij nu toch echt naar toe moet. ‘Ik heb geen idee hoe het daar loopt. Eerst douchen, daarna zien we wel. Ik kan mezelf voor honderd procent in de spiegel aankijken. En ben trots op de keuze ik durfde te maken.’

Hij steekt het oefenveldje weer over. Onderweg is er een jongetje van een jaar of tien dat hem aanklampt. ‘Jij hockeyde toch hier? Waarom ben je weggegaan?’ Telgenkamp zoekt naar een antwoord.

‘Omdat ik dit shirt mooier vind.’