Met twee rake sleeppushes had Canadees international Gordon Johnston afgelopen zondag een belangrijk aandeel in de 2-4 winst van HGC in de competitiewedstrijd tegen Amsterdam. De verdediger en strafcornerspecialist kent met zes doelpunten in vijf wedstrijden een bliksemstart in Wassenaar.
Voorzichtig, alsof niemand het mag horen, verklapt de verrassing uit Canada zondagmiddag aan de rand van het veld in het Wagener Stadion zijn leeftijd. Achtentwintig jaar. ‘Met het uitbreken van de coronapandemie, plus het feit dat ik in Canada een parttime baan heb en dat ik langzaamaan een jaartje ouder word, had ik niet meer verwacht dat het er ooit nog van zou komen: hockeyen in de Nederlandse competitie.’
Dat hij nu toch het shirt van HGC draagt, en hij zijn ploeg tegen Amsterdam voor rust met twee steenharde sleeppushes naar een 0-2 voorsprong leidde, is onder meer te danken aan clubicoon en 205-voudig international Bram Lomans. Toen Canada ter voorbereiding op de Olympische Spelen in Tokio een aantal oefenwedstrijden speelde in Europa, werd Lomans ingehuurd om aan de strafcorner van de Canadezen te sleutelen. Zodoende leerde hij Johnston kennen, en zei hij later tegen HGC-coach Paul van Ass: ‘Die Johnston, die moet je contracteren’.
Gordon Johnston vuurt een sleeppush af op het doel van Amsterdam. Foto: Koen Suyk
Geen flapdrol
Om een indruk te krijgen van de kwaliteiten van 28-jarige verdediger, belde Van Ass met Rob Short, de Canadees die in Nederland in het verleden uitkwam voor onder meer HGC. ‘Het enige wat ik van hem wist, is dat zijn corner goed was. Die is zo ontzettend hard. Niet normaal’, zegt Van Ass.
‘Maar ja, dan kan het nog steeds een flapdrol zijn. Daarom belde ik Short. Maar die zei meteen: He will fit perfectly. Die Engelsen kunnen dat zo mooi zeggen, hè. Of nou ja, die Canadezen dan. Maar zo is het wel. He fits perfectly.’
Zelf hoorde Johnston behalve van Short ook van Canadees en oud-HGC’er Ken Pereira altijd goede verhalen over de club aan De Roggewoning. ‘Voor mij was het een soort droom om door HGC te worden gevraagd. Maar ik kon niet meteen beslissen. Mijn vriendin woont in Canada, ik heb een baan in Canada, dus ik zei: geef me een week om te kijken of ik het kan regelen. En gelukkig, ik kon het regelen.’
Zijn vriendin woont nog altijd in Canada. Binnenkort komt ze wel over een aantal weken naar Nederland. In Den Haag deelt Johnston een huis met een aantal teamgenoten. Werken doet hij nog altijd zo’n dertig uur per week voor het een consultancybedrijf, waar hij al jaren in loondienst is als zogeheten Water Resources Engineer. Vanuit huis, achter zijn bureau, werkt hij vooral in de ochtenden, wanneer hij niet hoeft te trainen, voor het bedrijf helemaal aan de andere kant van de wereld. Bellen met zijn collega’s doet hij dan vooral weer ’s avonds, omdat het in Vancouver negen uur vroeger is dan in Nederland. Wat dat betreft is het een hectisch bestaan voor hem hier. ‘Maar ik ben blij dat ik het op deze manier met mijn baas, HGC en de nationale ploeg hebben kunnen regelen’, zegt hij.
Gordon Johnston scoorde tegen Amsterdam twee keer. Foto: Koen Suyk
‘Af en toe neem je een beslissing waarvan je niet helemaal weet hoe die uitpakt’, zegt van Ass over de gok die hij nam door Johnston te contracteren. Tijdens de Olympische Spelen, toen de onderhandelingen met hem al waren afgerond, kon de coach bijvoorbeeld moeilijk beoordelen hoe goed zijn strafcorner nu daadwerkelijk was. Johnston was in Tokio tweede man, achter de 34-jarige Scott Tupper, en mocht nauwelijks pushen.
‘Maar ik ben blij dat hij gekomen is. Gordon is een geschenk uit de hemel. Behalve dat hij een geweldige corner heeft, is hij ook een uitstekende verdediger. Hij zorgt voor balans in de achterhoede’, zegt Van Ass. Of hij ook sociaal gezien bij deze groep paste, wist ik natuurlijk niet. Ik had geen idee. Maar een flapdrol is hij totaal niet. Nee, Gordon is echt een mooie gast.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.