Hoedemakers weer lang eruit: ‘Waarom gebeurt mij dit steeds?’

Opnieuw ging het mis voor Tjep Hoedemakers. De grootste pechvogel van de Nederlandse hockeyvelden heeft een buitenband van zijn knie grotendeels gescheurd. De spits van Rotterdam en Oranje is inmiddels geopereerd en staat vier tot vijf maanden buitenspel. ‘Ik durf het bijna niet te zeggen. Maar misschien heb ik het wel gejinxt.’

Rehab mode.

Kortom, alles in het teken van herstel. Dat was de tekst die Hoedemakers deze week op Instagram postte. Op dat moment was-ie net geopereerd. Zijn been was bijna helemaal ingepakt. Voorzien van een loeier van een brace, waar hij de komende tijd aan vast zit. ‘Ik moest een nachtje in het ziekenhuis blijven’, vertelt Hoedemakers donderdagmiddag. ‘Het gaat op zich wel goed. Ik heb geen pijn. Maar ik mag niet veel doen. Gelukkig zorgt mijn vriendin goed voor me.’

Hij is net weer een paar uur thuis, in Rotterdam. Normaal sprint hij iedereen eruit. Is in galop de vrees voor iedere verdediger. Nu kwam-ie amper zijn twee trappen op. Met krukken hinkte hij zich omhoog naar zijn appartement. ‘Daar deed ik tien keer zo lang over als normaal.’

Hoedemakers klimt de trap op richting zijn appartement.

Een uitglijder met gevolgen

De bank is zijn domein voor de komende weken. ‘Ik baalde ervan dat niet alle wedstrijden van Rotterdam live werden uitgezonden. Dat was nu wel goed uitgekomen’, klinkt het nog vrij monter. ‘Ik had nog in gedachten om zondag in een rolstoel naar de club te gaan. Maar voor mijn herstel is het beter als ik zo veel mogelijk rust neem. Thuis kan ik alles met krukken doen. Van het bed naar de bank. Veel meer is het nu niet.’

Het is allemaal een gevolg van een trainingsongelukje, een week eerder. Toen stond hij op de  donderdagochtend gewoon op het veld bij Rotterdam. ‘Ik gleed uit bij het partijtje. Een lullig moment. Ik verloor de grip op het veld en overstrekte mijn knie. Ik had meteen door dat-ie niet in de positie stond, waarin hij hoort’, zegt Hoedemakers, die als student geneeskunde zijn situatie vrij snel kon inschatten.

‘Ook toen had ik niet veel pijn. Maar ik was wel in paniek. Werd misselijk en duizelig. Uit de scan bleek al vrij snel dat de buitenband van mijn knie beschadigd was en dat ik geopereerd moest worden. Ik was vooral blij dat dat vrij snel kon. Want vanaf een operatie kan je weer opbouwen.’

Eerder deze maand: Hoedemakers nog in volle sprint tijdens Amsterdam-Rotterdam. Foto: Ewout Pahud

Op de Feyenoord-manier

Rehab dus. ‘Ze zeggen dat het herstel vier tot vijf maanden duurt. In het beste geval kan ik nog een flink deel van de competitie meepakken. Ik heb natuurlijk meteen gekeken hoe het programma eruit ziet. Midden maart kan ik er misschien weer zijn. Dan zou ik naast de wedstrijden van deze seizoenshelft, maar een paar wedstrijden missen bij Rotterdam. Ik begreep dat een paar Feyenoord-spelers bij dezelfde operatie er ook zo’n vier maanden over deden voordat ze weer terug waren. Dat is dus ook voor mij realistisch, al staar ik me er ook niet blind op. Ook daarna komt er nog genoeg moois aan.’

Met dat moois bedoelt Hoedemakers natuurlijk het competitieslot en het WK van komende zomer. De eerste stappen daar naartoe met de nationale ploeg moet de aanvaller missen. Hij kan de Pro League in Argentinië (december) en Spanje (februari) vergeten. Tussendoor kan hij ook niet in actie komen op de trainingsstage in Zuid-Afrika. 

‘Ik had me een andere winter voorgesteld’, zucht Hoedemakers. ‘Tijdens mijn vorige blessures zag ik de groep veel, probeerde ik op dezelfde momenten mijn oefeningen te doen op de club. Nu is iedereen weg, dus wordt dat mentaal wel een uitdaging. Ik hoop dat we die tijd zo leuk mogelijk kunnen maken. Niet steeds dezelfde omgeving, misschien wat mensen om mij heen die ook revalideren. Van vijf keer per week naar dezelfde oefenruimte, word ik niet per se vrolijk.’

Ook op de Olympische Spelen raakte Hoedemakers geblesseerd. Foto: Willem Vernes

De gejinxte nieuwjaarswens

Helaas kan Hoedemakers zeggen dat hij inmiddels een ervaringsdeskundige is op blessuregebied. Hij miste in 2023 het EK door een hamstringkwetsuur, die hem vaker parten speelde. Een jaar later ging de olympische finale aan hem voorbij door een enkelblessure. ‘De afgelopen jaren zat het niet mee. Het was dit jaar mijn nieuwjaarsvoornemen om niet geblesseerd te raken. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb het misschien wel gejinxt’, klinkt het onheilspellend.

‘Twee weken geleden dronk ik een koffietje met mijn teamgenoot Guus Jansen. We hadden het over die nieuwjaarswens. Ik zei toen nog: we zitten al in november. Tot nu toe gaat het vrij goed.’ Met een zucht: ‘Ik klopte het af, maar het gebeurde alsnog.’

Hij kan het bijna niet geloven dat hij opnieuw lang eruit ligt. ’Natuurlijk denk ik ook: waarom gebeurt mij dit steeds? Waarom laat mijn lichaam me weer in de steek? Maar ik weet wat het is om iets te missen en terug te komen. Dat kan ik en dat maakt mijn motivatie nu alleen maar groter.’

Hij pakte meteen het programma van de Hoofdklasse en Oranje erbij. ‘Alle belangrijke datums ken ik. De play-offs. Het WK. Dikke cirkels erom in mijn agenda. Ik wil alles doen om daarbij te zijn. Dat lijkt nu haalbaar, dus daar gaan we voor.’