Hopen, rekenen en ook genieten: Baart vecht met OR voor laatste kans

Met een beetje pech speelt Sander Baart nog maar twee wedstrijden voor Oranje-Rood. Heeft-ie iets meer mazzel, dan plakt hij er nog een paar play-off-duels achteraan. De routinier, die na dit seizoen terugkeert naar zijn oude liefde Royal Antwerp, heeft vertrouwen in dat laatste scenario. Maar makkelijk wordt het niet.

Hij geeft het zondagmiddag direct toe. Het gelijkspel tegen Kampong voelt als een gemiste kans. Oranje-Rood kwam voor de winst en moest achteraf blij zijn met een puntje (1-1), door de late goal van Joep de Mol. ‘Daarna namen we geen risico’s meer’, zegt Baart. ‘Het was voor ons belangrijk om niet te verliezen.’

Door het gelijkspel houdt Oranje-Rood, met nog twee duels te gaan, een achterstand van twee punten op Kampong. Nog altijd op plek vijf, die synoniem staat voor net-niet. ‘Kwalitatief gezien zijn we goed genoeg om de play-offs te halen’, stelt Baart. ‘Onze statistieken zijn goed. We krijgen bijvoorbeeld veel minder goals tegen dan vorig seizoen (toen 63, nu 35, red.). Het is alleen jammer dat Jelle nog ontbreekt. Die missen we.’

Baart met zijn coach Robert van der Horst, met wie hij jaren samenspeelde. Foto: Koen Suyk

Gif en killersmentaliteit

Jelle is – natuurlijk – Jelle Galema. Hij keerde dit seizoen terug op het oude nest, maakte indruk, maar speelde de hele eerste seizoenshelft met veel pijn aan zijn rechterenkel. Pijn die ontstond na een operatie aan zijn linkerenkel, afgelopen zomer. In de winter ging de aanvaller nogmaals onder het mes, maar raakte hij ook geblesseerd aan zijn hamstring. Lang verhaal kort: Galema heeft amper gespeeld in de tweede seizoenshelft en is nog altijd niet fit.

‘Jelle zorgt voor gif’, zegt Baart, wetende dat Oranje-Rood die eigenschap zondag tegen Kampong niet liet zien. ‘We hebben veel jongens die nu de ruimte krijgen voorin. Dat doen ze zeker niet slecht, maar in zo’n belangrijke wedstrijd hoop je op iets meer killersmentaliteit. Dat geeft de ploeg ook energie. Maar we hebben nog steeds genoeg in huis om in de top vier te eindigen.’

Dat klinkt leuk, maar je kunt je afvragen wat Oranje-Rood te zoeken heeft in de play-offs. De Brabanders hebben dit seizoen een opvallend slecht track record neergezet tegen ‘collega-topteams’. Tegen de huidige top vier werd niet één keer gewonnen: alleen tegen Kampong werd twee keer gelijkgespeeld. De vijf duels met Bloemendaal, Amsterdam en Pinoké gingen allemaal verloren. 

In een grondgevecht met Kampong-spits Terrance Pieters. Foto: Koen Suyk

‘Ja, wat zegt dat?’, herhaalt Baart de vraag die hem zojuist is gesteld. ‘Dat we het daar lieten liggen. Want als je naar die wedstrijden kijkt, waren we niet per se de zwakkere ploeg. We zijn nergens door een ondergrens gegaan. Als we verloren, was dat nipt. We zijn vrij constant. Maar ja, die andere ploegen zijn ook goed.’  

Nog 140 minuten

Onder meer door het gemors in die wedstrijden neemt de spanning per speeldag toe bij Oranje-Rood. De geslepen Baart, bijna 34 jaar, vindt dat eigenlijk wel mooi. ‘Dat zeggen we ook als ouderen richting de groep. Geniet ervan. Hier train je het hele jaar voor. Voor de wedstrijden waarin het erop aankomt. Heb geen angst, maar wees positief naar elkaar. Natuurlijk maken we fouten, maar no stress. We zijn er klaar voor.’

De tijd begint alleen wel te dringen voor de Brabanders, die in 2018 voor het laatst de play-offs haalden. Ze hebben nog 140 minuten om een nieuw ‘lege-handen-seizoen’ te voorkomen. ‘Jaja, het komt op de laatste wedstrijden aan. We spelen zondag eerst tegen Hurley. Daar moeten we sowieso een resultaat halen. En dan hebben we Bloemendaal nog. We moeten hopen dat zij een mindere dag hebben of gas terug nemen, omdat ze al zeker zijn van de play-offs.’

Zichzelf moed inpratend: ‘Toen we thuis tegen Bloemendaal speelden, stond het lang 1-1. Pas vlak voor tijd maakten zij de winnende. Dat geeft vertrouwen. We hebben daar echt een kans.’

Oranje-Rood viert de gelijkmaker van Joep de Mol tegen Kampong. Foto: Koen Suyk

En als Oranje-Rood weer naast de play-off-tickets grijpt? ‘Dan is het seizoen mislukt’, erkent de oud-international. ‘Maar…ik denk dat we het gaan halen’, zegt Baart als hij de feiten op een rij probeert te zetten. In zijn hoofd ratelen de cijfers, rangen en standen. Hij dreunt ze op, in de catacomben van het clubhuis van Kampong, waar hij net de kleedkamer heeft verlaten.

‘Kijk, Kampong speelt twee moeilijke wedstrijden, tegen HGC en Pinoké. Het is voor ons zeker te hopen dat zij nog tegen puntenverlies oplopen. Ze zitten er niet lekker in, op dit moment’, analyseert Baart. 

‘En wij, wij hebben evenveel punten en gewonnen wedstrijden als HGC (zesde, red.). Maar wel een beter een doelsaldo. Dat is een voordeel, natuurlijk. Als HGC nou van Kampong wint en wij zes punten pakken, dan gaat het lukken. Maar de kraan moet constant vol open, ook omdat dat doelsaldo beslissend kan zijn.’ 

Zijn ogen glimmen, als hij zichzelf onderbreekt. ‘Fantastisch toch, dit? Ik geniet hiervan, al ben ik nu helemaal kapot.’ De gretigheid spat er vanaf en werkt zeer aanstekelijk. Was het alvast maar weer zondag.