Een voorzichtig applausje klonk zaterdagmiddag over het veld bij Hurley. De thuisploeg liep het gebruikelijke rondje langs het publiek, dat een gemengd gevoel overhield aan de 3-2 nederlaag in de play-outs tegen Tilburg. Een achterstand, maar ook een score die de hoofdklasser meer perspectief biedt dan praktisch de hele middag werd gedacht. Verdediger Daan Dekker zag van dichtbij hoe je zo’n verschilletje kunt wegpoetsen. ‘Met 3-0 was het een hele zure rit geworden.’
Natuurlijk had-ie zich wat anders voorgesteld van dat uitlooprondje. Dat was zeker geen vrolijke parade. Het was eerder alsof Hurley en zijn toeschouwers samen de opluchting vierden. ‘Hoeven we niet voor een pot van niets naar Tilburg’, onderstreepte Dekker nog maar eens. ‘Zo had het wel gevoeld als het 3-0 was gebleven.’ Tegen die score hikte Hurley dus aan, tot minuut 53. Met die stand stonden ze niet met één, maar met anderhalf been terug in de Promotieklasse. En dat door een tussenstand die al binnen een half uur op de borden kwam.
‘Na zo’n begin ben je blij dat je het een beetje kunt omkeren’, puft Dekker nog na van het duel in de lentehitte. Op het snoeiwarme veld in Amstelveen liep het kwik tegen de dertig graden en stond er geen zuchtje wind. Er viel zelfs een toeschouwer flauw. ‘We hebben er in die laatste minuten voor gezorgd dat we nog ergens voor spelen. Met 3-0 was het wel een hele zure rit geworden naar Tilburg. Nu hebben we een hele goede reden om vol moed de bus in te stappen.’
Dekker in duel met Tilburger Jaap Groels. Foto: Ewout Pahud
Plankenkoorts?
Het ging dus mis voor Hurley in de eerste helft. En dat terwijl ze niet eens zo beroerd speelden. ‘Het aantal kansen was ongeveer gelijk, maar zij maakten het telkens wél af. We geven die goals wat makkelijk weg’, erkent Dekker. Was er sprake van plankenkoorts? Dekker weegt het woord. Denkt hardop mee, maar schudt zijn hoofd. ‘Nee, ik denk het niet. Dat was in ieder geval niet wat ik zag. Onze reactie op die goals, die duurde vooral te lang. Maar ja. Ieder levend mens snapt ook dat het lastig is om je over zo’n achterstand heen te zetten.’
Die bizarre ruststand was een ijskoude douche voor de nummer elf van de Hoofdklasse. De ploeg die juist zo opgewekt de reguliere competitie afsloot, doordat ze in de laatste speelronde tegen concurrent Nijmegen directe degradatie voorkwamen. Ze hoopten natuurlijk aan te tonen dat zij de trotste hoofdklasser zijn. Konden heersen tegen Tilburg, de nummer twee van de Promotieklasse.
‘Was het maar zo’n feest’, countert Dekker. ‘Het is nou eenmaal zo dat de ploegen onderin de Hoofdklasse en bovenin de Promotieklasse dicht bij elkaar zitten. Dat hebben we vorig jaar ook gezien, toen Hurley via de play-outs promoveerde. Ik zou heel graag willen zeggen dat we by far de betere waren, ofzo. Maar dat is echt niet het geval, al had ik wel meer van ons verwacht in die eerste helft.’
Een blije Dekker na de twee Hurley-goals. Foto: Ewout Pahud
Even terug naar donderdag
Dat een verliespartij in het heenduel alsnog een mierzoet einde kan opleveren, heeft Dekker donderdag nog met eigen ogen gezien. Hij was erbij toen Amsterdam alsnog kampioen werd na een 4-3 nederlaag in de heenwedstrijd tegen Kampong. De betrokkenheid van Dekker is niet gek, hij speelde vorig jaar nog bij Amsterdam.
‘Ik zat in het stadion. Was daar voor mijn oude teamgenoten, die ik het onwijs gun. Natuurlijk is het voor mijzelf ook even jammer’, klinkt het eerlijk. ‘Ik was daar heel graag bijgeweest. Maar ik vond het vooral heel gaaf. Dat overheerste.’
Hij geeft toe dat hij al even heeft gedacht aan een ‘Amsterdammertje’. Het scenario waarin die achterstand dus in de return nog wordt goedgemaakt. ‘Na onze 3-2 schoot dat wel even door mijn hoofd’, zegt Dekker. ‘Eventjes. Door die kleine achterstand hebben we nog alles om voor te spelen. Zodat het alsnog een feestje kan worden.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.