Hurley-ster Voskuil: ‘Zo’n shoot-outserie heb ik nog nooit gezien’

Zondagavond rond zes uur was het hoofdveld van Tilburg heel even Amsterdams grondgebied. Alles en iedereen met een Hurley-hart was uitzinnig van vreugde nadat handhaving in Hoofdklasse een feit was voor de ploeg uit de hoofdstad. Hjalmar Voskuil maakte de winnende shoot-out in een bizarre serie, waarin amper werd gescoord. ‘Ik ging met knikkende knietjes die kant op.’

Het waren heerlijke taferelen aan het eind van een slopend weekend. De mannen van Hurley liepen ererondes langs de vele Amsterdamse supporters. Bestormden na afloop hun teamgenoot Voskuil en die andere held, keeper Chris Combe, die tijdens de shoot-outs inviel. Eén voor één sprongen de uitzinnige Hurleyanen op elkaar. Het hoopje werd hoger en hoger.

Daarna volgde een teamfoto. Alsof ze kampioen waren geworden. En nog een. En nog een. Aanvoerder Lex Tump had ‘m bijna gemist, omdat-ie met het publiek stond te praten. Met een enorme sprint – de laatste van het uitputtende seizoen – meldde hij zich bij het team en tophockeybestuurder Hanna Kernkamp, die als een echte fan in het shirt van Indra Aerts liep.

Het was dus regelrecht feest bij Hurley, na die wonderlijke middag. Daarin werd het net als een dag eerder 2-3, maar ditmaal in hun voordeel. Een middag met drie goals in anderhalve minuut in het heerlijke laatste kwart. Met veertien shoot-outs, waarvan de eerste acht allemaal werden gemist of gepakt. Het was raar, bizar en soms amper bij te benen. Ook voor goudhaantje Voskuil.

Gespannen blijdschap bij Voskuil na z’n rake shoot-out. Foto: Willem Vernes

Een extreem takenpakket tijdens de shoot-outs

‘Godsamme, wat een pot… Ongelooflijk toch?’, schudt de aanvaller zijn hoofd. Hij had wel een heel extreem takenpakket tijdens de bloedstollende shoot-outs. Miste zijn eerste poging, benutte zijn tweede – dus beslissende – en nam tussendoor ook nog een strafbal. ‘Dat was eigenlijk helemaal niet de bedoeling’, klinkt het overdonderd. Aerts was eigenlijk de aangewezen strafbalnemer in de shoot-outs voor Hurley, maar de aanvaller miste bij shoot-out nummer vier. Daardoor werd de tweede poging vanaf de stip een prooi voor Voskuil. Lachend: ‘Maar ik had vlak daarvoor een shoot-out gemist. Dus ging ook ik met knikkende knietjes die kant op voor die pingel.’

‘HJ’ zoals Voskuil altijd wordt genoemd, kan nog amper bevatten wat er zich in de minuten daarvoor heeft afgespeeld. ‘We zijn zo blij dat we dit hebben gefixt. Voor het team en voor de club. Ik weet dat we het dit seizoen niet altijd hebben laten zien. Maar we horen écht in de Hoofdklasse thuis.’ Tussendoor komt captain Tump ook even schreeuwend voorbij: ‘Man van de wedstrijd, die Voskuil.’ Die probeert – zo goed en zo kwaad als het kan – flarden van de wedstrijd terug te halen. ‘De meeste spanning was er na gisteren wel af. Toen was het nerveuzer. Vandaag wisten we dat zij niet met een lekker gevoel zouden beginnen, door onze comeback van gisteren.’

Toen kwam Hurley op een 3-0 achterstand, maar kwam er uiteindelijk nog een ‘soort van acceptabele achterstand’ van 3-2 in de boeken. ‘Die druk vinden we stiekem wel lekker. We hebben ook vandaag weer veel veerkracht getoond. Maar het was close. Voor hetzelfde geld was het hun kant opgevallen. Ik denk dat onze ervaring de doorslag gaf, uiteindelijk. We staan inmiddels voor het derde jaar op rij in de play-outs. Bij hen maken veel jongens dit voor het eerst mee.’

In 2023 degradeerde Hurley via de play-outs, tegen HDM. Vorig jaar promoveerden de Amsterdammers weer na de tweestrijd met HGC, die ook uitdraaide op shoot-outs. Die gingen er relatief makkelijk in, zeker in vergelijking met de krankzinnige serie van dit jaar. De eerste vier pogingen van Hurley gingen mis. ‘Maar gelukkig gold dat ook voor hen. Heb ik nog nooit gezien, laat staan meegemaakt. Jij wel? En dan ook nog met Chris Combe, onze tweede keeper erin. Die moet je zeker even spreken. Hij was eigenlijk al gestopt. En nu was hij fabelachtig, van een buitencategorie.’

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door hockey.nl (@hockeynl)

Het einde van een loodzwaar jaar

Zijn coach Enzo Torossi zei het al na de degradatiekraker tegen Nijmegen: het was een loodzwaar jaar voor Hurley. Door de zeventien nederlagen, 101 tegengoals en bakken met blessures, die als een rode draad door het seizoen liepen. Maar vooral het overlijden van teammanager Jeroen Kagenaar, maakte het jaar logischerwijs erg emotioneel voor Voskuil en zijn maten. ‘Deze overwinning is ook voor hem’, klinkt de goalgetter geroerd. ‘We hebben nog een teamafsluiting, daarbij is zijn vrouw ook uitgenodigd. Dat zoiets heftigs in het seizoen is gebeurd, speelt ook op zo’n moment een rol.’ 

Uiteraard gaat het team de handhaving vieren. De Amsterdamse horeca kan z’n borst natmaken, deze zondagavond. ‘Daar hoef je je geen zorgen om te maken. We wilden hier een verhaal creëren, dat zeiden we vanochtend nog tegen elkaar. Dat je over vijf jaar nog weet wat hier gebeurd is, in Tilburg.’ Hij denkt nog eens na over het onwaarschijnlijke wedstrijdverloop. ‘Nou, dat gaat wel lukken. Denk je niet?’ 

De opluchting met teamgenoot Indra Aerts. Foto: Willem Vernes