Het hoofdklasse-avontuur van Nijmegen zit er na seizoen alweer op. De Gelderse grootmacht degradeerde zondagmiddag naar de Promotieklasse na een 2-2 gelijkspel tegen directe concurrent Hurley. De Amsterdammers mogen zich over twee weken definitief veilig proberen te spelen in de play-outs.
Cas Leenen lag met z’n lange lijf languit in de cirkel. De Australiër Jacob Whetton stortte moe ter aarde. Om hem heen treurde alles in iedereen in een rood shirt. Het zat erop. Ze lagen eruit. Ze stonden met 2-0 voor, maar gaven het na rust binnen een paar minuten helemaal uit handen. En dat deed gigantisch veel pijn bij Nijmegen en al zijn fans.
Het was rond kwart over vier het slot van een middag waar veel hockeyvolgers al weken reikhalzend naar uitkeken. Een heerlijke ontknoping in de laatste speelronde van de competitie, waarin het dus aankwam op die ene beslissende wedstrijd. De scenario’s waren simpel en overduidelijk. Alleen een zege kon Nijmegen zondag nog van de laatste plaats afbrengen. Ook bij een gelijkspel zou Hurley, dat de slotdag van de competitie begon met drie punten voorsprong, elfde worden. De twee lelijke eendjes van dit hoofdklassejaar moesten het dus onderling uitvechten. Twee ploegen die allebei tot vandaag in 2025 nog geen wedstrijd wonnen.
Dylan Wotherspoon van Nijmegen. Foto: Bart Scheulderman
Vuvuzela’s en hamburgerkramen
En dat lukte Nijmegen ook vandaag niet. De club uit de Waalstad trilde een jaar geleden nog op z’n grondvesten toen ze promotie afdwongen. Ze gingen een historisch seizoen tegemoet. Hun eerste hoofdklasseseizoen sinds 1977. Nijmegen maakte naam en kroop in de hockeyharten.
Op het sfeervolle complex aan de D’Almarasweg was elke wedstrijd een feestje. Een met blauwe vuvuzela’s, handtekeningenklappers en hamburgerkramen. Maar die heerlijke roes duurde slechts een jaar. Want vorig seizoen heten de tegenstander gewoon weer Push, Cartouche en Victoria.
Nijmegen viert het doelpunt van Tijn Stuve tegen Hurley. Foto: Bart Scheulderman
Met hulp van de supportersbus
Nijmegen begon stukken scherper aan het do-or-die-duel. Gesteund door een behoorlijk legioen, met een supportersbus afgereisd naar het Amsterdamse Bos, gaven de bezoekers meteen gas. Na een paar halve kansjes, was het al na zeven minuten raak. Nijmegen kreeg op de rand van de 23-meterlijn een vrije bal, die door verdediger Phillip Jannes keihard de cirkel werd ingeflatst. Spits Tijn Stuve – de man in vorm bij zijn team – kwam lekker in die bal en tipte ‘m keihard langs Mahinder Terlouw, de keeper van Hurley. Het was de honderdste tegengoal van het seizoen die de doelman incasseerde.
Het duurde lang voordat Hurley iets produceerde wat op een antwoord leek. De thuisploeg had best wat balbezit, maar kwam amper tot spraakmakende momenten. Pas vlak voor rust veerden de toeschouwers op, na een vrije schotkans voor ‘hun’ Noam Sheridan. Hij raakte in kansrijke positie de bal niet goed. De rebound van Indra Aerts zeilde vervolgens naast het doel. Op dat moment had Nijmegen al drie strafcorners gehad, die stuk voor stuk geen resultaat opleverden. Die overmacht op het veld zorgde ervoor dat de ploeg uit het Oosten met een tevreden gevoel richting kleedkamer ging. Bij Hurley begon de rustbespreking al tijdens het loopje naar het clubhuis.
De eerste helft was er niet een waarvan je direct het belang van de wedstrijd kon proeven. Dat veranderde gelukkig in het derde kwart, waarin het publiek soms oren en ogen tekort kwam. Dit was de redenen waarom er zondagmiddag honderden toeschouwers langs de hekken stonden, in plaats van op het terras in de stad – wat ook geen gekke optie was geweest. Vroeg in kwart drie sleepte Stuve – weer hij – Nijmegen op 0-2. Maar Hurley, dat vlak daarvoor al een goede kans kreeg via Sheridan, herpakte zich.
Foto: Bart Scheulderman
Het heilige vuur van Hurley
Ze kwamen helemaal terug in de wedstrijd. Hadden blijkbaar in het clubhuis het heilige vuur geworden. Een minuut na die tweede Nijmeegse goal, volgde de aansluitingstreffer van Hurley uit de nastoot van hun allereerste corner. Verdediger Josh Keaveney tekende voor de 1-2, waardoor Nijmegen voor het eerst in de wedstrijd echt naar adem snakte. Dat voelde Hurley feilloos aan: drie minuten later volgde een nieuwe corner én een volgende treffer, ditmaal via Hjalmar Voskuil wiens sleep werd aangeraakt en langzaam in het doel hobbelde.
Opeens had Hurley weer een gunstige uitgangspositie te pakken. Nijmegen moest weer wat nadrukkelijker naar voren hockeyen. Het leidde tot een mooie mogelijkheid, voor Florian Gosselink. De middenvelder die komend jaar bij Oranje-Rood speelt, raakte de bal alleen veel te zacht, waarna hij met zijn stick in het gras sloeg. Het werd steeds drukker in de cirkel van Hurley, dat de minuten al stiekem aftelde.
Er kwamen nog twee corners. Eentje sleepte Stuve op Hurley-goalie Mahinder Terlouw. De tweede ging op de cirkelrand al de mist in. Het werd stiller langs de lijn, waar de spanning toenam. Nijmegen breide en hoopte, maar kon in die volle cirkel niet al te veel uitrichten.
Vier minuten voor tijd haalde Haantjes keeper Rolf Diederen naar de kant. Bij Hurley viel de een na de ander om. Ook zij lagen op apegapen. Nijmegen mocht in de voorlaatste minuut nog een corner nemen, maar ook dat mocht niet baten. Zij keren terug naar de Promotieklasse, Hurley mag over drie weken strijden voor lijfsbehoud in de play-outs.
Lees hieronder de hoogtepunten terug van de wedstrijd tussen Hurley en Nijmegen
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.