Rotterdam neemt in idiote slotfase revanche op Bloemendaal: 4-3

De mannen van Rotterdam hebben zaterdagavond revanche genomen op Bloemendaal. Voor eigen publiek won de ploeg van Erik van Driel in een fantastisch duel met 4-3. Zestien dagen eerder was Bloemendaal nog de beste in de heenwedstrijd, die in 3-2 eindigde. Rotterdam blijft ondanks de zege de nummer vijf van het land, maar heeft evenveel punten als Kampong – vierde – dat eerder op de dag met 4-2 van Hurley won. Bloemendaal houdt de eerste plek nog in handen, maar kan zondag de koppositie aan Amsterdam verliezen. 

De beginfase van Rotterdam-Bloemendaal was geweldig. Maar in de krankzinnige slotfase gingen echt alle remmen los. Bloemendaal stond zeven minuten voor tijd met 3-1 achter. Kwam met twee goals binnen een minuut terug tot 3-3. Het laatste woord was echter voor Rotterdam, dat in de 56ste minuut de winnende maakte. Menno Boeren zette met een harde klap z’n handtekening onder de beslissing van het duel, dat regelrechte reclame was voor het hockey.

Dat gold dus al voor de beginfase, die een spektakelstuk was. Net als tweeënhalve week terug was het vliegensvlug raak voor Rotterdam, dat na zes minuten de leiding nam. Meteen werd het publiek op de volle tribunes flink verwend. Een mislukte steekpass van Joaquin Menini kwam met wat mazzel vol in de stick van de opgekomen Pepijn van der Heijden. De verdediger, inmiddels vermaard om zijn strafcorner, was meegegaan in de aanval. En die wilskracht beloonde hij zelf met een prachtige kapflats over Maurits Visser. Het antwoord van Bloemendaal, dat in de eerste drie minuten al twee corners kreeg, volgde pijlsnel. Binnen tweehonderd tellen tekende Casper van der Veen voor de gelijkmaker.

Ook die treffer was er een om van te smullen. Nu was het Zach Wallace die Casper van der Veen op maat bediende. De neo-international had heel weinig tijd en ruimte nodig om de 1-1 binnen te rammen. Het tempo lag bizar hoog in die eerste minuten. Bijna elke pass ging naar voren. Breed leggen? No way in het eerste kwart van deze topper. De wedstrijd golfde alsof het de laatste minuten van de play-offs waren. Daarin kwamen ze elkaar de afgelopen twee jaar tegen in de halve finales. Vorig jaar greep Rotterdam ten koste van Bloemendaal een finaleplaats, een seizoen eerder was het andersom.

Pepijn van der Heijden zet Rotterdam op voorsprong tegen Bloemendaal. Foto: Bart Scheulderman

Moordend tempo

In die heerlijke chaos perste Guus Jansen, ook zo’n Oranje-talent, er een lekkere solo uit. Hij nam een vrije bal snel, kwam pielend uit op de achterlijn en gaf de bal met zijn puntje gevoelig voor. Daar, in de doelmond, stond Bloemendaal tukken. En Jeroen Hertzberger niet. Natuurlijk niet. Hij deed wat hij al 375 keer eerder deed in de Hoofdklasse: scoren. Zijn intikker leverde de 1-2 op, vlak voor het einde van Q1. Van blijdschap sloeg de Rotterdamse jeugd bijkans de tafels op de perstribune doormidden.

Het was logisch dat dit moordende tempo niet vol te houden was. In kwart twee werd heel voorzichtig teruggeschakeld naar een langere versnelling, al bleven de kansen wel komen. Die waren er vooral voor Bloemendaal, dat via Nathan Ephraums twee keer het doel van Rotterdam onder vuur nam. De Australiër, dit seizoen al goed voor dertien goals, had voor rust z’n vizier nog niet helemaal op scherp staan. Zijn ploeg moest het zaterdag doen zonder Dennis Warmerdam (privéomstandigheden) en Gijs ter Braak (hamstringblessure).

Rotterdam was compleet en kon zich het zelfs permitteren om de doorgewinterde clubjongen Jochem Bakker buiten de selectie te halen. De thuisploeg deed na dik een half uur een schietgebedje bij de volgende kans van Ephraums, die de cirkel binnen denderde en vrij uithaalde. Meijer hoorde tot z’n opluchting de bal naast zijn goals suizen. De hoogtepunten werden wat schaarser na rust. Natuurlijk kreeg Olivier Hortensius, sinds vorige terug na een hamstringblessure, de handen op elkaar toen hij bijna scoorde. En was er ook een open doekje voor Jeroen Hertzberger na zijn wonderschone controle van een verre scoop.

Casper van der Veen krijgt de felicitaties van Floris Wortelboer na zijn gelijkmaker voor Bloemendaal tegen Rotterdam. Foto: Bart Scheulderman

Maar het publiek in het Schouten Zekerheid-Stadion (nog steeds een beetje wennen, die naam) veerde echt op aan het begin van het vierde kwart. Toen produceerde de Spaanse nieuwkomer Marc Recasens een heerlijke voorzet, die werd afgerond door Hortensius. De spits sprong een gat in de lucht na zijn 3-1. Een bevrijding na zijn zware winter, waarin hij door die blessure een streep moest zetten door zijn debuut in Oranje.

De laatste, idiote minuten

Natuurlijk zette Bloemendaal aan in de laatste veertien minuten. Werden er meer risico’s genomen om nog terug te komen in de wedstrijd. Kwamen er nog drie corners op rij, die stuk voor stuk gekraakt werden. Maar bij de volgende korte hoekslag was het alsnog raak voor Bloemendaal, dat Marc Miralles raak zag slepen. Het bleek het begin van een paar idiote minuten in de slotfase. Nog geen minuut na de goal van Miralles, ging ook de volgende corner erin dankzij Zach Wallace. Bloemendaal richtte zich helemaal op.

Maar Rotterdam had de langste adem. Gooide er nog een volle versnelling op, wat resulteerde in die lekkere goal van Boeren. Hij bewees zijn ploeg een enorme dienst. Want natuurlijk revancheerde Rotterdam zich voor die nederlaag in de vorige ontmoeting. Maar vooral liepen ze geen schade op richting de play-offs. Want dat de vice-kampioen daar ook dit jaar thuishoort, hebben ze zaterdag aan vriend en vijand laten zien.

Lees hieronder de hoogtepunten terug uit de wedstrijd tussen Rotterdam en Bloemendaal uit de Tulp Hoofdklasse Heren