Bloemendaal dankzij late opleving naar voorsprong in finale 

Bloemendaal heeft de eerste stap gezet naar z’n 21ste landstitel. In de eerste zinderende finale werd donderdag Pinoké na het nemen van shoot-outs verslagen. Na zeventig minuten stond het 3-3. Zaterdag staat de return op het menu, op ’t Kopje.

Ze vlogen elkaar bij Bloemendaal in de armen na de laatste rake shoot-out van Florian Fuchs. Opluchting was de basisemotie bij de ploeg van Rick Mathijssen, die uiteindelijk toch aan het langste eind trok. En daar zag het lang, heel lang niet naar uit.

Voordat er een bal had gerold, was het al een van de mooiste dagen in de clubgeschiedenis van Pinoké. De Bosclub stapte vandaag uit de schaduw van zijn grote en oudere broer Amsterdam, waar in de halve finales mee was afgerekend. In het Wagener Stadion, het Wembley van het hockey kon je deze dag een kanon afschieten. Op een steenworp afstand barstte het complex van Pinoké al een uur voor de wedstrijd uit zijn voegen voor deze unieke wedstrijd.

Uitverkocht huis

2750 toeschouwers waren zo gelukkig geweest om een kaartje te bemachtigen voor dit duel, dat zo snel was uitverkocht. Alles en iedereen was in opperbeste stemming in het thuispubliek, dat vol achter z’n helden ging staan.

Een uitverkocht huis op Pinoké tijdens de eerste finalewedstrijd om de landstitel tussen Pinoké en Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

Maar dat goede gevoel verdween na exact 198 seconden.

Toen brak Bloemendaal door. Eigenlijk voor het eerst in de wedstrijd. Thierry Brinkman trok de bal mee met z’n puntje en beukte vervolgens binnen met zijn backhand: 0-1. Pinoké viel stil. In het veld en buiten de lijnen. Ze waren echt even van slag. In de minuten die volgden waren Thierry Brinkman en Florian Fuchs dicht bij de 0-2. Bloemendaal zinderde en Pinoké beefde als een rietje.

Twaalf minuten duurde de finale-ontgroening van Pinoké. Daarna was de plankenkoorts verdwenen. Dat was voor een groot deel de verdienste van circusartiest Miles Bukkens, de tiener die zijn ploeg in vuur en vlam zette. Binnen vijf minuten creëerde hij een kans en versierde twee corners. De laatste – een uitspeelcorner aan het einde van het heerlijke eerste kwart – werd raak gepusht door clubtopscorer Alexander Hendrickx.

Schroom van zich afgegooid

Pinoké zat dus in de wedstrijd. En hoe. De Steekneuzen bewezen na een klein half uur nogmaals dat ze zich van alle schroom hadden ontdaan. Niklas Wellen brak door vanaf het middenveld, zoals hij bij Duitsland ook geregeld doet. Hij scheurde de Bloemendaal-defensie aan flarden, maakte een een-tweetje met Marlon Landbrug en bracht zijn team aan de leiding. Van die vreugde kon Pinoké maar kort genieten, want binnen twee minuten pushte Tim Swaen alweer de gelijkmaker tegen de plank uit de eerste corner van Bloemendaal.

Niklas Wellen juicht nadat hij Pinoké op voorsprong heeft gebracht in de eerste finalewedstrijd om de landstitel tegen Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

Het paste geheel in het beeld van de swingende eerste helft. Reclame voor het hockey met een hoofdletter R.

En de show ging na de pauze gewoon verder. Oké, de eerste minuten waren zonder kansen. Maar daarna was het weer vuurwerk en dat was vooral afkomstig van Pinoké. Na een kans van Bukkens – ja, weer hij – kreeg Sébastien Dockier een zetje in z’n rug. Hendrickx, die tot vandaag nog niet gescoord had in de play-offs, sleepte vervolgens z’n tweede corner op rij binnen.

Bloemendaal moest komen. Kreeg twee corners, die via Jasper Brinkman en Swaen geen resultaat opleverden. De titelhouder voerde het tempo op. Zag Roel Bovendeert twee keer in kansrijke positie opduiken voor het doel van Pinoké-goalie Hidde Brink. Stond twee minuten met een man meer, na een groene kaart voor Texas Bukkens.

Maar Pinoké doorstond de stormachtige minuten vlak na die 3-2. Kwam er zelfs, via de tandem Warmerdam-Wellen nog een keer gevaarlijk uit. Zag Landbrug brutaal de bal afsnoepen van meervoudig Wereldspeler van het Jaar Arthur Van Doren.

Tim Swaen doet de vinger op de lippen na zijn gelijkmaker voor Bloemendaal tegen Pinoké in de eerste finalewedstrijd om de landstitel. Foto: Koen Suyk

Bloemendaal slaat toe in slotfase

Terwijl het thuispubliek al dacht aan aftellen, kreeg Bloemendaal nog een ultieme kans op de gelijkmaker. Met nog 59 seconden te gaan, kwam er nog een corner. Die werd helemaal niet volgens het boekje uitgevoerd, maar vloog er wel in. De flats van Van Doren werd onderweg aangeraakt en passeerde Brink.

Tot ziens geweldige uitgangspositie Pinoké, hallo shoot-out-serie.

Daarin liep Pinoké door missers van Niklas Wellen en Marlon Landbrug – en doordat Bloemendaal wel al z’n pogingen benutte – al snel achter de feiten aan. Nadat Daan Bonhof ook miste, benutte Fuchs de laatste en beslissende shoot-out voor Bloemendaal, dat door het oog van de naald kroop.

Pinoké bleef verslagen achter, in de wetenschap dat ze vandaag heel dicht bij een stunt waren.

Florian Fuchs viert het feestje van de overwinning na de eerste finalewedstrijd om de landstitel tegen Pinoké. Foto: Koen Suyk

Pinoké – Bloemendaal 3-3 (2-2)
3. Thierry Brinkman 0-1
18. Alexander Hendrickx 1-1 (sc)
30. Niklas Wellen 2-1
32. Tim Swaen 2-2 (sc)
44. Alexander Hendrickx 3-2(sc)
70. Arthur Van Doren 3-3 (sc)

Shoot-outs
Niklas Wellen mis 0-0
Jorrit Croon raak 0-1
Marlon Landbrug mis 0-1
Thierry Brinkman raak 0-2
Daan Bonhof mis 0-2
Florian Fuchs raak 0-3

Lees hieronder de hoogtepunten terug van de eerste finalewedstrijd om de landstitel tussen Pinoké en Bloemendaal