De mannen van Rotterdam hebben donderdag hun eerste grote slag geslagen van dit seizoen. Ze wonnen thuis de vreemde topper tegen Bloemendaal met 4-2, nadat zondag nog punten werden gemorst tegen Pinoké (2-2). Hierdoor heeft Rotterdam na twee speelrondes vier punten, eentje meer dan Bloemendaal.
Het was vreemd. Bizar. En een beetje ongelooflijk. Vier minuten voor tijd tijd leek Rotterdam-Bloemendaal af te steven op een 2-2 gelijkspel. Kansen waren er amper geweest in Q4. Dat veranderde totaal toen Jasper Brinkman de bal uit mocht nemen. De verdediger raakte de bal lichtjes aan. Leek ‘m klaar te leggen voor een teamgenoot. Maar Guus Jansen snoepte de aangeraakte bal weg bij de Bloemendaal-defensie en schoot keihard raak met zijn backhand, de 3-2 dus.
Bloemendaal was pisnijdig en van slag. Thijs van Dam tekende vlak daarna namelijk ook nog voor de 4-2, uit een afgeslagen corner. Hij vierde het alsof zijn team net kampioen was geworden. Ging vol uit zijn plaat.
Dat had een reden.
Want Rotterdam heeft er een rotjaar opzitten. Ze werden slechts vijfde, omdat ze maar de helft van hun wedstrijden wonnen. In de eerste seizoenshelft in maar liefst zeven duels punten lieten liggen en een zwakke fase rond eind maart, begin april niet meer konden rechtbreien. De EHL draaide ook uit op een teleurstelling: ook daar was de veroverde derde plek allesbehalve het doel.
Foto: Willem Vernes
De 0-1 die te snel was voor de klok
Het vertrek van clubicoon Jeroen Hertzberger was natuurlijk niet op te vangen. Maar zonder hun boegbeeld loopt Rotterdam nog steeds over van kwaliteit. Ze hebben liefst zes internationals, een Oranje-goalie in het doel en een uitstekende corner met Pepijn van der Heijden. Die wapens maken van Rotterdam opnieuw een titelkandidaat.
En dat onderstreepte de ploeg van Erik van Driel donderdagavond voor eigen publiek, die zijn eerste grote wedstrijd in de competitie won sinds 22 maart. Ook toen werd er van Bloemendaal gewonnen: 4-3, in een duel waar binnen een kwartier al drie goals vielen. Vandaag was de start van Rotterdam net zo stroef als een file op de Van Brienenoordbrug.
De stadionklok was nog niet eens aangezet, of de 0-1 stond al op de borden. Die viel al na welgeteld 23 seconden, uit de eerste aanval van De Mussen. De versierde corner werd door Teun Beins binnengesleept, via de legguards van Derk Meijer.
Foto: Willem Vernes
Die zag vlak daarna tot zijn ongeloof hoe ook de tweede corner van Bloemendaal, ingeleid door een heerlijke solo van Lucas Veen, ook een treffer opleverde. Wederom was het Beins die knalhard raak pushte, ditmaal in het dak van het doel. Het zorgde ervoor dat voor de tweede keer binnen tien minuten ‘Daar word ik niet vrolijk van’ van Gebroeders Ko door het stadion schalde. Inderdaad, het vaste nummer dat in Rotterdam wordt afgespeeld na een tegengoal.
Dat nummer – niet per se een aanrader trouwens – suisde nog een tijdje na in de oren over de Hertzbergertribune, Natuurlijk een eerbetoon aan de gestopte clubheld van Rotterdam. De thuisploeg werd in het tweede kwart wat feller na een erg tamme beginfase. Er kwamen kansjes voor Tjep Hoedemakers – op Bloemendaal-keeper Visser – en Joaquin Menini, die in kansrijke positie naast schoot. Vier minuten voor rust werd de werklust van de thuisploeg toch beloond, via Hoedemakers die lekker afjaagwerk van Steijn van Heijningen bekroonde met de verdiende aansluitingstreffer.
Foto: Willem Vernes
Het andere gezicht van Rotterdam
Rotterdam speelde donderdag nog zonder Olivier Hortensius. De EK-ganger liep tijdens het laatste weekend van de ABN Cup een enkelblessure op. Hij zag ook hoe zijn team in de wedstrijd groeide. Twee corners van Pepijn van der Heijden, nog voor rust, bleven onbenut. Diens jongere broer Timme tipte vlak na de pauze wel raak. Het was in een fase dat opeens alles lukte bij Rotterdam, dat een compleet ander gezicht toonde dan in die eerste kleurloze tien minuten.
Dat overwicht werd ruw doorbroken door twee plotse en grote kansen voor Bloemendaal: Jasper Brinkman pushte een corner tegen de stick van de Rotterdamse lijnstop, een minuut later raakte het Belgische talent Max Langer de paal. Het was wachten op het klapstuk van de vermakelijke topper. Nog een explosie of ingeving. Een laatste stuiptrekking op de donderdagavond.
Die kwam er dus alsnog. Vooral door dat rare moment op de kop van de cirkel bij Bloemendaal, die de zege van Rotterdam inleidde.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.