Nieuwe werkelijkheid bij Amsterdam: van prooi tot jagers

Meer nederlagen dan zeges. Meer doelpunten tegen dan voor. Dichter bij de play-outs dan de play-offs. En een ziekenboeg waarin het een komen en gaan is. Kortom: het is nu al een loodzwaar seizoen voor de gewezen playoff-kandidaat Amsterdam. Santi Freixa en Valentin Verga over de nieuwe werkelijkheid bij de beschadigde topclub.

Valentin Verga speelt al meer dan tien jaar voor Amsterdam. ‘Maar in deze positie heb ik nog nooit met de club gestaan’, zegt hij zo’n half uur na de wedstrijd tegen Bloemendaal. De eerste teleurstelling heeft hij net van zich afgedoucht. ‘Ook vorig jaar, toen de competitie niet werd afgemaakt, stonden we er slecht voor. Maar toen stonden we wel dichter op de play-offs. Wonnen we met 7-1 van Rotterdam.’

Een zucht in het lege clubhuis van Amsterdam.

Het vreet overduidelijk aan hem, die treurige reeks. Dat het stoere, branievolle Amsterdam een ploeg is geworden waar iedereen punten van kan pakken. Niet alleen topteams als Bloemendaal en HGC, maar ook – zoals in het begin van dit seizoen – mindere goden als Klein Zwitserland en Tilburg. Amsterdam won maar één van zijn laatste acht duels. Een ongekend slechte reeks voor een ploeg met zo’n historie en allure.

Valentin Verga in duel met Jorrit Croon. Foto: Koen Suyk

‘Het is een moeilijke tijd. We missen veel jongens. Tegen HGC speelden we goed, maar wonnen zij in de laatste seconde. Het is een beetje the story of this season. Tegen Rotterdam, Tilburg en KZ verspeelden we ook punten in de slotfase. En tegen Bloemendaal…tsja. Zij kregen meer kansen. Wij roeien met de riemen die we hebben.’

Bluf en flair

Dat Bloemendaal als favoriet naar Amsterdam kwam, is inmiddels niet meer gek voor ploeg uit de hoofdstad. De woorden bluf en flair leken zaterdag bijna uit een ver verleden te komen. De prooi van weleer is een groep jagers geworden.

De nieuwe werkelijkheid is dat het door blessures gehavende Amsterdam het zaterdag vooral van de strijdlust moest hebben. Niet van de technische hoogstandjes, flitsend combinatiespel of magische trucjes. Al kwam dat zaterdag natuurlijk ook door Bloemendaal, dat verdedigend z’n zaakjes goed op orde had.

Ook tegen Bloemendaal moest Amsterdam een late tegengoal slikken, al was de landskampioen ook zonder die goal met drie punten uit het Wagener vertrokken. Coach Santi Freixa stelde na afloop vrij positief dat zijn ploeg de bepaalde spelers van Bloemendaal goed uit de wedstrijd kon houden. ‘Maar op hun helft hadden we niet de rust, overtuiging en vertrouwen. Daardoor kregen we weinig grote kansen. De strijd was er wel.’

Santi Freixa peinzend tijdens De Klassieker. Foto: Koen Suyk

‘Deze hele situatie is nieuw. En dan bedoel ik niet alleen het resultaat’, zegt Verga. ‘Laat ik eerst zeggen dat we bevoorrecht zijn dat we weer mogen hockeyen. Daar ben ik natuurlijk heel blij mee. Maar waar zijn we met elkaar in beland? Een interview met een mondkapje op. Elke dinsdag zo’n staaf in je neus. Niet eens een drankje na afloop doen met je tegenstanders. Zo’n leeg stadion. Dat hoort niet. Hopelijk maken we zo’n onzekere tijd nooit meer mee.’

Nog steeds dezelfde Santi

Voor Freixa is de toekomst al helemaal onzeker. De Catalaan, die als speler een kind van de club werd, kreeg al rond kerst te horen dat hij na dit seizoen bij Amsterdam moet vertrekken. ‘Er staat hier nog steeds dezelfde Santi. Alleen kwam ik hier terug met verwachtingen en perspectief. Dat is er nu niet meer. Ik ben professioneel genoeg om dat aan de kant kunnen zetten: ik zorg elke week dat ik de beste coach ben, die ik kan zijn.’

Valentin Verga in opperste concentratie. Foto: Koen Suyk

Maar haalt Freixa er nog plezier uit? ‘Kijk, verliezen is niet leuk. Maar ik zal blijven strijden. Zo ben ik als mens. Zo sta ik in het leven. Vechten, juist op de momenten dat het tegen zit. Tegen Bloemendaal zag ik een team dat keihard heeft gevochten, daar geniet ik van. Maar plezier? Plezier staat niet op mijn bucketlist’, klinkt het filosofisch. ‘Ik bedoel daarmee te zeggen dat plezier een resultaat is. Een consequentie van wat je doet.’

Verga betreurt het dat de Spanjaard na dit seizoen het veld moet ruimen. ‘Ik vind het jammer. In deze coronatijd is het sowieso al moeilijk. En qua resultaten zit het hem niet mee. De club heeft besloten om hem niet door te laten gaan.’

En dat raakt Verga. ‘Santi is ook een vriend van mij. We zijn zelfs huisgenoten geweest.’

Freixa instrueert zijn ploeg. Foto: Koen Suyk

Is Amsterdam nog een topploeg?

Freixa hoeft niet lang na te denken als hem wordt gevraagd of Amsterdam nog een topploeg is. ‘Jazeker. Als ik kijk naar de wedstrijden tegen Bloemendaal of HGC, dan wel. Dat waren twee close potjes tegen ploegen die bovenin meedoen.’

Verga: ‘Wij zijn dus nu de ploeg die de top vier moet gaan aanvallen. Dat is de harde realiteit. Dat moeten we accepteren. We moeten in die tweede helft meer punten pakken. En dat kan. Iedereen gaat nog punten verspelen.’

Verga is dus strijdbaar. ‘Gast, ik ga toch niet opgeven? Dat heb ik nog nooit gedaan. Zal ik ook nooit doen. Nooit die handdoek in de ring.’

En kom je aan zijn cluppie, dan spuwen zijn ogen vuur. ‘Amsterdam is mijn liefde. Ik zeg toch ook niet iets lelijks over iemand anders z’n vriendin?’

 


11 Reacties

  1. MIck

    Amsterdam is een topclub maar heeft geen topploeg. De huidige top 6 heeft een betere ploeg dan Amsterdam.

  2. edelweiss

    Amsterdam is ëén van de "best of the rest" clubs.

  3. luchtisblauwgrasisgroen

    ‘plezier een resultaat is. Een consequentie van wat je doet.’ Dat lijkt mij een verkeerd uitgangspunt: voor de allerbeste teams is het resultaat de consequentie van het spelplezier. Niet andersom.

  4. floppieenteun

    Vervelend voor Amsterdam om te concluderen. De grote Bakker, Pruijser en Verga show is voorbij. Het zijn stuk voor stuk fantastische spelers geweest, nu zijn ze geen schaduw meer van wat ze ooit waren. Met Middendorp hebben ze een mega talent binnen gehaald. Cosyns is ook een prima speler, net als Leijs en Mooij. Verder heeft Amsterdam een aantal talenten gehaald. Alleen talenten halen is niet voldoende. Je moet de toptalenten halen (zie Kampong en Bloemendaal). Vraag me af hoeveel van de huidige talenten bij Amsterdam, afgezien van Middendorp, een dragende rol gaan spelen bij het Nederlands elftal? Verga is trouwens echt een mooie gast. Heb als Bloemendaal fan altijd van z'n spel genoten. En van z'n passie en strijdlust. Clubs als Amsterdam komen uiteindelijk altijd weer boven drijven. Kwestie van goed beleid en geduld.

  5. ericst29

    Tja, het is bij Amsterdam niet meer wat het was en in het verlengde daarvan neemt Caldas een groot risico deze zomer met zijn aanvoerder Bakker. Een spits als Pruyser kan je best meenemen, maar ga je met een aanvoerder die overduidelijk zijn beste jaren achter zich heeft liggen als bepalende middenvelder op goudjacht? Waar begin je aan? Dat de sleet erop zit en dat dit alleen maar erger wordt de komende maanden, ziet een ieder toch al mijlenver aankomen. Als je het in de Hoofdklasse in topwedstrijden al niet meer kan bolwerken, wat moet je dan straks in Tokio?

    1. stekel

      Helemaal juist. Na Tokyo, als dat überhaupt doorgaat. Caldas en veel spelers zwaaien af, Veen vermoedelijk ook. Generatie zonder echte prijzen. Op naar nieuw succes !

  6. Runa Honig

    Je kunt naar Caldas wijzen, maar waar is de zelfreflectie van spelers als Bakker?

    1. eefgorter

      Ja natuurlijk moet je naar Caldas wijzen. Hij selecteert de spelers waarmee je de grootste kans op succes hebt. Hoeveel sporters, los van hockey, ken je die een paar maanden voor hun laatste OS zeggen: “Ik ben eigenlijk net niet goed genoeg, deselecteer mij maar”. Gaat niet gebeuren.

  7. hw

    Amsterdam is (te) laat begonnen aan verjonging....dat heeft even tijd nodig. Ze hebben iig wel goed ingekocht met Middendorp, van Bijnen, Dommerhuizen en Charbon. Jonge gasten met potentie! Geef het wat tijd en dan gaat het weer noordwaarts.

  8. arnoldS

    Amsterdam moet tijd ingrijpen. Dan wordt het, het Den Bosch van een aantal jaren geleden. Een stille motor net boven de play outs. Grijpen ze niet rigoureus in, dan wordt het, het KZ van de jaren 80. Ooit roemrucht, nu al jaren niks vechtend tegen degradatie.

  9. sanderwiggers

    Amsterdam heeft rijke sponsoren. De club komt er wel weer bovenop. Pinoké leidt op, Amsterdam koopt op. Alleen is Amsterdam dat een beetje vergeten te doen de laatste jaren. Ze hebben te lang geleund op dezelfde groep sterkhouders. In combinatie met een gemis aan jeugdbeleid krijg je dan onvermijdelijk deze teneergang. Tijdelijk, want als men dure toppers koopt dan kunnen ze weer gewoon meedoen in de top. Gaat ook gebeuren natuurlijk. No worries.


Wat vind jij? Praat mee...