OR draagt zege op aan geopereerde ‘Merrie’: ‘Dit is meer dan hockey’

Het kippenvel stond het publiek zondagmiddag in Eindhoven op de armen. Want de 3-2 van Oranje-Rood tegen Amsterdam was veel meer dan alleen de winnende goal van Jelle Galema. Het was een eerbetoon aan hun teamgenoot Gijs van Merriënboer, die vrijdag succesvol werd geopereerd aan de tumor in zijn onderbeen. ‘Ik ben niet iemand die van wazige en bijgelovige dingen houdt. Maar soms moet het zo zijn.’

Zondag, iets voor half zes. De heerlijke topper tussen Oranje-Rood en Amsterdam gaat richting het kookpunt en daarmee ook de ontknoping. Vier minuten voor tijd perst de thuisploeg er nog een aanval uit, over de rechterkant. Een rush van middenvelder Gérard Clapes eindigt in een pass naar Thibeau Stockbroekx. Die versnelt over de achterlijn en vindt voor de goal Galema, die de 3-2 binnentikt.

Galema sprint met open armen naar het publiek, zijn teamgenoten als een lint achter hem aan. Hij geeft een kus richting de toeschouwers en trekt aan de linkermouw van het shirt. De mouw met twee sticks, die een hartje vormen. Met nummer 12 erop. En de letters GvM. Inderdaad, het rugnummer en de initialen van Van Merriënboer. Hun ‘Merrie’, die in de zomer te horen kreeg dat hij een tumor in zijn scheenbeen had. Een boodschap die logischerwijs als een mokerslag aankwam bij alles en iedereen binnen Oranje-Rood.

Galema zoekt contact met het publiek na zijn treffer. Foto: Willem Vernes

Daar kwamen ze direct in actie. OR zette beneden, in de hal van het clubhuis, een koffer neer. Daarin werden alle briefjes en tekeningen verzameld voor de clubman. Want dat is Van Merriënboer, die al jarenlang in het eerste speelt en helpt bij de para-hockeytak. Dat boegbeeld bleef ondanks zijn ziekte erg nauw betrokken bij zijn ploeg. Kwam vaak kijken. Niet alleen bij wedstrijden, maar ook tijdens trainingen. Adviseerde de staf over zijn specialisme, de strafcorner. En was daardoor op zijn manier ‘gewoon’ onderdeel van het team. 

Wat er loskwam na de 3-2

Vrijdag was dus een belangrijke dag voor de verdediger. Die onderging een ingrijpende operatie, waarin zijn tumor met goed gevolg werd weggesneden. Een ingreep van bijna tien uur. Natuurlijk leefden zijn teamgenoten mee, op afstand. Het was dus een loodzware week voor Oranje-Rood. ‘Je zag vast wel wat er loskwam na die goal’, zijn de eerste woorden van Galema na de wedstrijd. 

De spits, ook zo’n boegbeeld van de club, is een van de beste vrienden van Van Merriënboer. Steunde hem door dik en dun tijdens die slopende afgelopen maanden. Galema loopt van het veld richting de dug-out, om daar even rustig te praten. Maar voordat hij een woord kan uitbrengen, springen de tranen in zijn ogen.

Galema in de dug-out na de wedstrijd. Foto: Willem Vernes

‘Weet je man, dit is de ontlading van de afgelopen week’, zegt Galema geëmotioneerd. Zijn woorden zijn puur en komen recht uit het hart. ‘Ik vind dit lastig. Normaal praat ik supermakkelijk. Maar dit is anders. Dit is meer dan hockey. Iedereen in de ploeg weet wat Gijs heeft doorstaan. Ik had vandaag voor de wedstrijd contact met hem. Hij zei: maak me trots en als je scoort, dan draag je ‘m maar aan mij op. Die afspraak stond het hele seizoen al. Maar vandaag zat er door zijn operatie een extra lading aan. Nou ben ik niet iemand die van wazige en bijgelovige dingen houdt. Welke veter je eerst strikt of welke scheenbeschermer je eerst omdoet. Maar soms moet het zo zijn.’

Het verlossende telefoontje

Hij denkt terug aan vrijdag. Het team was bij elkaar toen het verlossende telefoontje kwam vanuit het ziekenhuis. De operatie was goed gegaan. ‘We zaten samen in de bespreekruimte, hier op de club. Joep de Mol, onze aanvoerder, vertelde het goede nieuws. Iedereen stond op en begon te klappen.’

Voor de wedstrijd tegen Amsterdam kwam de operatie van Van Merriënboer weer ter sprake in de kleedkamer. ‘Die jongen heeft echt pijn. Had een operatie waar hij van top tot teen open lag. Op een hockeyveld klagen we weleens dat wij het zwaar hebben. Maar als we naar hem kijken, waar hebben we het dan over? Gijs voedt onze vechtlust.’

Ontlading bij Joep de Mol, Nieki Verbeek en Sheldon Schouten. Foto: Willem Vernes

Deze is voor hem. Voor onze vriend, die nu niet meespeelt. Maar er ergens wel altijd is. Jelle Galema

Tussen de emoties door wordt even de realist wakker in Galema. ‘Dat zeggen en het ook laten zien, zijn verschillende dingen. Dat is dit seizoen niet altijd gelukt, als ik eerlijk ben. Vandaag toonden we wel karakter, waren we strijdbaar. Konden we Gijs, vlak na die operatie, gelukkig echt trots maken. Als dat lukt in zo’n prachtambiance… Met zijn familie die in tranen uitbarst op de tribune, dan is dat heel bijzonder.’

Hij moet even lachen als hij terugdenkt aan het moment na zijn goal. ‘Ik wilde natuurlijk op dat logo wijzen. Maar ik had de verkeerde kant van het shirt te pakken. Moest even zoeken.’ 

Weer serieuzer: ‘Ik hoop dat deze overwinning hem ook weer kracht geeft. En eigenlijk weet ik dat wel zeker. Deze is voor hem. Voor onze vriend, die nu niet meespeelt. Maar er ergens wel altijd is. We mogen nu weer hopen dat hij volgend seizoen ook weer bij ons op het veld staat.’