Tijd solliciteren voorbij voor Pieters: ‘Ik heb WK afgedwongen’

Hij onderschepte met een mooie steal de pass van een HGC-speler, liet met een indrukwekkende sprint de verdedigers achter zich en schoot oog-in-oog met goalie Sam van der Ven de bal met een fraaie backhand tegen de plank. Kampong-spits Terrance Pieters toonde zondag in het duel met HGC op De Klapperboom in die ene (winnende) goal al zijn kwaliteiten en onderstreepte (voor zover dat nog nodig was) zijn plek in de WK-selectie van bondscoach Jeroen Delmée.

‘Ik denk dat ik bij dat doelpunt wel een beetje heb aangetoond wat ik kan’, vertelt Pieters na afloop van de 2-1 zege bescheiden. Dat hij de winnende treffer maakte, typeert de spits als ‘blijft heerlijk’, maar voor de rest zegt hij niet zo met scoren bezig te zijn. In ieder geval veel minder dan de buitenwacht. ‘Ik weet wat mijn kwaliteiten zijn. Ook in de cirkel. Ik kan scoren. Ik moet ook scoren. Maar ik ben meer het tussenstation, belangrijk in de omschakeling. Daar horen ook doelpunten bij. Maar ik staar me daar niet blind op.’

Terrance Pieters viert zijn doelpunt met het publiek op De Klapperboom. Foto: Willem Vernes

Dat deed de vorige bondscoach Max Caldas ook niet. Hij haalde de Almeerder, die toen nog bij zijn club Almere speelde, al in 2017 bij de trainingsgroep van Oranje. Pieters werd geroemd om zijn kwaliteiten, zijn positieve instelling. Hij speelde interlands, scoorde, maar in de aanloop naar alle grote toernooien viel hij af. Soms als een van de laatste, soms moest hij zelf afzeggen vanwege een blessure.

Selectiemoment

Pieters verwerkte keer op keer de teleurstelling, maar inwendig knaagde het missen van toernooien. Al in 2019 vertelde hij nooit meer een toernooi te willen missen, maar zowel bij het EK als de Olympische Spelen in Tokio in 2021 ontbrak de aanvaller. Een nieuwe klap. De komst van de nieuwe bondscoach Jeroen Delmée bracht nieuw elan én nieuwe kansen. Maar ook de nieuwe coach heeft weer veel talent om uit te kiezen. Afgelopen woensdag bracht hij zijn WK-selectie naar buiten. Een spannend moment. Zeker voor Pieters.

Pieters knalt op doelman Sam van der Ven. Foto: Willem Vernes

‘Selectiemomenten zijn altijd spannend’, vertelt Pieters met een flauwe glimlach. ‘Dat ene moment gaat gewoon bepalen of het gaat gebeuren of niet. Of je wel of geen WK speelt. Ik heb heel vaak gezeten aan de kant dat je het niet haalt. Nu krijg je de bevestiging: je gaat een WK spelen.’

Pieters straalt, als hij die laatste woorden uitspreekt, van oor tot oor. In januari is hij eindelijk van de nul toernooien af. Pieters zegt dat hij er van tevoren ‘een goed gevoel’ over had. ‘Ik wil niet zeggen dat de Terrance van de afgelopen jaren veel minder was, maar ik heb duidelijk stappen gezet. Ik speel nog iets meer richting mijn kwaliteiten. Veel rushes, veel ‘het spel proberen te breken’. Dat uit zich in aanvallend rendement: corners, assists, doelpunten. Dat probeer ik nog meer uit te vergroten. Het is een lange weg geweest van beter worden. De afgelopen jaren was het misschien vooral solliciteren naar een plekje in Oranje, nu heb ik het echt afgedwongen.’

Pijn

Waar er spelers blij zijn met een plek in de achttienkoppige WK-selectie, zijn er ook jongens afgevallen. Onder wie verdediger Joep de Mol, een van de vrienden van Pieters in de Oranje-groep. ‘Vooropgesteld: we hebben een mooie groep en er zijn veel jongens die ik er graag bij had gehad. Maar Joep is een maatje van me. Ik heb hem direct een bericht gestuurd en hem daarna ook gesproken. Ik weet hoe het is om af te vallen. Die pijn gun je niemand. Ik leef met hem mee.’

Ik weet hoe het is om af te vallen. Die pijn gun je niemand. Ik leef met hem mee. Pieters over het afvallen van zijn maatje Joep de Mol

De internationals kunnen zich vanaf deze week volledig richten op Oranje, nadat zondag de laatste competitieronde voor de winterstop werd gespeeld. Voor Kampong eindigde die twaalfde speelronde zoals al tien keer het geval was: met een overwinning (alleen een uitduel met Bloemendaal eindigde in een gelijkspel). Al kwam de zege op HGC met de nodige moeite tot stand. Nadat Jip Janssen met een benutte strafcorner (zijn honderdste voor Kampong) de thuisploeg op voorsprong had gezet, maakte Willem van Campen nog voor de rust gelijk (1-1). Het dit seizoen tegenvallende HGC hield opvallend genoeg gelijke tred met de koploper en stevende misschien wel af op een punt. Dat kwam er niet, omdat Pieters een beroerde breedtepass goed onderschepte en Van der Ven met een bekeken backhand kansloos liet: 2-1.

Heren 1 leeft

Pieters vierde de treffer met de meer dan duizend toeschouwers die De Klapperboom bevolkten. Het hockey van Heren 1 leeft bij de Utrechtse club zoals in de gloriejaren. De ploeg kent dan ook een droomstart, met 34 punten uit 12 duels. ‘We verbazen onszelf een beetje’, bekent Pieters. ‘Er is natuurlijk veel gebeurd, we hebben hard gewerkt. Maar ik had niet verwacht dat we bij de winterstop ongeslagen bovenaan zouden staan. Het is nu zaak om ook goed uit de winter te komen, want we zijn ook een paar keer gelukkig weggekomen. Misschien dwingen we dat af, maar ik vind niet dat we het daarop aan moeten laten komen. We moeten het, zoals ook vandaag, eerder afmaken. Want als je zo blijft spelen, gaat het een keer mis. Daar kun je op wachten.’

Terrance Pieters juicht. Foto: Willem Vernes

Maar dat is voor later. Over een paar maanden. Nu eerst start Pieters eindelijk als WK-speler de voorbereiding. Hij verheugt zich erop. ‘We werken nu naar een toernooi toe. Dat heb ik als deel van de spelersgroep nog niet eerder meegemaakt. De selectiespanning is eraf. Je gaat nog een stapje verder met het smeden van een team. Daar heb ik heel veel zin in. Ik hoop dat we er een heel mooie winter van kunnen maken.’

En als hij wegloopt. ‘Ik ga naar het WK. Bizar toch?!’