Van boksen tot judoën: Bovendeert en Wortelboer zijn fysio dankbaar

Daar zaten ze dan na de eerste halve finale van de play-offs tegen Den Bosch, op een picknicktafel aan de Oosterplas. Gebroederlijk naast elkaar. Blij, trots en gezegend. Floris Wortelboer en Roel Bovendeert konden hun geluk niet op na de 1-5 overwinning. Het duo was net op tijd fit om weer te shinen in het tenue van de regerend landskampioen. Wortelboer: ‘Ik heb onwijs genoten om weer met de mannen in het veld te staan.’

Bovendeert en Wortelboer zaten de laatste weken in hetzelfde schuitje. Na eerdere blessures aan zijn linkerschouder, revalideerde de verdediger de afgelopen periode van een kwetsuur aan zijn rechterschouder. Bovendeert kampte op zijn beurt met problemen aan zijn linkerschouder. Wortelboer: ‘We hebben veel getraind met elkaar, onder begeleiding van onze fysio (Marc Jansen, red.). We hadden een doel en dat was het halen van de play-offs. Dat is gelukt, dus ik heb zeker kunnen genieten.’

Wat was het een schitterend gezicht toen Bovendeert na een klassieke Boof-goal naar de fysiotherapeut sprintte en hem omhelsde. ‘Ik ben al een paar keer geblesseerd geweest’, vertelt Bovendeert. ‘Zeker als je wat vaker moet revalideren word je steeds betere vrienden met de fysio, want die zag ik in die periode iedere dag. Marc is echt een goede vent, hij heeft ons gepusht om op tijd fit te zijn. We hadden weinig tijd, dus hij heeft ons echt achter de reet aangezeten.’

Roel Bovendeert heeft de stand op 1-3 gebracht en bedankt met het team fysio Mark Jansen . Foto: Koen Suyk

Normaal gesproken viert Bovendeert zijn doelpunten met diegene die hem de assist geeft. Nu spurtte hij naar de zijlijn, waar fysio Jansen met open armen klaarstond om de spits te omhelzen. Bovendeert: ‘Ik vond het gepast om de goal te vieren met de jongens die ik de afgelopen zes weken het meeste heb gezien. Ik wist niet waar Wortel stond, anders had ik hem er wel even bij geroepen.’

‘Ik was erbij hoor, ik sprong bovenop jullie’, reageert Wortelboer direct. Bovendeert: ‘Had ik niet eens door. Maar man, wat ben ik ook trots op jou dat je er weer bij bent.’

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door hockey.nl (@hockeynl)

Boksen, judoën en honkballen

‘De manier hoe Marc ons heeft ondersteund is echt niet vanzelfsprekend’, klinkt Wortelboer. ‘Moesten wij rennen, rende Marc mee. Stonden we om acht uur ’s ochtends in het Vondelpark. Daar had ik echt niet altijd zin in, maar met hem was het toch altijd leuk. Marc regelde judopakken, hij ging mee boksen, regelde een afspraak bij de honkbalbond en zo kan ik nog wel even doorgaan.’

Floris Wortelboer stond woensdagavond met een lach van oor tot oor weer op het veld bij Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

Maar boksen, honkballen en judoën, dat klinkt best gevaarlijk met een schouderblessure in het achterhoofd. Bovendeert: ‘Bij judo leer je op een goede manier vallen. Ik hoef dat op zich niet te leren, ik heb een breakdanceverleden. Wortel wel, hij valt echt als een baksteen.’

‘Dat soort dingen moet je doen om te voelen dat het goed zit’, vult Wortelboer aan. ‘Als je alleen maar aan het bankdrukken bent, kun je niet testen of de schouder goed genoeg is om op het veld te staan. Tuurlijk is zo’n eerste keer een beetje eng, aan de andere kant: als je dan uit je schoudergewricht vliegt, weet je ook dat het niet goed is. Het waren goede testen.’

Rake klappen in de ring

Het tweetal begint te lachen wanneer de bokstraining ter sprake komt. Wortelboer: ‘We hebben dertien seconden met elkaar in de ring gestaan en mochten elkaar niet op het hoofd slaan. Ik kan je vertellen, er zijn toch best wel wat rake klappen uitgedeeld.’

Het revalidatietraject ging niet zonder slag of stoot, maar er werd ook veel gelachen met elkaar. Bovendeert stipt aan dat revalideren meestal een eenzaam proces is. Dat was nu toch wat anders. ‘Soms zat Wortel er doorheen, soms zat ik er doorheen’, schets de goalgetter. ‘Dan is het gewoon superfijn als je aan elkaar kunt vastklampen.’

Den Bosch-verdediger Sebastian van der Graaf kan niet voorkomen dat de bal terechtkomt bij Roel Bovendeert. Foto: Koen Suyk

Neem het afvallen van Wortelboer bij Oranje, wat de verdediger midden in zijn revalidatieproces te horen kreeg van bondscoach Max Caldas. ‘Ik zat natuurlijk al in een lastige situatie door de geschiedenis met mijn linkerschouder. Sommige specialisten zeiden dat ik mijn schouder moest laten opereren. Ik wist ook hoe Max erover dacht. Uiteindelijk heb ik alsnog mijn eigen keuze gemaakt, omdat ik dacht – eigenlijk nog steeds denk – dat optrainen de beste keuze was.’

Het is de keuze van Max die ik te respecteren heb, ook al ben ik het niet met die keuze eens. Floris Wortelboer over het afvallen bij Oranje

Teleurgesteld is hij natuurlijk wel nu hij weet dat zijn kans op het EK en de Olympische Spelen in rook op is gegaan. ‘Ik vind het jammer dat het zo gelopen is’, klinkt Wortelboer. ‘Het is de keuze van Max die ik te respecteren heb, ook al ben ik het niet met die keuze eens. Juist daarom wilde ik koste wat het kost de play-offs spelen om te laten zien dat ik gewoon fit ben.’

Zeker na het afvallen bij de Oranje Heren wilde Floris Wortelboer kostte wat het kost de play-offs halen. Foto: Koen Suyk

‘Natuurlijk is het vervelend voor Wortel’, zegt Bovendeert, die nog wel in de race is bij Oranje. ‘Ik gun Wortel de wereld. Ik support iedere keuze die hij maakt en ben supertrots dat we hier nu weer samen staan.’

Dat gevoel overheerst op dit moment ook bij Wortelboer. ‘We hadden de EHL gemist, dat was al pijnlijk genoeg. Ik wil nu honderd procent genieten van het feit dat we nu weer met de mannen op het veld staan. Er staan nog mooie dingen te gebeuren de komende weken.’ Dat voorspelt Bovendeert ook: ‘Maar eerst moeten we nog met Den Bosch afrekenen. Ook al hebben we nu een goede slag geslagen, die wedstrijd van zaterdag is nog zeker niet gespeeld.’