Amsterdam nog vol in de strijd: ‘Zijn nog lang niet van ons af’

Een wedstrijd verliezen, maar toch het idee hebben dat je gewonnen hebt. Zo voelde de eerste halve finale voor Amsterdam. De ploeg verloor dan wel met 3-2, maar met het vertrouwen zit het wel goed. ‘Ze zijn echt nog niet van ons af.’

Spierballentaal afkomstig van Alessia Norbiato. De verdediger valt tussen de internationale sterren normaal niet zo op, maar zaterdagmiddag gingen de schijnwerpers op haar. De verdediger van Amsterdam maakte haar eerste doelpunt van het seizoen. Als aangever duwde zij een rebound van de strafcorner de touwen in. Dat was toen de 1-1, en dat vierde ze alsof ze zojuist wereldkampioen geworden was. Gehurkt op een knie, met een gebalde vuist, schreeuwde ze het uit. 

‘Dat ga ik straks meteen even terugkijken’, zegt de 22-jarige Amsterdamse. Ze glimt van trots. ‘Ik had een hoop ontlading. Het kwam echt uit mijn tenen’, lacht ze. Uit niets blijkt dat ze zojuist verloren heeft van Den Bosch. Zo ziet ze het ook niet. ‘We waren echt heel goed’, benadrukt ze. ‘Ik heb totaal niet het gevoel dat we verloren hebben. We hebben morgen nog een kans. Ze zijn echt nog niet van ons af. Ik heb echt het volste vertrouwen dat het ons gaat lukken.’

De heerlijke brul van Norbiato. Foto: Willem Vernes

‘We zitten nog vol in de strijd’

Woorden waarin Anne Veenendaal zich compleet in kan vinden. De goalie van Amsterdam moest dan wel drie keer haar meerdere herkennen – na treffers van Maartje Krekelaar, Sanne Koolen en Frédérique Matla – maar het voelt anders. ‘Ik ben trots op hoe we het vandaag gedaan hebben. Dat we dit kunnen laten zien, na zo’n seizoen. Ja, we hebben verloren, maar we zitten nog volop in de strijd.’

Ik ben trots op hoe we het vandaag gedaan hebben. Dat we dit kunnen laten zien, na zo’n seizoen. Ja, we hebben verloren, maar we zitten nog volop in de strijd. Anne Veenendaal

Veenendaal gaat verder met haar verhaal. ’Iedereen vindt ons de underdog, maar zo zie ik het niet’, vertelt ze. ‘Nee, het was geen goed seizoen. Helemaal niet zelfs. Dat weet ik ook wel’, is ze eerlijk. ‘Maar dat kunnen we echt in een keer goedmaken. We hebben er het volste geloof in.’

Met het vertrouwen zit het in Amsterdam wel goed. En realistisch terugblikken op het jaar lukt ook. Het was inderdaad niet best. Een seizoen met een waslijst aan blessures, wankelende slotfases en maar twaalf gewonnen wedstrijden. En toen Den Bosch binnen veertig tellen al op 0-1 voorsprong kwam, was het even schrikken voor Amsterdam. Zouden ze een oorwassing gaan krijgen? ‘Die 0-1 was een wake-upcall. Zoiets als oke, zij staan aan’, beschrijft Veenendaal haar gevoel. ‘Maar wij stonden toen ook aan. We draaiden het zelfs meteen om. Het is jammer dat we ‘m nog weggeven.’

Anne Veenendaal. Foto: Willem Vernes

‘Dat gebeurt ons wel vaker dit seizoen. Dat we goed starten en de wedstrijd alsnog weggeven’, vult Norbiato aan. ‘Als ik zou weten waar het aan lag, zou ik het je vertellen’, is ze eerlijk. ‘Daar moeten we straks echt even naar kijken. Den Bosch bleef maar drukken. Daar zijn zij natuurlijk ook heel goed in.’

Lunchen, varen en een geheim filmpje 

Amsterdam bereidde zich afgelopen week net wat anders voor dan normaal. Natuurlijk, er stonden trainingen op het programma. De details werden nog eens besproken en doorgenomen. Maar er was ook veel tijd voor het samenzijn. Leuke dingen doen. Lunchen, bootje varen. ‘Sabine (Plönissen) en Marijn (Veen) hadden een videootje in elkaar gezet voor ons. Dat gaf ons wat extra motivatie’, vertelt Veenendaal. ‘Wat daarin te zien was? Dat ga ik niet vertellen’, grijnst Norbiato. 

De komende wedstrijden zijn allemaal voor het laatst. Een groot deel van de selectie neemt afscheid. Noor de Baat, Fiona Morgenstern, Agustina Gorzelany, Maria Verschoor, Michelle Fillet en Floor de Haan zijn bezig aan de laatste wedstrijden voor de club uit de hoofdstad. ‘We hockeyen al zo lang samen. Met deze combinatie. Je merkt echt dat iedereen het nog één keer wil. Voor hen. En dan is het prachtig om te zien dat het er dan zo uitkomt.’

We hoeven maar op 0-1 te komen en het staat weer gelijk. Die finaleplek is echt nog niet voor Den Bosch. Alessia Norbiato

Foto: Willem Vernes

Dan moeten er morgen aan de Oosterplas nog wel wat dingen beter. ‘We hoeven maar op 0-1 te komen en het staat weer gelijk. Die finaleplek is echt nog niet voor Den Bosch’, verzekert Norbiato. ‘Het is nooit lekker als je elf strafcorners tegen krijgt. Dat is gewoon te veel. Maar wij krijgen er ook zeven’, vertelt de keeper. ‘We zijn gewoon aan elkaar gewaagd. Dat zie je op ieder front en in iedere statistiek.’

En die ene goal maken, wie moet dat dan doen? Norbiato lacht. ‘Ik heb wel een voorkeur’, grapt ze. ‘Ik kijk ‘m zo nog even terug. En ik hoop dat ik morgen net zo hard mag juichen.’