Historische middag aan overvolle Oosterplas: ‘Niet normaal mooi’

De landstitel, de Gold Cup én de EHL. De vrouwen van Den Bosch vierden donderdagmiddag aan de eigen Oosterplas een unicum. Nooit eerder slaagde een ploeg erin om deze drie hoofdprijzen – de treble – in één seizoen te veroveren. En nog nooit gebeurde dat met zó veel toeschouwers langs de lijn. ‘Dit is niet normaal mooi’, lacht Rosa Fernig na het veroveren van de 23ste landstitel, ten koste van SCHC.

Met een halflege champagnefles in de ene hand en een stift in de andere om handtekeningen uit te delen, kijkt Fernig een half uur na de gewonnen shoot-outs nog eens omhoog naar de volle tribunes. Aan de Oosterplas waren liefst 4.700 toeschouwers getuige van wéér een landstitel. De entourage en sfeer waren finalewaardig en gaven een extra dimensie aan het nieuwe succes van de Bosschenaren.

Rosa Fernig kan haar geluk niet op na haar openingstreffer. Foto: Willem Vernes

‘Al die mensen die vandaag voor ons op de tribunes zaten… dat is niet normaal mooi’, zegt de 24-jarige verdediger. ‘We zijn anderhalve week geleden met het team gaan kijken naar de thuiswedstrijd van de mannen van Den Bosch in de halve finale. Toen zeiden we nog tegen elkaar: wat zou het gaaf zijn als het bij ons in de finale ook zo druk zou zijn. Nou, vandaag was het zelfs nog drukker. Dat vind ik gewoon hartstikke mooi.’

Scoren uit verrassende variant

Fernig speelde zelf een opvallende rol in de finale. In een heerlijke openingsfase opende ze al in de zesde minuut de score vanuit een strafcorner. Even leek het mis te gaan: aangever Pien Sanders pushte de bal bijna buiten bereik van stopper Fernig, die de bal echter op haar forehand aannam en verwoestend uithaalde. Een verrassende variant die meteen effect sorteerde.

Fernig schreeuwt het uit na haar eerste goal voor Den Bosch in bijna drie jaar. Foto: Willem Vernes

‘Dit was één van de opties die we wilden spelen. SCHC heeft met Lisa Post een geweldige uitloopster. Zij maakte onze eerste corner van de wedstrijd in haar eentje onschadelijk. Nu pakte deze variant geweldig uit voor ons’, zegt Fernig, die haar eerste goal sinds 29 september 2022 maakte.

‘Er kwam best wel wat los bij mijn goal’, vervolgt ze. ‘Ik voelde spanning en was blij dat het plannetje wat we bedacht hadden meteen lukte. Ik ben sowieso blij dat ik hier stond. Tijdens de EHL stond ik samen met Joosje Burg geblesseerd langs de kant toe te kijken. Dat was taai. Nu is mijn enkel nog steeds niet honderd procent, maar het was goed genoeg om er de laatste weken weer te staan.’

De nieuwe tactiek van Koning

Ook Den Bosch-keeper Josine Koning stond volop in de schijnwerpers, zoals altijd bij shoot-outs. Al verliep het dit keer anders dan normaal: Koning koos voor een alternatieve aanpak.

‘Mijn plan was om vandaag te verrassen’, zegt Koning. ‘Ik wilde de shoot-outnemer meer aanvallen. Dat is eigenlijk niet zo mijn stijl. Normaal ben ik wat rustiger, stap ik juist wat terug. Nu wilde ik meer naar voren gaan. Maar het plannetje pakte niet top uit. Bij de eerste twee pogingen kreeg ik een strafbal tegen vanwege een overtreding. Daar baalde ik van. Die strafballen [van Yibbi Jansen] werden benut, al zat ik er bij de tweede poging nog wel dicht bij. Ik probeerde me daarna vooral niet gek te laten maken.’

Concentratie bij Den Bosch-keeper Josine Koning. Foto: Willem Vernes

Vertrouwen in shoot-outs

In de slotfase – bij een 1-1 stand – dacht Koning eigenlijk dat het niet eens tot shoot-outs zou komen. Zeker niet toen Den Bosch in de laatste minuut nog een strafcorner kreeg na een bal op de voet van Renée van Laarhoven. Zo’n moment leidde eerder al tot beslissende goals in de finales van 2021 en 2022, beide keren door Frédérique Matla.

Koning: ‘Die laatste corner…. Dit wordt ‘m, dacht ik. Helaas bleef een doelpunt uit. Maar we trainen zoveel op shoot-outs. Het is ook gewoon heel vet om te doen. Mijn teamgenoten zijn er echt heel goed in. Dat geeft ook mij veel vertrouwen. Ik hoef er eigenlijk maar één of twee te pakken. Dat haalt best wel wat druk weg. Ik weet dat wij ze gewoon heel goed nemen. Kijk naar Babs Reijnen. Die is negentien jaar en neemt er gewoon een. Ze stond er, omdat Maartje [Krekelaar] niet meer kon. Hoe knap is dat?’

Charlotte Englebert heeft de beslissende shoot-out benut: Den Bosch is landskampioen. Foto: Willem Vernes

Kleine verschillen

Fernig en Koning konden na afloop niet anders dan constateren dat de verschillen met SCHC opnieuw miniem waren. Zoals zo vaak de afgelopen jaren.

‘Het laatste kwart hadden wij de overhand’, zegt Koning. ‘In het derde kwart stonden we juist onder druk. Ik vind het knap hoe we dat omdraaien. Van overleven en verdedigen naar aanvallen. SCHC kwam in het laatste kwart voor mijn gevoel nog maar één keer in onze cirkel.’ Fernig: ‘We zijn echt aan elkaar gewaagd. Vandaag was het weer fifty-fifty. Ik ben heel blij dat we het tóch weer hebben geflikt.’

En dat voor het oog van duizenden supporters aan de Oosterplas. Koning: ‘Het was geweldig. Ik heb het hier nog nooit zo druk gezien. We konden niet eens op de parkeerplaats komen, zo’n file stond er. We zijn eromheen moeten rijden. Zo druk was het. Het was echt een te gekke dag.’