Morgenstern vertrekt in tranen bij A’dam: ‘Ben nog lang niet klaar’

Fiona Morgenstern (29) was zondagmiddag de speelster van Amsterdam die de meeste tranen liet. Natuurlijk was er de pijn na de tweede nederlaag tegen Den Bosch (3-0), maar het verdriet zat ‘m vooral in het feit dat ze zojuist haar laatste wedstrijd ooit voor Amsterdam speelde. De spits vertrekt namelijk naar Hurley.

‘Het is nu gewoon klaar bij Amsterdam. Klaar met de hele goede vriendinnen met wie ik op het veld sta. Daar komt mijn emotie vandaan.’

Als haar tranen gedroogd zijn en ze uitgebreid geknuffeld is door haar ouders, vriend en vriendinnen, wil Morgenstern pas beginnen aan een interview. Eentje waar ze eigenlijk niet zoveel zin in heeft. Want ze had haar laatste wedstrijd in het tenue van Amsterdam graag zoveel anders af willen sluiten. Haar seizoen op z’n minst een week willen verlengen. Maar dat zat er niet in voor de snelle spits met Brabantse roots. 

Want hoe hoopvol de heenwedstrijd in Amsterdam nog was tegen Den Bosch (2-3 verlies) zo hard ging het aan de Oosterplas. ‘Natuurlijk zat het vandaag in mijn achterhoofd dat het voorbij zou kunnen zijn. Dat gevoel heb je niet tijdens de wedstrijd, maar dat komt natuurlijk aan het einde wel’, vertelt Morgenstern. ‘We hadden gewoon meer moeten scoren tijdens de eerste wedstrijd’, zo klinkt haar simpele conclusie. ‘We hebben er lang in geloofd en waren strijdbaar. Maar het werd een steeds moeilijker verhaal.’

Fiona Morgenstern huilt uit in de armen van Anne Veenendaal. Foto: Willem Vernes

Haar gigantische stap van Oranje-Rood naar Amsterdam 

Haar avontuur bij Amsterdam zit er na drie seizoenen op. In de zomer van 2022 gooide Morgenstern haar hele leven om. Ze verliet haar vertrouwde Oranje-Rood, waar ze tien jaar voor speelde, en verhuisde van haar geboorteplaats Eindhoven naar de hoofdstad. Een gigantische stap in haar carrière, terwijl ze ondertussen debuteerde in Oranje. Amsterdam haalde een international in huis, met acht caps en twee goals in het Nederlands team. 

In haar eerste jaar bij Amsterdam werd ze direct landskampioen. Het contrast met een seizoen eerder was groot, want twaalf maanden eerder degradeerde ze met Oranje-Rood nog naar de Promotieklasse, de competitie waar ze vanwege haar overstap nooit in speelde. Haar eerste prijs met Amsterdam was fantastisch en voor haar bijna net zo mooi als de directe terugkeer naar de Hoofdklasse van haar ploegje uit Eindhoven. 

‘Ik heb enorm genoten van mijn tijd hier. Ik heb de EHL gewonnen, ben landskampioen geworden en heb mezelf echt ontwikkeld als hockeyer en als mens’, vertelt ze. ‘Ik ga mijn teamgenoten missen. Met Freeke Moes bijvoorbeeld speelde ik bij Oranje-Rood al samen. Ik ben heel close met Floor de Haan en Ilse Kappelle. Dat zijn echt mijn vriendinnen, ook buiten het veld. Dus ik weet zeker dat dat blijft. Ook al zit je straks niet meer bij elkaar in het team.’

Foto: Willem Vernes

Het Amsterdamse bestuur hakte de knoop door 

Morgenstern is een van de hoofdrolspelers van de verbouwing van Amsterdam. Waar de afgelopen weken vijf jongelingen werden aangetrokken en hetzelfde aantal vaste waardes uit het verleden plaats maakten. Morgenstern vertrekt naar Hurley, de buurman in het Amsterdamse Bos. ‘Ik ben in de winter na gaan denken wat ik wilde. Ik was niet de enige. Er dachten er meer na over hun toekomst. Er waren wat twijfels. Ik wist dat er wisselingen kwamen. Ik ben ook 29, wat wil ik dan nog? Hoe lang wil ik nog hockeyen?’, vertelt ze. 

In de winter ging ze met het bestuur van Amsterdam om de tafel. ‘Zij hebben toen de keuze gemaakt mijn contract niet te verlengen’, zegt Morgenstern. ‘Ik vond het in het begin heel lastig. Heb het er echt moeilijk mee gehad. Het was toen nog onduidelijk wat ik ging doen. Waar ik naartoe zou gaan. Of dat het ineens voorbij zou zijn. Maar het voelde echt nog niet af.’

Morgenstern ging op zoek naar een nieuwe club. Een plek waar ze zeker nog twee jaar energie van kreeg. Hoewel er meerdere clubs geïnteresseerd waren, moest de puzzel wel kloppen. Want haar werkende leven als orthopedagoog bij een GGZ-instelling vond ze minstens net zo belangrijk als haar geliefde spelletje. Een hockeyclub in de omgeving van Amsterdam, de plek waar ze woont en werkt, was daarom belangrijk. 

De knuffels van haar familie. Foto: Willem Vernes

‘Ik ga volle bak door’

‘Hurley sluit heel mooi aan bij wat ik nu zoek’, vertelt ze. Maar zie het absoluut niet als afbouwen, want dat is volgens haar zeker niet het geval. ‘Ik hou nog veel te veel van het spelletje. Het voelde nog lang niet af. Het gaat goed met me en ik ben fit. Ik ga volle bak door, maar dan bij Hurley. Die club heeft een mooie ambitie. Vol de vierde plek aanvallen.’

Morgenstern vertrekt, net als haar vriend Joren Romijn, die komende week het Amsterdamse doel verdedigt in de finale van de play-offs. ‘Het is eigenlijk heel toevallig dat we allebei vertrekken. Voor mij is het goed zo. Ik sta achter de keuze. Het was even lastig, maar heb de tweede seizoenshelft echt de schroom van me afgegooid’, zegt ze. Dat bewees ze met elf doelpunten dit seizoen, wat een negende plaats in het topscorersklassement opleverde. Bij Amsterdam maakte alleen Agustina Gorzelany (18 goals) er meer.

Scoren tijdens haar laatste play-offs lukte niet, maar ze kreeg na afloop wél alle liefde die een afscheid verzacht. Lieve woorden, een bloemetje en waardering. En tot slot de knuffel van Romijn. ‘We kenden elkaar al uit het verleden, maar onze liefde is in Amsterdam weer opgebloeid. We hebben elkaar hier teruggevonden.’