Elodie Picard stond er donderdag ogenschijnlijk kalm bij na de verloren finale van haar SCHC. Maar onder de oppervlakte knaagde die uitkomst aan de Belgische keeper, die in haar eerste seizoen in Bilthoven al snel doorhad wat het betekent om bij Stichtsche te verliezen op het moment dat het er écht om gaat. ‘Ik moet het beter doen met de shoot-outs.’
‘Dit is echt heel erg zuur’, vat Picard haar gevoel bondig samen. ‘Voor mezelf, ja. Maar vooral voor mijn ploeg. Ik vind het vooral pijnlijk omdat dit niet de eerste keer is voor mijn ploeg. Ik had het zo hard gewild voor hen. Ik vind het jammer voor mezelf, maar vooral voor mijn teamgenoten. Ze wilden zo graag. En ze hebben er zo hard voor gestreden.’
Het siert de bescheiden keeper, die afgelopen zomer aangetrokken werd als nieuwe nummer een onder de Bilthovense lat. De Belgische international werd aangetrokken nadat het een seizoen eerder rommelde op doel bij SCHC. De eeuwige eerste keuze Alexandra Heerbaart werd na de teleurstellende EHL gepasseerd door tweede keuze Marsha Zwezereijn. Stichtsche ging op zoek naar een nieuwe sluitpost. Een echte eerste keuze. Een extra schakel voor wellicht de allereerste landstitel ooit. Picard keepte een prima eerste seizoen in Nederland. Ze werd in de competitie maar negentien keer gepasseerd. Eenmaal vaker dan Josine Koning.
Elodie Picard en Gilles van Hesteren. Foto: Willem Vernes
Het is tekenend voor het seizoen in Bilthoven. De ploeg rolde moeiteloos door de competitie. Maar vanaf de EHL begon het te knagen. De nederlaag tegen Den Bosch in het Europese toernooi (3-2, nadat SCHC na veertig minuten op een 3-0 achterstand stond) liet diepe sporen na. ‘Toen voelde ik voor het eerst hoe zuur het was om te verliezen. Maar ik zag ook hoe hard dit team kan vechten. Ik vond dat we daar uiteindelijk beter waren dan Den Bosch. Dat zullen zij nooit zeggen, maar ik geloof erin. We hadden die wedstrijd met 4-3 kunnen winnen.’
Het vertrouwen is gegroeid
In de play-offs was het beeld vergelijkbaar. SCHC kwam zowel in de heenwedstrijd als in de return op achterstand, maar toonde karakter. ‘We hadden van tevoren besproken dat Den Bosch misschien zou scoren, maar dat we dan moesten reageren. Dat deden we zaterdag meteen. Je merkt dat het vertrouwen gegroeid is. Ik hoorde dat dat vorige jaren wat minder was, maar dit jaar was het er echt. In andere jaren zakte het misschien in elkaar, nu geloofden we er tot het eind in.’
Ik wil ook die vechtersmentaliteit tonen, ook al ben je als keeper passiever. Misschien moet ik bij shoot-outs toch iets extra’s brengen. Wat dat is, weet ik nog niet precies.
En toch viel het kwartje weer de verkeerde kant op. In de shoot-outs, het trauma van SCHC – én van Picard zelf. De keeper, die werd gehaald als ontbrekend puzzelstukje richting de landstitel, moest in die beslissende momenten weer buigen. ‘Ik wil ook die vechtersmentaliteit tonen, ook al ben je als keeper passiever. Misschien moet ik bij shoot-outs toch iets extra’s brengen. Wat dat is, weet ik nog niet precies. Maar ik neem het mee naar volgend seizoen. Ik wil diezelfde mentaliteit hebben als mijn teamgenoten. Dat zijn echt vechters.’
Elodie Picard versus Pien Sanders tijdens de shoot-outs. Foto: Willem Vernes
‘Ik had het beter moeten doen tijdens de shoot-outs’
Picard baalde zichtbaar van haar optreden tijdens de shoot-outs. Dat ze daarin naar haarzelf wijst, zegt veel over haar persoonlijkheid. ‘Ik moet dat echt beter doen. Ik weet dat. Ik wil mijn team daar doorheen slepen. Vanavond ga ik de beelden terugkijken, ik wil zien wat ik anders had kunnen doen. Ik ga alles tot in de puntjes doornemen.’ Het typeert de Belgische sluitpost: kritisch, gedreven en vastberaden om het beter te doen.
Voor Picard lijken shoot-outs een steeds terugkerend pijnpunt. Niet alleen in clubverband, maar ook bij de Belgische nationale ploeg, waar de ‘Red Panthers’ regelmatig struikelen als het op shoot-outs aankomt. In grote toernooien wist België nog nooit een belangrijke shoot-outserie te winnen. Zo ging het tijdens de afgelopen Olympische Spelen na shoot-outs mis in de halve finale tegen China en in de troostfinale tegen Argentinië. En ook Picard zelf weet hoe het voelt om in zo’n moment het verschil níét te maken.
Ik voel dat het gaat vallen. Dat het gaat gebeuren. En ik wil dan nóg scherper zijn. In alles. Volgend jaar kampioen? Jazeker.
‘Ik had die laatste van Charlotte (Englebert, oud-ploeggenoot bij België) moeten stoppen. Ik ken haar. Als ik die pak, gaan we door. Dat maakt het extra zuur. Zij pakte de titel vorig jaar, nu had -ie voor mij moeten zijn.’ Toch blijft de overtuiging. Picard heeft vertrouwen in de toekomst. ‘Ik voel dat het gaat vallen. Dat het gaat gebeuren. En ik wil dan nóg scherper zijn. In alles. Volgend jaar kampioen? Jazeker.’
Foto: Willem Vernes
1 Reactie
Reinout van Leeuwen
Jammer dat in dit stukje niet vermeld staat dat Picard tijdens de spelen in twee shoot-out wedstrijden niet op goal stond, ze begon het Olympische toernooi maar is als gevolg van ziekte vervangen door D'Hooghe die ondanks het herstel van Picard mocht blijven staan. Inderdaad gingen er twee wedstrijden verloren na shoot-outs Las op een Belgische sport site een reflectie van Ehren over de spelen waarin hij had over over wel 40 verschillende scenario's die waren doorgenomen maar niet aan zelfreflectie deed. Mischien om hij al bezig was met Oranje. Ik verbaas me er nog steeds over waarom er door Belgische journalisten niet is gevraagd aan Ehren waarom hij Picard in de knockout fase niet weer terug haalde. Mischien ging hij er van uit dat het niet tot s-o's zou komen. Aan zelfreflectie geen gebrek bij Picard, ze is denk ik alleen iets te, kritisch,maar dat sierd, typeert de topsporter. Ze zat er in ieder geval g telkens goed bij.