KZ-icoon Castaño volgt Justus niet op: ‘Heb ik mijn vrouw beloofd’

Zeven jaar geleden leidde de Argentijnse trainer Carlos Castaño (62) zijn geliefde Klein Zwitserland na een legendarische wederopstanding terug naar de Hoofdklasse. Dit seizoen keerde hij terug op het oude nest, als assistent-trainer. Maar door het plotselinge vertrek van hoofdcoach Robert Justus zat Castaño de afgelopen drie wedstrijden opnieuw als eindverantwoordelijke op de bank.

Castaño bouwde in de afgelopen jaren een reputatie op als een soort wondercoach. In twee seizoenen (2016-2018) loodste hij achtvoudig landskampioen Klein Zwitserland – dat op dat moment sportief was afgegleden – vanuit de kelder van de Eerste Klasse terug naar de Hoofdklasse. In 2020 begon hij aan een nieuw avontuur in Frankrijk, bij Lille, dat eveneens een aantal magere jaren achter de rug had. Onder zijn vleugels veroverde Lille het afgelopen jaar de eerste landstitel sinds 2012.

Het succes eiste echter zijn tol. Na 32 jaar coachen – onder meer in zijn vaderland Argentinië en in Spanje – nam Castaño de beslissing om een stap terug te doen. ‘Ik besloot te stoppen als hoofdcoach. In ieder geval voor twee seizoenen.’ Na een leven waarin zijn werk altijd prioriteit had, koos hij ervoor meer tijd door te brengen met zijn familie. Dit paste perfect in de plannen van zijn oude liefde Klein Zwitserland. De club, die nog altijd een speciale plek in zijn hart had, vroeg hem om terug te keren: niet als hoofdtrainer, maar als assistent van Justus. ‘Dat sloot perfect aan bij wat ik zocht. Mijn vrouw en dochter woonden nog in Nederland, ik wilde graag naar huis. Bovendien, ik hou van KZ. Ik koester de warme herinneringen aan mijn vorige periode bij de club.’

Toch werd Castaño dus plotseling weer eindverantwoordelijk, al was het maar tijdelijk. Zaterdag maakte Klein Zwitserland bekend dat de club en Justus per direct uit elkaar waren gegaan. ‘De aanleiding voor dit besluit is een verschil van inzicht over de verdere koers en invulling van de toekomst van de herenselectie’, schreef KZ in het persbericht. In de twee voorafgaande wedstrijden had Justus al niet meer op de bank gezeten. Volgens de club vanwege ‘persoonlijke omstandigheden’.

Door het plotselinge vertrek van hoofdcoach Robert Justus zat Carlos Castaño de afgelopen drie wedstrijden opnieuw als eindverantwoordelijke op de bank. Foto: Willem Vernes

‘Ik zei: ik ben de assistent, ik neem de verantwoordelijkheid’

Wat er precies aan de hand was? Castaño hield zondag, na de wedstrijd tegen Rotterdam, zijn kaken stijf op elkaar. ‘Ik weet het echt niet. De club zei dat er persoonlijke omstandigheden speelden. Dan vraag ik niet verder’, zei hij. Castaño wilde duidelijk niet het achterste van zijn tong laten zien. ‘Ik heb wel contact met Robert’, voegde hij toe. ‘Maar niet hierover. We praten vooral over onze gezinnen.’

Na het plotselinge vertrek van Justus zocht het bestuur naar een oplossing. Die vonden ze in Castaño. ‘Er werd tegen mij gezegd: wegens persoonlijke omstandigheden zit hij de komende wedstrijden niet op de bank’, vertelt Castaño. ‘De club zat met een probleem. Ik zei: ik ben de assistent. Ik neem de verantwoordelijkheid. Ik denk dat er twee soorten coaches zijn: degene die voor zichzelf werkt en degene die voor de club werkt. Ik werk voor de club.’

Drie wedstrijden bleken voor de wondercoach te kort om een nieuw wonder te verrichten. Tegen Oranje-Rood incasseerde de ploeg een forse 4-1 nederlaag. Er werd vervolgens wel gewonnen van HDM (3-1), maar tegen Rotterdam volgde opnieuw een zware nederlaag (5-0). Klein Zwitserland sloot het seizoen af op de achtste plaats.

Voor het realiseren van nieuw succes heeft Castaño meer tijd nodig. Maar hij blijft bij zijn standpunt: hij wil geen hoofdcoach worden. ‘Als ik voor twee of drie wedstrijden gevraagd word, zoals nu, is dat oké. Maar als de club me vraagt om hoofdcoach te worden, dan zeg ik nee. Ik blijf assistent. Dat heb ik mijn vrouw beloofd.’