Scheerlinck wil dat OR zonder haar straks weer vijfde of zesde wordt

Drie seizoenen geleden liep Lisa Scheerlinck (30) het veld af, met de tranen rollend over haar wangen. Oranje-Rood degradeerde toen, na de play-outs, uit de Hoofdklasse. Nu staat haar team opnieuw in de gevarenzone, maar dit keer is het anders. ‘Het ligt niet aan pech, het ligt aan onszelf.’ Ondertussen ziet ze hoe de mannenploeg van Oranje-Rood aankoop na aankoop presenteert, terwijl het bij de vrouwen akelig stil blijft.

Ze maakte bij Oranje-Rood vrijwel alles al eens mee. In haar veertien seizoenen in Eindhoven versleet ze bijna tien coaches, haalde ze de play-offs, speelde ze de play-outs, degradeerde ze en promoveerde ze. De Brabantse routinier kan dan ook als geen ander de huidige elfde plaats in perspectief zetten. Een plaats waar ze drie seizoenen geleden ook eindigden. Toen ging het na play-outs mis tegen Tilburg. 

‘Toen we drie jaar geleden degradeerden, hadden we heel veel pech. Ging het altijd in de laatste minuten toch fout’, begint Scheerlinck. ‘Dat voelde je op een gegeven moment gewoon aankomen. Dacht je: jezus, gaat het nou weer gebeuren? Dat sluipt erin. Dat seizoen stapte ik iedere wedstrijd met enorm veel pijn het veld af’, vertelt ze. Maar dit seizoen is het volgens haar anders. ‘Toen riepen we het echt over onszelf af, nu niet. We spelen gewoon leuk, maar we maken het niet af.’

Foto: Willem Vernes

Dit seizoen is er geen sprake van pech. En vooral daarom heeft ze vertrouwen in een goede afloop. ‘Als we straks play-outs moeten spelen, weet ik zeker dat we die gaan killen’, gaat ze verder. ‘De vorige keer hadden we ook nog de pech dat we tegen Tilburg moesten. Die met Maddie Hinch de beste keeper ter wereld op doel hadden. Dat was ook weer iets wat tegenviel’, zegt ze.

Weer lukte het OR niet op te ‘killen’

Dat Oranje-Rood moeite heeft met het afmaken van de kansen, bleek ook zondagmiddag. Tijdens de kelderkraker met Huizen had Oranje-Rood had de hekkensluiter in het laatste kwart naar de slachtbank geleid, maar van afmaken was geen sprake. ‘Ze hebben denk ik wel vijf keer een bal van de lijn afgehaald. Dat is gewoon zuur. We hebben kansen gekregen, corners gehaald. Maar we killen ‘m niet. Ik ben blij dat we niet verloren hebben, maar ik had graag een beetje omhoog willen kijken.’

In het rampseizoen van 2021-2022 liep Scheerlinck wekelijks vloekend en tierend richting de kleedkamers. Inmiddels is ze een stuk rustiger. Ze heeft al vaker voor zulke vuren gestaan. De afgelopen tijd speelde ze al zoveel wedstrijden onder hoge druk. ‘Ik voelde toen veel verantwoordelijkheid. Het deed te veel met me. Ik probeer het nu wat meer los te laten. Het is zo mooi om in de Hoofdklasse te mogen spelen. We zijn er ook echt goed genoeg voor. Maar de vraag is, of het leuk is om elke week te verliezen.’ Eigenlijk weet ze het antwoord wel. ‘Ik heb hier ook jaren gespeeld dat we elk jaar vijfde of zesde werden. Dat was veel leuker. Win je een keer, verlies je een keer. Nu win je gewoon nooit. Dat is klote en frusterend. Er moet echt iets gaan gebeuren.’

Foto: Willem Vernes

De mannen doen mee om de play-offs en halen daarom versterking. Daar ben ik soms wel jaloers op en vind ik oneerlijk. Natuurlijk ben je een stukje beter als je net wat meer kwaliteit hebt. Lisa Scheerlinck

Bijvoorbeeld het aantrekken van kwaliteit. Zoals bij de mannen van Oranje-Rood wel gebeurd. Het huidige seizoen heeft de climax nog niet bereikt en de Eindhovense club kondigde al drie (!) buitenlandse versterkingen aan voor het nieuwe jaar, terwijl het bij de dames nog akelig stil is. Iets wat Scheerlinck frustreert. 

‘De mannen doen het gewoon veel beter. Zij doen mee om de play-offs en halen versterkingen. Daar ben ik soms wel jaloers op en vind ik oneerlijk. Natuurlijk ben je een stukje beter als je net wat meer kwaliteit hebt. Maar het nadeel is dat er niet zoveel mensen naar Eindhoven willen komen. Bovendien zijn we niet zo interessant, omdat we elfde staan. Dat is niet bepaald aantrekkelijk. En buitenlanders… we hebben toch niet de ervaring dat het altijd heeft gebracht wat we willen.’

Vijfde of zesde willen worden

‘Als we weer vijfde of zesde willen worden, moet er ook bij ons wat gebeuren’, gaat ze verder. Maar ze weet dat de club op de achtergrond bezig is. ‘Ik heb hier aangegeven dat we moeten kijken naar talent in de Promotieklasse. Liefst 25-, 26-jarigen die wat ervaring hebben. Dat is denk ik het belangrijkste. We hebben heel lang gekeken naar talenten, maar we zijn toch een opleidingsclub. Je ziet dat gewoon alle goede talenten zijn vertrokken. Trijntje Beljaars, Freeke en Guusje Moes, Lisa Post, Yibbi Jansen… Iedereen gaat uiteindelijk weg.’

Foto: Willem Vernes

Misschien wil ik het wel afsluiten met het spelen van play-outs. Dat lijkt me stiekem wel een mooi slot. Maar die dan uiteraard wel winnen.

Het is mooi hoe Scheerlinck als oudste van de groep zich nog altijd hard maakt voor de selectie. Zeker met de wetenschap dat ze over een paar weken haar stick aan de wilgen hangt. ‘Ik vind het gek om te zeggen dat ik stop en ik word er emotioneel van.’ Even verschijnen er weer tranen in haar ogen. ‘Het doet wat met me. De helft van mijn leven speel ik voor dit team. Dus afscheid nemen is moeilijk. Maar het is ook tijd voor jonge meiden om op te gaan staan. En voor mij is het goed om andere dingen te doen. Mijn eigen tijd indelen. Niet meer op dinsdag, donderdag en vrijdag om drie uur op de club moeten zijn. Sjezen van mijn werk naar hockey en weer terug’, vertelt ze. 

Op haar betraande gezicht verschijnt een grijns. ‘Misschien wil ik het wel afsluiten met het spelen van play-outs’, lacht ze. ‘Dat lijkt me stiekem wel een mooi slot. Maar die dan uiteraard wel winnen’, verzekert ze. 

Foto: Willem Vernes