Van Singh tot Seo: ook deze Aziatische sterren kwamen naar Nederland

Amsterdam maakte woensdag de langverwachte komst bekend van Li Hong. De Chinese international strijkt dus neer in de Tulp Hoofdklasse. De Nederlandse competitie heeft de afgelopen jaren een hoop spraakmakende Aziatische hockeyers zien komen en gaan. We zetten zes bijzondere spelers uit dit continent op een rijtje.

Shahbaz Ahmed
Laten we dit speciale gezelschap maar beginnen met een van de beste hockeyers aller tijden. Shahbaz Ahmed was een van laatste supersterren van het Pakistaanse hockey, vlak voor de periode waarin de watervelden hun intrede deden in het hockey. The man with the electric heels was eind jaren tachtig tot eind jaren negentig een regelrechte attractie op de velden. Zijn lange dribbels, op volle snelheid – vandaar die bijnaam – waren ongekend. Na het WK van 1998 belandde hij in Nederland, bij Oranje Zwart. Twee jaar lang was hij een publiekstrekker in Eindhoven, waar hij door zijn teamgenoten een andere veelzeggende bijnaam kreeg: hockeykoning.

Sardar Singh
Dat het met buitenlandse sterren niet altijd goed afloopt, bewees helaas de komst van Sardar Singh. Ook een Aziatische dribbelspecialist met een heldenstatus in eigen land. Daar was hij rond 2010 de hoop na wat sombere Indiase hockeyjaren en de bestbetaalde speler in de Hockey India League van 2013. Metershoge posters van Sardar hingen in New Delhi. Dat imago (en zijn prestaties in de nationale ploeg) zorgden voor hoge verwachtingen toen de Indiër later dat jaar naar Bloemendaal vertrok. Op voorhand een sprookjeshuwelijk. In de praktijk viel het vies tegen. Voor de old school dribbels van Singh was in de Hoofdklasse geen tijd en ruimte, waardoor hij zijn glans verloor. Na een half jaar gingen beide partijen al uit elkaar. De match made in heaven bleek uiteindelijk een illusie.

Shahbaz Ahmed. Foto: KNHB

Ma Yibo
Helaas zijn in het hockey niet alle feiten even goed gedocumenteerd. We kunnen dus niet met stelligheid melden hoeveel Chinese speelsters Li Hong zijn voorgegaan. Veel zijn het er niet, dat durven we wel te zeggen. Een van de laatste Chinese hockeysters die in de Hoofdklasse haar opwachting maakte, was Ma Yibo. Een boegbeeld van het hockey in China aan het begin van deze eeuw. De zilveren medaillewinnaar van de Spelen van 2008 was vermaard om haar scoop en corner. Die etaleerde ze in 2009-2010 veelvuldig bij Pinoké, dat destijds tegen degradatie knokte. In de stromende regen, uit bij Push, werd Yibo de held van de play-outs. Mede door haar hattrick bleven de Steekneuzen in de Hoofdklasse. Oh ja. Tegelijk met Yibo kwam ook Song Qinling over vanuit China naar Pinoké. De spits maakte minder indruk dan Yibo, maar gaf wel een assist in het afscheidsduel tegen Push.

Sohail Abbas
Nog zo’n Pakistaanse legende, die een paar jaar na Shahbaz doorbrak. Sohail Abbas had van doelpunten maken zijn levensdoel gemaakt. En ook hij had zo’n schitterende bijnaam: The king of the dragflick. Inderdaad, Abbas was een sleepspecialist. In 311 interlands maakte hij 348 goals.Volgens de overlevering scoorde niemand meer interlandgoals dan Abbas. Ook in de Hoofdklasse was de verdediger uiterst productief bij Amsterdam (1999-2000) en Rotterdam (2005-2009). Naast ruim tachtig goals, liet hij zich ook gelden buiten het veld. Abbas was een van de kartrekkers van het benefietduel tussen internationale spelers en het Nederland elftal, toen Pakistan was getroffen door een aardbeving.

Kaori Chiba bij Rotterdam.

Kaori Chiba
Geregeld strijken Japanse internationals neer in de Hoofdklasse. Een jaar of acht geleden speelden Shihori Oikawa en Hazuki Nagai bij Oranje-Rood. Iets recenter kwamen Moeka Tsubouchi en Kaho Tanaka naar Klein Zwitserland. Zij traden allemaal in de voetsporen van een van de beste hockeysters aller tijden van hun land: Kaori Chiba, de drievoudig olympiër die tussen 2007 en 2010 bij Rotterdam speelde. De kleine middenvelder maakte de nasleep van de topjaren mee aan de Hazelaarweg en pikte geregeld haar goaltjes mee. Tussendoor werd ze tweemaal genomineerd voor de titel Wereldspeelster van het Jaar. En dat kan nog steeds geen enkele Japanse speelster haar nazeggen.

Jong-Ho Seo
De beste Zuid-Koreaanse hockeyer aller tijden mag niet ontbreken in dit rijtje. Jong-Ho Seo sprak de Nederlandse taal amper, maar veroverde overal waar hij kwam de hockeyharten. Bij Klein Zwitserland en vooral bij Laren en Pinoké maakte de bloedsnelle aanvaller veel indruk. Dat kwam ook door zijn onverschrokkenheid. Seo dook en vloog naar iedere bal, als de Aziatische versie van Roel Bovendeert. In dezelfde periode (zo’n vijftien jaar terug) kwam ook Hyo-Sik You naar Nederland. Hij stond in de schaduw van Seo, maar is nog wel actief in het tophockey: als internationaal scheidsrechter. In de slipstream van Seo kwam ook zijn vriendin Hye-Loung Han mee naar Laren en Pinoké. Helaas voor die clubs kwam zij bij lange na niet in de buurt van het niveau van haar partner.