Gijs keept in Sneek Dames 1: ‘Vrienden vragen of we samen douchen’

Als je zijn Instagram-account erbij pakt, prijkt in zijn biografie de zin: trotse keeper van Sneek D1. Sinds dit seizoen staat de 18-jarige Gijs Dantuma onder de lat bij de dames, waardoor Sneek de enige ploeg in de standaardcompetitie met een mixteam is. Hij stapte over van Heren 1 en is zo de enige jongen in de Vierde Klasse voor dames.

‘Ik heb best wel even getwijfeld of ik het zou doen. In mijn eentje bij de dames. Ga ik dat wel leuk vinden? Ik heb het er met veel mensen over gehad. Maar het alternatief was dat ik zou stoppen. En ik vind hockey nog veel te leuk.’

Hij is met zijn 1 meter 94 sowieso al een opvallende verschijning. Je kan niet zomaar om hem heen. Laat staan in zijn keeperspak tussen de meiden. En dat vindt hij zelf ook erg wennen. Dantuma begon als kleine jongen bij Sneek en doorliep alle jongensteams. Het afgelopen jaar keepte hij zelfs in Heren 1. Toen dat team uit elkaar viel, was Dantuma bang dat hij zijn keeperspak op moest bergen. Want waar kon hij in vredesnaam naartoe? 

Twee teamfoto’s van Sneek Dames 1.

Lachen toen hij het voor het eerst hoorde 

Al zijn oude teamgenoten stopten ermee. Dantuma zelf probeerde het bij Leeuwarden, maar dat werd ‘m niet voor de boomlange goalie. ‘Ik besprak het mijn met onze lijncoördinator en hij vertelde dat ze bij Dames 1 een keeper zochten’, vertelt de tiener. ‘In het begin heb ik er wel even om gelachen. Ga ik dat wat vinden? Heb het met veel mensen besproken. Maar kwam telkens op hetzelfde uit. Ik vond hockey nog te leuk om te stoppen.’ 

Dus regelde de Friese club dispensatie voor de keeper. Het verzoek werd door de hockeybond goedgekeurd, waardoor de dames van Sneek – die dit seizoen na een jaar afwezigheid terug zijn in de Vierde Klasse – een ‘mix-team’ geworden is. Zestien meiden en een mannelijke keeper, die na twee wedstrijden meteen al een perfect rapport kunnen overleggen: zes punten, nul tegengoals. ‘Ik vind het tot nu toe echt heel leuk. Je merkt dat vrouwenhockey best technisch is. Bij de mannen was ik gewend dat iedereen altijd gewoon blind ramde vanaf de cirkelrand. Vrouwen spelen veel meer over. Daar leer ik veel van.’

Bij de mannen was ik gewend dat iedereen altijd gewoon blind ramde vanaf de cirkelrand. Vrouwen spelen veel meer over. Daar leer ik veel van.

Maar een man onder de lat in een vrouwenteam, is dat wel helemaal eerlijk? Natuurlijk, de hockeybond heeft het goedgekeurd en Dantuma kon niet anders. Maar hijzelf begrijpt de vraag. ‘Tijdens onze eerste wedstrijd kwam de coach van de tegenstander al vragen hoe het zat. Ik snap het ook. Maar ik denk dat je meer hebt aan een jongen in de spits, dan aan iemand in de goal. Ik heb wel invloed, maar lange na niet zoveel als een goede aanvaller.’

Het is wennen voor een man alleen

Dantuma is zich bewust van zijn rol en houdt zich ook een beetje in. Zowel fysiek als mondeling. ‘Ik heb met de club afgesproken dat ik een beetje rustig aan doe. Me wat op de achtergrond houd’, vertelt hij. ‘Op trainingen denk ik echt wel even twee keer na bij een een-op-een. Iemand een goede veeg geven doe je bij een man toch makkelijker dan bij een vrouw. Ik probeer erop te letten. Probeer zo min mogelijk aanwezig te zijn. Maar het is wel nog wennen.’

Op trainingen denk ik echt wel even twee keer na bij een een-op-een. Iemand een goede veeg geven doe je bij een man toch makkelijker dan bij een vrouw.

Er zijn dit seizoen veel dingen anders dan dat hij gewend is. Voor de wedstrijd kleedt hij zich om in een andere kleedkamer en voegt zich pas bij de rest, als iedereen klaar is. Douchen doet hij in zijn eentje. ‘Dat is wel heel saai. En ook een beetje ongemakkelijk. Je voelt het ook echt: we moeten aan beide kanten wennen. Maar ik ken iedereen wel redelijk, van feestjes op de club. Er hebben er vorig seizoen zelfs een paar ingevallen bij Heren 1, toen we te weinig man hadden.’

Gijs (18) loopt al zijn hele leven rond op Sneek.

Sommige dingen begrijpt hij nog steeds niet helemaal, al kan hij er wel om lachen. Zoals na het eindpotje op de training. ‘Dan maken we na afloop een foto van de winnaars voor op Instagram. Worden er tien foto’s gemaakt, waarop je daarna mag stemmen. De foto met de meeste stemmen wordt geplaatst’, vertelt hij. Hoe dat bij de mannen ging? ‘We maakten niet eens foto’s. En als we dat ooit deden, werd ‘ie zonder gezeur meteen geplaatst.’ Een ander voorbeeld: ‘Teamkleding. Er zijn al honderd discussies geweest over trainingsbroeken. Eentje met wijde pijpen of juist zonder? Ze zijn deze week eindelijk besteld. Gelukkig krijg ik een mannelijk model.’

Er zijn al honderd discussies geweest over trainingsbroeken. Eentje met wijde pijpen of juist zonder? Ze zijn deze week eindelijk besteld. Gelukkig krijg ik een mannelijk model.

Dantuma – die met zijn bijna negentien jaar oud de oudste is van de piepjonge selectie – had graag gezien dat hij niet de enige man was. Een van zijn oude teamgenoten overwoog ook een overstap, maar omdat de selectie zo groot was, besloot hij het niet te doen. ‘Dat is jammer, maar had ook voor meer gezeur gezorgd. Als we vorig jaar weleens 5-0 wonnen, maakte hij ze allemaal.’

Grapjes over samen douchen 

Maar hij mist zijn maatje wel. Net als de rest van zijn vrienden. ‘Ze maken wel eens grapjes. Of ik ook samen met ze onder de douche sta. Dat vind ik wel grappig. Lachend: ‘Stiekem zijn ze gewoon jaloers. Ze komen ook kijken tijdens thuiswedstrijden. Ze zijn goede supporters langs de lijn.’

En tijdens de derde helft. Want ook dat is nog even wennen voor de keeper. ‘Dat valt me nog tegen. Vorig jaar hadden we praktisch een bierteam, maar dit is het tegenovergestelde’, lacht hij. ‘We hebben afgesproken dat we vrijdagavond na de Silver Cup-wedstrijd blijven hangen. Ik ben benieuwd wat ik ervan kan verwachten’, grijnst de keeper.