Arek Matuszak (37) nog altijd zo gretig als een jonge twintiger

Als de speler van Cartouche op zijn doel afrent met de stick aan de bal, stormt Arek Matuszak zijn doel uit, glijdt over de grond en tikt de bal in een vloeiende beweging naar de zijkant. Een kleine oerkreet klinkt vanonder zijn helm. Het is Arek Matuszak, de Poolse doelman van Schaerweijde, ten voeten uit. 37 jaar is hij, maar nog altijd staat hij als een jonge twintiger in het doel van de Zeister formatie.

‘Ik voel me ook nog steeds jong, doe net zo gek met die jonge gasten mee. Maar fysiek merk ik wel dat ik wat ouder ben’, zei Matuszak, na afloop van het zaalduel tegen Cartouche dat Schaerweijde zaterdag in Wageningen met 5-3 verloor. Hij wreef even over zijn buik en vervolgde: ‘Ik moet wel opletten met wat ik eet en drink. De kilo’s komen er gemakkelijker bij en gaan er moeilijker af.’

Discipline

Dat vraagt discipline en professionaliteit. Twee eigenschappen die bij Matuszak met hoofdletters worden geschreven. Al jaren. Om die reden – en natuurlijk vanwege zijn uitstekende keeperskwaliteiten – wordt hij binnen Schaerweijde al negen jaar op handen gedragen. Dat is maar goed ook, want als het aan Matuszak zelf ligt, staat hij ook volgend seizoen – dan 38 jaar – nog onder de lat bij de Zeister formatie, die op het veld uitkomt in de Overgangsklasse.
‘Ik ben nog fit, heb het nog naar mijn zin en kan volgens mij nog prima mee. Ik kijk daarom al zeker naar volgend seizoen. Ik houd ook nog te veel van het spelletje. Mijn hele leven draait om hockey.’

Arek Matuszak stormt zijn doel uit. Foto: Koen Suyk

Naast dat hij doelman is van Heren 1, traint Matuszak de keepers bij de Zeister club en geeft hij trainingen bij de keeperschool van Oranje-doelman Pirmin Blaak. Dat leven bevalt Matuszak, die al vele jaren in Nederland woont en werkt. Maar zijn Poolse roots blijven trekken. Tweemaal per jaar gaat hij voor een langere periode naar zijn geboorteland: in de zomer- en de winterstop. Tegen Cartouche keepte hij daardoor pas zijn eerste wedstrijd dit zaalseizoen.

Familie

‘Ik vind het fijn om een paar weken per jaar bij mijn familie en vrienden in Polen te zijn. Dat heb ik nodig. Of en wanneer we terugkeren naar Polen, is nog onzeker. Het probleem is dat ik in Polen veel lastiger mijn geld kan verdienen met hockey. De sport is daar veel kleiner, er is minder dan hier behoefte aan keeperstrainingen. Ik zou graag voor de Poolse hockeybond de nationale keepers trainen. De Poolse bond heeft een nieuwe voorzitter, die ook echt wel wat wil veranderen. Ik wacht het af en zie wel wat er gebeurt. Voorlopig richt ik me op Schaerweijde.’

Arek Matuszak houdt een speler van Cartouche van het scoren af. Foto: Koen Suyk

Dat is nodig ook, want zowel op het veld als in de zaal loopt het alles behalve soepel. Op het veld speelde de ploeg van de nieuwe trainer Suzan van der Wielen-Veen wisselvallig en moet het nog flink strijden in de tweede seizoenshelft voor een plek in de play-offs voor een plek in de Hoofdklasse. In de zaal staat Schaerweijde, na de twee nederlagen van zaterdag tegen Cartouche en Kampong (3-2), nog vaster op de laatste plaats in Poule A. ‘Maar ik ben ervan overtuigd dat we ons handhaven’, sprak Matuszak vol zelfvertrouwen. ‘Als ik vandaag zie, spelen we op nog geen 60 procent van ons kunnen. Dat komt ook omdat we zelden in dezelfde samenstelling spelen. Veel van onze spelers zijn ook coach van een topjeugdteam, dat zorgt voor afleiding. We hebben dit seizoen niet helemaal de focus in de zaal. Dat is jammer, want het is een mooi spelletje en we hebben de afgelopen vier jaar met een play-off-plaats aangetoond dat we het goed beheersen. Ik verwacht nog wel wat van ons op de laatste speeldag.’


Wat vind jij? Praat mee...