De afgelopen zeven jaar streden de vrouwen van Hurley steevast voor een plek in de play-offs om de landstitel in de Hoofdklasse Zaal. Twee jaar geleden had de ploeg het kampioenschap zelfs voor het grijpen, maar was Den Bosch uiteindelijk net te sterk in de finale. Dit jaar is alles anders en dreigt zelfs degradatie van het hoogste niveau. ‘Sportief een flinke stap terug doen zou zonde zijn’, zegt coach Bengt Kom.
Het verhaal van Hurley is het verhaal van zoveel andere ploegen in dit zaalseizoen. Als we Bengt Kom zaterdag in het akelig lege Indoorsporcentrum Eindhoven spreken na de gewonnen openingswedstrijd tegen Rotterdam (3-2), komt meteen het verhaal van de vrouwen van Amsterdam ter sprake.
‘Ook wij hebben dit jaar moeite om een team bij elkaar te krijgen. Ik ben heel blij met de meiden die we hebben, maar het is steeds een wisselende samenstelling. Elke week is anders’, zegt Kom, voor wie de excelsheet met daarop ieders aanwezigheid zijn belangrijkste wapen is in deze periode.
Bengt Kom geeft zijn speelsters aanweijzingen tijdens de rust. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures.
Het wegvallen van enkele gerenommeerde zaalspeelsters uit het recente verleden heeft Hurley duidelijk pijn gedaan. Zo is Laura van Heugten gestopt, komt Lieke van Wijk sinds vorig seizoen uit voor Pinoké en herstelt Romée Corver van een zware blessure. Daarbij liggen de zaalambities van veel andere speelsters dit jaar beduidend lager dan in andere seizoenen. Zij maken andere keuzes en laten het zaalhockey bewust links liggen. Dat heeft ervoor gezorgd dat Hurley met nog twee wedstrijden te gaan nog altijd moet vrezen voor play-outduels om degradatie uit de Hoofdklasse te voorkomen.
Blij met liefhebbers
Toch heeft Kom nooit overwogen zich op voorhand terug te trekken uit de competitie. ‘Ik ben blij dat er nog steeds liefhebbers van het spelletje zijn. Wij zijn Hurley en we maken er wat van met elkaar’, klinkt het strijdbaar. Al moet de bevlogen coach, zaaldier in hart en nieren, ook bekennen dat deze zaalperiode veel uitdagingen met zich meebrengt.
‘De meiden in onze zaalselectie zijn allemaal kwalitatief goed genoeg. Maar om het spel goed te kunnen spelen moet je heel veel uren maken met elkaar, heb je ritme met elkaar nodig, moet je aanvoelen welke ruimte iemand voor jou opentrekt. Het one touch-hockey, het give-and-go, tik tik tik… dát is zaalhockey. Hoe wij nu spelen kun je eigenlijk nog geen zaalhockey noemen.’
Topoverleg bij Hurley halverwege de wedstrijd tegen Rotterdam. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures.
Topscorer Lacroes vaste kracht
Een van de weinige speelsters die dit seizoen wél elke speelronde van de partij was, is Dhymara Lacroes. De spits vormt samen met keepster Merel Verwijs, Julia van den Heuvel en de van SCHC overgekomen Cis van der Salm de vaste kern van het zaalteam van Hurley.
‘Eigenlijk hoort Michelle van der Drift daar ook bij, want zij is vrij snel aangehaakt nadat duidelijk werd dat ze niet naar de WK hockey5s zou gaan’, zegt Lacroes na de 3-1 nederlaag tegen SCHC in de tweede wedstrijd van de dag in Eindhoven. ‘Af en toe doen er speelsters uit de A-jeugd mee of zijn er speelsters van Dames 2 die invallen. Natuurlijk is dat wennen. Bij elke training is het weer een verrassing wie er tussen de balken staan. Maar we pakken het goed op met elkaar. Bengt heeft een heel duidelijk overzicht gemaakt met de tactische afspraken die we als team hebben. Iedere speelster weet wat er van haar verwacht wordt.’
Dhymara Lacroes probeert een tegenstander op het verkeerde been te zetten in de wedstrijd tegen Rotterdam. Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures.
Lacroes zelf heeft de zaalperiode aangegrepen om te werken aan persoonlijke doelen. Ze besprak recent met Kom haar ambitie om meer doelpunten te maken voor het team. Dat ze daarin al veel stappen heeft gemaakt, blijkt na een blik op de topscorerslijst van de Hoofdklasse Zaal. Met vijf doelpunten mag de van Almere overgekomen aanvaller zich de meest productieve speelster van Hurley noemen.
‘Vijf goals klinkt niet heel spectaculair, maar ik ben toch blij dat ik ze heb kunnen maken’, zegt Lacroes. ‘De goals waren een gevolg van positiespel: op de juiste momenten op de juiste plek staan. Ik ben niet per se bezig met het aantal doelpunten. Het belangrijkste is dat we als team de doelpunten maken.’ De ogen van Lacroes, die eerder voor Union en Almere in de Hoofdklasse Zaal actief was, gaan er zichtbaar van twinkelen. ‘Zaalhockey is een mooi spel hoor. Het is lekker technisch, je speelt in kleine ruimtes, daar hou ik van. Ik kan mijn snelheid goed met mijn techniek afwisselen en probeer zo een rol te spelen in het combinatiespel.’
Hurley-aanvaller Michelle van der Drift schermt de bal af voor Rotterdam-verdediger Mascha Sterk (links). Foto: Joris Verwijst/Orange Pictures.
Lacroes voegde zich afgelopen zomer bij Hurley en maakt nu voor het eerst een zaalseizoen met haar ploeg mee. Ze heeft dus geen ervaring met het oude Hurley, dat in de afgelopen zeven jaar liefst vier keer plaatste voor de play-offs om de landstitel.
Lacroes: ‘We hebben vóór het zaalseizoen bewust geen doelstelling uitgesproken met elkaar. We gaan er steeds blanco in, willen van iedereen winnen. Hoewel we voorlaatste in de poule staan, voelen we ons niet minder dan onze tegenstanders. Dat maakt het wel eens zuur als je een wedstrijd onnodig verliest. Het draait bij ons vooral om onderling plezier. Maar ik ken ons team inmiddels: als we eenmaal een wedstrijd spelen, dan willen we die ook winnen. Daarom gaan we er alles aan doen om degradatie te ontlopen.’
Degradatie zou ongewenst zijn
Hurley mag dan dit seizoen duidelijk andere ambities hebben dan in de voorgaande jaren, aan het scenario van degradatie via play-outs wil liefhebber en Hurley-man Kom liever niet denken. ‘Sportief een flinke stap terug doen zou zonde zijn. Daar hebben de meiden die nu in dit team spelen ook teveel kwaliteiten voor. Bij Hurley heeft zaalhockey altijd een belangrijke rol gespeeld. Het is een vast onderdeel van het jeugdplan. Daarin is het prettig als je vaandelteam ook op het hoogste niveau uitkomt.’
Optimistisch als Kom is, ziet hij in de huidige situatie ook voordelen. ‘Veel A-junioren krijgen nu de kans om op het hoogste niveau in de zaal te spelen. Zo geef je ze vertrouwen en kunnen ze stappen zetten. En ook de vaste speelsters van Dames 1 kunnen zich zo blijven ontwikkelen. Speelminuten zijn als water voor een plant, zeg ik altijd maar.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.