Lomans zorgt voor vertrouwen, overtuiging en drie punten bij HGC

De bank van HGC telde de derde speelronde in de Hoofdklasse Zaal ineens 205 interlands. Oud-international Bram Lomans stond zondag aan het roer van de damesploeg, die de eerste weken werd gecoacht door Robbert-Jan de Vos, die nu met de Oranje Heren mee is naar Maleisië. Het debuut van Lomans leverde meteen de eerste drie punten op sinds lange tijd. 

Lange tijd: de laatste overwinning in competitieverband dateerde van 1 juni 2019. Dat was overigens wel een belangrijke overwinning. Na twee 1-0 zeges op Huizen promoveerde HGC naar de Hoofdklasse. Waarna het vervolgens 225 dagen moest wachten op het eerste punt.

Tijdens de derde zaalronde was het dan eindelijk zover. De dames van HGC zaten er al diverse keren dichtbij. Zo werd er drie keer (van Hurley, Den Bosch en hdm) met een doelpunt verschil verloren. Tegen Pinoké was de eerste overwinning daar. Onder toeziend oog van Bram Lomans. Die woensdag nog met de Oranje Dames trainde in Singapore, donderdagochtend het vliegtuig instapte en donderdagavond de eerste zaaltraining bijwoonde.

Foto: Willem Vernes

Van Singapore naar Sporthallen Zuid

‘Robbert-Jan en ik wisselen elkaar perfect af. Het was even schakelen, maar we hebben het goed gepland.’ Lomans ging op verzoek van bondscoach Alyson Annan mee naar Singapore, waar de Oranje Dames op trainingskamp waren. Lomans had een dubbelrol. ‘Ik heb daar gewoond, dus ik zorgde ervoor dat alles goed geregeld was voor de meiden. Daarnaast heb ik cornertraining gegeven. Het was een leuke en relaxte trip.’ Oranje speelde afgelopen weekend de eerste wedstrijden van de FIH Pro League tegen China, maar die heeft Lomans maar half kunnen volgen: ‘Ik las dat er wel wat corners gemist zijn, werk aan de winkel dus’, grapt hij.

In Sporthallen Zuid was de corner van HGC wel direct van waarde. Karlijn Scheepens pushte raak. De ploeg van Lomans zat op rozen en stond in de rust op een 3-1 voorsprong. Even leek het mis te gaan, toen Pinoké vijf minuten na rust de stand gelijk trok. Maar opnieuw een corner – ditmaal een variant op Isis van Loon – zorgde voor de voorsprong, die HGC niet meer uit handen gaf.

Deze meiden hockeyen al zo lang samen. Ze kennen de strategie. Ik probeer voor vertrouwen en overtuiging te zorgen. Dat is mijn taak. Bram Lomans

‘Op de wedstrijd tegen Hurley na was dit de enige wedstrijd die we voor hebben gestaan. We begonnen goed en dan start je een wedstrijd lekker. Tactisch hoef ik aan deze ploeg niks toe te voegen. Ze weten echt wel wat ze moeten doen.’ Die rust straalde de interim-coach ook uit. Maar toen Pinoké-keepster Kiki Gunneman inruilde voor een extra veldspeelster en Julie Sytsema een minuut voor tijd in een leeg doel de 5-3 scoorde, balde hij zijn vuist. Op het laatste fluitsignaal sprong hij omhoog van het bankje en deelde hij high fives uit. Zes punten zaten er niet in. Tegen Oranje-Rood werd met 6-2 verloren. ‘We hockeyden achter de feiten aan. We kwamen achter en dan is het lastig terug komen’, blikte de boomlange oud-international terug op het tweede duel. ‘Oranje-Rood is goed. Zij zijn een maatje te groot.’

Het Lomans-effect

Kan er gesproken worden van ‘het Lomans-effect’? Lomans oogt ontspannen. Hij voegt zich op de bank tussen de speelsters. Lomans staat niet op, verplaatst zich niet en schreeuwt ook niet. Hij stuurt al zittend zijn ploeg aan en tijdens de time-outs en rust grijpt hij naar zijn grote coachbord. 

‘Deze meiden hockeyen al zo lang samen. Ze kennen de strategie. Ik probeer voor vertrouwen en overtuiging te zorgen. Dat is mijn taak. Die drie punten voelden goed, maar we staan nog steeds onderaan. Onze doelstelling is klassebehoud, maar ik weet dat het lastig wordt. We willen de play-outs halen. We gaan het zien.’

Het gat met de nummer vijf (Den Bosch) is vijf punten. Net zo groot als het gat op het veld met Victoria. Maar in de zaal zit HGC er telkens dichtbij. Heel dichtbij. Wat het Lomans-effect zal zijn, gaan we zien.

Foto: Willem Vernes