Nieuwe kleuren: waarom Lana Kalse in de zaal voor SCHC speelt

De toeschouwers in Sportcentrum Olympos in Utrecht moesten even goed kijken. Klopte het wel? Ja, het klopte. Boven rugnummer 16 van SCHC stond de naam Kalse. Lana Kalse, al vier seizoenen een vaste waarde op het veld én in de zaal bij Pinoké, begon het nieuwe zaalseizoen plots in het rood-blauw van de ploeg uit Bilthoven. Dat leverde op de eerste speeldag meteen een bijzonder affiche op: SCHC tegen Pinoké.

In de opstelling werden de high-fives van Kalse door haar Pinoké-teamgenoten begroet met een dikke glimlach. Nog voor het betreden van het speelveld was er al geknuffeld. De sfeer was ontspannen. ‘Ik heb het idee dat ze het me allemaal gunnen’, zegt Kalse na afloop van de met 4-1 verloren wedstrijd. ‘Het was heel leuk. Maar ja, er is wel even extra spanning. Een eerste wedstrijd in een ander team, en dan ook meteen tegen je oude club.’

Sportief gezien liet SCHC nog niet het niveau zien waar het naar streeft. De ploeg, twee jaar geleden landskampioen en vorig seizoen halvefinalist, oogde slordig. In de pressing werd te gretig doorgestapt, voorin ontbrak rendement: twee gemiste strafballen, een afgekeurd doelpunt. ‘Dat is zonde’, vond Kalse. ‘Maar dit gaat komen.’

Bepalend zijn

Voor haar persoonlijk was het pas haar vierde moment met SCHC in de zaal dit seizoen: één training, twee oefenwedstrijden en vervolgens direct de competitie. ‘In de zaal moet je gewoon uren maken. Dat moet groeien.’ Toch drukte Kalse al haar stempel. Ze haalde een strafbal, scoorde en was betrokken bij meerdere aanvallen. ‘Ik wil graag bepalend zijn’, vertelt ze. ‘Maar ik moet ook de balans vinden. Ik ben een felle speler, dat weet ik. Zeker in zo’n eerste wedstrijd wil je je laten zien.’

Lana Kale in duel met Meeuw Tulp van Pinoké. Foto: Bart Scheulderman

Die rol lijkt haar bij SCHC te passen. Kalse is de enige speelster die dit seizoen van buitenaf werd gehaald. Dat voelt voor haar niet als een nadeel, maar als erkenning. ‘Het voelt gaaf dat ze mij erbij willen hebben én ik krijg veel vertrouwen.’

Toch begon haar avontuur bij SCHC enigszins chaotisch. Kalse zou met Mette Winter meerijden naar de eerste training. Maar eenmaal aangekomen bij de parkeerplaats bleek Winters auto te zijn weggesleept. ‘We kwamen aan op de plek waar ze hem had neergezet, en toen zei ze: ‘Hij stond hier.’ Nou, hij stond er dus niet meer,’ lacht Kalse. Na een treinreis werden ze opgepikt en kwamen ze met een paar minuten vertraging alsnog op de training. ‘Het was een lekker binnenkomer’, lacht ze. ‘Maar de kennismaking was goed.’

De overstap kwam niet uit de lucht vallen. In eerdere seizoenen werd Kalse al benaderd door andere clubs, maar ze hield de boot steeds af. ‘Ik koos altijd voor Pinoké.’ Afgelopen zaalseizoen verliep echter moeizaam. ‘Ik merkte dat het me veel energie kostte.’

Nieuwe prikkels

Bij SCHC vond ze nieuwe prikkels, mede door de technische staf – Gilles, Frank en Thijs – die openlijk ambities uitsprak. Minimaal de halve finales, liefst meer. ‘Ik ben 26. Dan wil je jezelf blijven uitdagen.’

Lana Kalse en Flo Klinkhamer na de wedstrijd tussen SCHC en Pinoké. Foto: Bart Scheulderman

Dat maakte de keuze niet eenvoudig. Op het veld draait Kalse dit seizoen juist goed bij Pinoké, met al acht doelpunten. ‘Ik moest een keer in het diepe springen en ervoor gaan. Ik heb er weken over nagedacht, veel gepraat met mensen om me heen. Ik heb ook duidelijk tegen Frank gezegd: ik wil eerst het veld goed afronden. Het is een doordachte keuze, maar het zijn geen slapeloze nachten geweest.’

De wedstrijd tegen haar oude club bevestigde haar gevoel. Niet alles viel op zijn plek, maar de contouren waren zichtbaar. SCHC speelde met lef, kreeg kansen en toonde ambitie. Het resultaat was ondergeschikt aan het proces. ‘Uiteindelijk pak je de prijzen aan het einde van het seizoen’, legt Kalse uit. ‘Als ik kijk naar wat we hebben laten zien, ben ik wel tevreden.’

Zo werd de openingswedstrijd vooral een nieuw begin. Niet foutloos, maar veelbelovend. Voor SCHC, dat nog in ontwikkeling is en opnieuw wil meedoen om de prijzen. En voor Lana Kalse, die bewust niet voor zekerheid koos, maar voor groei.

Lana Kalse in actie voor SCHC tegen Pinoké. Foto: Bart Scheulderman