Pechvogel Niek Merkus: ‘Eén van mijn knokkels was verdwenen’

Pinoké-verdediger Niek Merkus was lang in de race voor een ticket voor het EK Zaal in Hamburg, waar Nederland de bronzen plak won. Maar vlak voor het toernooi sloeg het noodlot toe. Tijdens de laatste oefenstage brak hij zijn linkerhand.

Het ging mis in een oefenwedstrijd in Brussel, tegen Zwitserland. ‘Meteen in het eerste kwart was het raak. Ik kreeg een redelijk harde bal op mijn handschoen. Hij kwam wat ongelukkig terecht. Het komt wel vaker voor dat je een bal op je handschoen krijgt, maar nu voelde ik meteen dat het niet oké was. Toen ik mijn handschoen uitdeed, zag ik dat één van mijn knokkels was verdwenen.’

In België is er direct na het ongeluk een foto gemaakt. Het bot was volledig gebroken, maar zat nog wel op de goede plek. ‘In Nederland ben ik vervolgens naar een traumachirurg geweest. Daar heb ik een spalk gekregen, die ik ook af kan doen. Begin januari wordt er weer een foto gemaakt. Dan wordt bekeken of de breuk goed geheeld is.’

Het deed Merkus pijn om vlak voor het EK af te vallen. ‘Ik heb de wedstrijden van Oranje wel via de livestream bekeken. Aan de ene kant heb ik als supporter met die gasten meegeleefd. Tegelijkertijd was het pijnlijk om te zien, omdat ik een paar dagen daarvoor zelf nog onderdeel van de groep was. Ik voelde me fit, ik had zin in het EK. Uiteindelijk ben ik blij voor het team. Het was mooi om die gasten te zien vlammen.’

Merkus (rechts) in duel met Cédric de Gier van HDM. Foto: Willem Vernes

Studieachterstand om te kunnen zaalhockeyen

Of de verdediger van Pinoké dit seizoen überhaupt nog mag zaalhockeyen, is nog onduidelijk. ‘Ik hoop er in januari weer te staan. Als ik dan weer kan beginnen, zie ik het nog wel goed komen. In februari is het WK in Zuid-Afrika en daar wil ik heel graag bij zijn. Tot die tijd moet ik zorgen dat ik fit blijf. Veel rennen en naar de sportschool, zonder dat ik mijn hand te veel belast. Mijn achterstand ten opzichte van de groep moet zo klein mogelijk blijven.’

Zaalhockey is voor Merkus net zo belangrijk als veldhockey. Het liefst is hij er elk toernooi bij. ‘Het leuke aan het Nederlandse team is dat iedereen dezelfde motivatie heeft. Dat je samen naar een doel kan toewerken.’ Ook met zijn eigen motivatie zit het wel goed. Hij is de afgelopen jaren drie keer met zijn coschappen gestopt om te kunnen zaalhockeyen. ‘Zo’n stage combineren met een intensief zaalprogramma is niet te doen. In totaal heb ik meer dan twee jaar achterstand opgelopen. Het is me dubbel en dwars waard. Op dit moment haal ik er nog zoveel energie uit, dat het dwaas zou zijn als ik het niet zou doen. Tegen de tijd dat ik oud ben, is de pensioenleeftijd zo hoog, dat ik nog heel lang arts kan zijn’, zegt Merkus lachend.

Niek Merkus en Boris Burkhardt in duel tijdens de finale van het NK Zaal in Rotterdam tussen Pinoké en HDM. Foto: Willem Vernes

Vorig jaar landskampioen

Afgelopen zaalseizoen veroverde Pinoké de landstitel. Een grote prijs die door de Steekneuzen nog nooit eerder was gewonnen. ‘Dat was een unieke prestatie. We hadden één keer de Gold Cup gewonnen, maar verder nooit een prijs behaald.’ Als aanvoerder speelde hij daarin een belangrijke rol. ‘Ik kwam van Amsterdam, waar ik met gasten speelde die al tig keer landskampioen zijn geworden. Dat zaalhockeyvirus zit in mij en dat probeerde ik ook aan te wakkeren binnen Pinoké. Ik vind dat we er dit jaar weer voor moeten gaan. Het is moeilijk te voorspellen, maar ik weet dat we wederom een goed team hebben.’