‘Ik heb er wel een traantje om gelaten’, zei Nijmegen-verdediger Sanne Vormeer. Zondagmiddag liep ze tegen haar tweede gele kaart aan van het zaalseizoen. Daardoor was uitgerekend zij, de topscorer en strafcornerspecialist van de ploeg, geschorst voor de beslissende wedstrijd tegen Laren. Ondanks haar afwezigheid promoveerde Nijmegen toch naar de Hoofdklasse.
Zondagmiddag, Sportcampus Zuiderpark in Den Haag. Nijmegen speelt de laatste poulewedstrijd, waarin het moet winnen van Laren om naar de Hoofdklasse te promoveren. Maar de beste speelster van Nijmegen ontbreekt. Vanaf de tribune kijkt Vormeer toe. Ze mag zelfs niet op de bank zitten.
Twee keer springt ze enthousiast op en applaudisseert ze voor een doelpunt van Nijmegen. Laren komt niet tot scoren. Eén minuut voor tijd lijkt de buit binnen en daalt Vormeer af vanaf de tribune. Wanneer vervolgens de toeter klinkt en haar ploeg van Laren heeft gewonnen, sprint ze het veld op om het promotiefeest mee te vieren. ‘Dit was verschrikkelijk’, lacht ze. ‘Toekijken van de tribune maakte me duizend keer zenuwachtiger dan wanneer ik zelf had moeten spelen.’

Vanaf de tribune kijkt Sanne Vormeer (met de rode sokken) naar de beslissingswedstrijd tegen Laren. Foto: Rob Römer
Ik dacht meteen: shit, nu ben ik geschorst ik voor de beslissende wedstrijd tegen Laren. Dom. Sanne Vormeer
Vormeer is één van de sleutelspelers van Nijmegen. Strafcorner na strafcorner verzilverde ze in de afgelopen weken in de Topklasse, waarmee ze Nijmegen naar de nacompetitie leidde. Maar deze zondagmiddag ging ze nog een stap verder. Plotseling begon ze ook velddoelpunten te maken. Mede dankzij haar velddoelpunt opende Nijmegen de speeldag met een 2-0 overwinning op Cartouche, waarmee de eerste belangrijke stap naar promotie was gezet.
Maar toen kwam de confrontatie met Oranje-Rood. Al vroeg in de wedstrijd zette Vormeer een blok en kreeg ze een gele kaart. Haar tweede van het seizoen. Ze besefte direct wat het gevolg was. Vormeer: ‘Ik dacht meteen: shit, nu ben ik geschorst voor de beslissende wedstrijd tegen Laren. Dom. Ik had het niet moeten doen’, vertelt ze. ‘Toen besloot ik alles in deze wedstrijd te geven. Dit was mijn laatste kans om iets bij te dragen.’
En dat was te zien. Toen Nijmegen op een 4-1 achterstand kwam tegen Oranje-Rood, kwam het beest in haar los. Eerst maakte ze een velddoelpunt (4-2), waarna ze vervolgens een strafcorner binnensleepte (4-3). Daardoor keerde het geloof in de ploeg terug. Nadat haar teamgenoot Elena Colmer de gelijkmaker (4-4) had gescoord, maakte Vormeer opnieuw een velddoelpunt (4-5). Toch kwam Oranje-Rood weer op gelijke hoogte (5-5), waardoor de beslissing werd uitgesteld naar de laatste wedstrijd, die zij dus moest missen.

Met drie doelpunten boog Sanne Vormeer de achterstand tegen Oranje-Rood om. Foto: Rob Römer
Mijn teamgenoten troostten me en ze zeiden: 'We doen het ook voor jou, we gaan voor jou winnen.' Sanne Vormeer
Na het gelijkspel tegen Oranje-Rood brak de emotie bij Vormeer los. ‘Het was een intens moment. Ik baalde enorm dat ik op het beslissende moment niet mee mocht doen’, zegt ze. ‘Maar het was ook mooi om te zien hoe mijn teamgenoten me steunden. Ze troostten me en ze zeiden: ‘We doen het ook voor jou, we gaan voor jou winnen.’ Dat is echt het mooie aan dit team: we doen het samen. Iedereen stond voor me klaar. Dat gaf me veel kracht.’
Na de uiteindelijke winst tegen Laren kon Vormeer weer lachen. ‘Ik kijk er met trots op terug. Het was een enorme teamprestatie. Dit seizoen was zwaar, maar we hebben alles gegeven. Het mooiste is dat we het hele seizoen ongeslagen zijn gebleven. Geweldig.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.