De goalie die spits werd en nu keept bij de landskampioen

Op het veld is Anke van Goudoever sinds een half seizoen de spits van Groen-Geel Dames 3, maar tijdens de Hoofdklasse Zaal staat ze op een voor haar vertrouwde plek: onder de lat. En tot verrassing van haarzelf bij landskampioen Den Bosch. ‘Het is een hele eer. Ik had dit niet verwacht.’

‘Via via ben ik gevraagd omdat Ingeborg Dijkstra die vorig jaar voor Den Bosch keepte dit jaar bij Tilburg speelt en Josine Koning met het Nederlands elftal zit. Ik heb een half jaar niet gekeept dus de eerste weken moest ik wel weer even wennen. Maar het keepen ben ik niet verleerd en in de zaal heb ik ook echt wel ervaring’, zegt Van Goudoever die in 2018 met de Oranje Dames Zaal EK-zilver pakte.

Ze keepte tot afgelopen seizoen op het veld bij HGC. Na de zomer verloor ze haar plek onder de lat aan Sofie ter Kuile, die zaterdag in het doel stond tegenover Van Goudoever voor tegenstander Amsterdam. ‘Het is gebeurd en het is zoals het is. Ik heb het achter me gelaten’, is de goalie kort maar resoluut over de situatie.

Ze hoopte bij een andere hoofdklasseclub aan de slag te kunnen, maar dat lukte niet. ‘Er zijn gewoon heel weinig plekjes. Op een lager niveau wilde ik niet keepen. Dat heb ik nooit gedaan en ik denk ook niet dat ik dat zou kunnen met het fanatisme dat ik in me heb.’

Anke van Goudoever in actie voor Den Bosch tijdens de Hoofdklasse Zaal in Utrecht. Foto: Willem Vernes

Van keeper naar spits

Dat fanatisme kan ze wel kwijt in haar nieuwe rol als spits bij Dames 3 van Groen-Geel uit Den Haag waar ze sinds een half seizoen speelt. ‘Ik dacht bij mezelf: ik ga gewoon spelen. Ik vind teamsport leuk en blijf in beweging. Ik ben daar terechtgekomen omdat mijn vriendinnen in dat team spelen. Het is totaal iets anders, maar superleuk.’

Je leest en hoort wel vaker dat keepers uiteindelijk in de spits gaan spelen. Wat is dat toch? ‘Ik weet niet waar het vandaan komt’, zegt Van Goudoever. ‘Het is een soort van automatische switch of zo. Maar het was wel iets waar ik altijd aan heb gedacht. Het leek me leuk om in de voorhoede te spelen als ik niet meer zou keepen.’ Als spits heeft ze door haar keepersachtergrond wel enige voorkennis. Van Goudoever lacht: ‘Ik weet wat lastige ballen zijn voor een keeper.’

Voor het zaalseizoen heeft ze haar keepersspullen weer aangetrokken en de plek in de aanval omgeruild voor de vertrouwde positie in het doel. Bij Den Bosch heeft Van Goudoever snel haar draai gevonden. ‘Het spelletje is leuk en de meiden hebben mij goed opgevangen. Ik heb het enorm naar mijn zin.’

Anke van Goudoever speelt op het veld in de spits, maar is tijdens de Hoofdklasse Zaal keeper bij landskampioen Den Bosch. Foto: Willem Vernes

Maar twee wissels

Zaterdag werd in het Utrechtse Olympos tijdens het tweede speelweekend in de Hoofdklasse Zaal gewonnen van Kampong (5-3), maar verloren van Amsterdam (2-4). De titelverdediger staat na vier competitieduels op een derde plaats in de poule op een punt van de Amsterdamse koploper.

‘Het is jammer dat we van Amsterdam verloren, maar ik denk dat we beide wedstrijden goed hebben gespeeld. Een paar momenten stond het net niet goed, waardoor we net te laat waren. In het zaalhockey loopt je dan achter de feiten aan’, zegt Van Goudoever.

Den Bosch had op zaterdag ook maar twee wissels. ‘We zitten met de internationals die naar Zuid-Afrika gaan (op trainingstage met Oranje, red.) en een aantal meiden vertrekt volgende week met Jong Oranje naar Barcelona. We houden zo weinig mensen over. Dat is lastig. In de tweede wedstrijd kregen we dan ook te maken met vermoeidheid.’

Anke van Goudoever redt op de inzet van Fay van der Elst tijdens Den Bosch-Amsterdam in de Hoofdklasse Zaal in Utrecht. Foto: Willem Vernes

Maatschappelijke carrière

Of we haar volgend jaar ook in de Hoofdklasse Zaal kunnen bewonderen, kan Van Goudoever nog niet zeggen. Met een bachelor bewegingswetenschappen in de tas loopt ze inmiddels fulltime stage bij Ajax. Inderdaad, de voetbalclub uit Amsterdam. De maatschappelijke carrière lonkt.

‘Die stage had ik niet kunnen doen als ik zelf nog op het veld had gekeept. Dat ik nu in de zaal speel, kon ik toevallig zo regelen. Ik wil uiteindelijk in de topsport aan het werk. Dan is het lastig als ik er zelf nog topsport naast doe. Op een gegeven moment moet ik een keuze maken. Op dit moment kan ik nog niets zeggen over volgend jaar. Het enige dat ik kan zeggen is dat ik het superleuk vind om te zaalhockeyen. En dat we dan volgend jaar kijken of er mogelijkheden liggen.’