In een lange tijd matig duel met de Verenigde Staten, dat pas in het laatste kwart tot bloei kwam, was zaterdagmiddag in Londen drie kwarten lang te zien dat Oranje niet op volle oorlogssterkte was, doordat bondscoach Paul van Ass zes bepalende internationals rust gaf. De 6-0 winst op de nummer acht van de FIH Pro League was wel een geschikt moment om andere speelsters aan het werk te zien.
De wijsvingers van de Canadese scheidsrechter Tyler Klenk wezen in het Lee Valley Hockey and Tennis Centre richting het doel van de Verenigde Staten, al na twaalf seconden hockeyen. Het bleek uiteindelijk niet de enige keer dat Oranje deze wedstrijd een strafcorner versierde. In totaal mocht Nederland zes keer aanleggen. Zonder de twee specialisten Yibbi Jansen en Frédérique Matla ontbraken echte killers op de kop van de cirkel, maar als deze bomvolle Pro League-maand één voordeel heeft, dan is het wel dat het bondscoach Paul van Ass de mogelijkheid geeft om ook andere speelsters zich te laten bewijzen.
Behalve Jansen en Matla ontbraken met Felice Albers, Xan de Waard, Josine Koning en Maria Verschoor ook vier andere bepalende speelsters, die rust kregen. Kyra Fortuin en Lidewij Welten bleven in Nederland achter wegens (lichte) hamstringklachten. In vergelijking met het vierluik in Eindhoven maakten Pien Sanders, Rosa Fernig, Marente Barentsen en Julia Remmerswaal hun rentree. Fernig is hersteld van de hamstringblessure die ze opliep vlak voor de play-offs. Ook Marleen Jochems, die in Eindhoven een bal tegen haar slaap kreeg en een breukje opliep, maakte haar comeback.
Nederland juicht na de 1-0 van Pien Dicke. Foto: Worldsportpics/Frank Uijlenbroek
Een vrij matige eerste helft van Oranje
De eerste corner die Oranje mocht nemen, ging via een flats van verdediger Sabine Plönissen naast. De tweede corner, opnieuw genomen door Plönissen, werd uitgelopen. Maar nu was het Hurley-speelster Jochems die de bal oppikte en aanvaller Pien Dicke bij de tweede paal bediende: 1-0. Het zevende doelpunt van Dicke in het Nederlands elftal. De derde strafcorner die Oranje in het eerste kwart haalde, werd niet verzilverd.
Nadat Nederland via Joosje Burg verzuimde om verder afstand te nemen, was het aan het begin van de tweede kwart keepster Julia Remmerswaal die redding bracht op een Amerikaans schot. Vervolgens maakte Burg in het tweede kwart alsnog de 2-0, door op de rand van de cirkel bij haar tegenstander weg te draaien en met haar backhand raak te schieten, via de stick van de Amerikaanse verdediger Jacqueline Sumfest. Plönissen flatste de vierde strafcorner van Oranje vervolgens hard op de paal. Nog voor rust voorkwam Remmerswaal een doelpunt van de Verenigde Staten, op een schot van Megan Rodgers.
Toen bondscoach Paul van Ass in de rust voor de televisiecamera’s werd gevraagd of hij tevreden was, antwoordde hij resoluut nee. De twee doelpunten die Oranje had gemaakt, noemde hij lelijk. Ook was het baltempo te laag. Het had natuurlijk veel te maken met de bepalende speelsters die door hem niet naar Londen waren meegenomen.
Marleen Jochems speelde door een breukje in haar gezicht met een masker op. Foto: Worldsportpics/Frank Uijlenbroek
Oranje geeft het laatste kwart gas: van 2-0 naar 6-0
Halverwege het derde kwart creëerde Nederland eindelijk een mooie aanval. Soepeltjes ging de bal van stick van stick, via Luna Fokke en Laura Nunnink naar Marijn Veen en Joosje Burg. Burg slaagde er vervolgens niet in om van dichtbij de 3-0 te maken. Ook de vijfde strafcorner, wederom via Plönissen, werd gestopt.
Verdediger Renée van Laarhoven gaf in het vierde kwart alsnog het startschot van een aantrekkelijk en doelpuntrijk laatste kwart, door een strafbal in het dak van het doel te pushen: 3-0. Twintig seconden later tipte Pien Dicke bij de tweede paal uit een voorzet van Marleen Jochems de 4-0 binnen. Marijn Veen maakte met een handig tikje de 5-0 en Luna Fokke bepaalde de eindstand met een schot in de korte hoek op 6-0.
Dinsdag speelt Nederland in Londen de terugwedstrijd tegen de Verenigde Staten. Daarna mag Oranje zich opmaken voor het volgende tussenstation: het Wagener Stadion, waarna de Pro League begin juli wordt afgesloten in Antwerpen.
1 Reactie
robvisser
De eerste helft was moeizaam en onwennig, in een laag tempo, met slordigheden en veel balverlies, maar in de tweede helft werd het wel beter. Freeke Moes en Marijn Veen zijn overduidelijk niet meer in Amsterdam vorm de laatste tijd bij Oranje. Zandee en Barentsen speelden wat ongelukkig, Luna Fokke valt positief op. En waarom mag Sanne Koolen nooit flatsen bij de strafcorner? Hopelijk is het dinsdag, na enkele trainingen, vanaf het begin af aan wat soepeler en met een hoger tempo.