Jip Dicke is één van de meest talentvolle spitsen van de Nederlandse competitie. In Jong Oranje maakte zij al vijftien WK-goals: dertien vorig jaar in Zuid-Afrika, en twee nu in Chili. Maar op de spitspositie is ze lang niet altijd verliefd geweest, vertelt Dicke in de ontbijtzaal van het hotel in Santiago waar Jong Oranje dit WK verblijft.
‘Vroeger werd ik in de jeugd al regelmatig in de spits gezet, maar daar werd ik toen echt chagrijnig van. Ik vond het helemaal niet leuk om in de spits te staan. Ik speelde veel liever mid-mid. Ik wilde zoveel mogelijk bij het spel betrokken zijn en zo vaak mogelijk aan de bal komen. De hele wedstrijd bij de tweede paal op de bal staan te wachten, vond ik slaapverwekkend.’
‘Soms was het zelfs zo erg dat ik botste met mijn coach als ik toch weer in de spits werd gezet, omdat we doelpunten nodig hadden. Ik maakte dan echt ruzie. Ik zei dan bijvoorbeeld: een verdediger zet je toch ook niet voorin?! Ik kon er moeilijk mee dealen dat de coach de opstelling bepaalde. Omdat ik mezelf echt als mid-mid beschouwde en niet als spits. Ik wás geen spits, vond ik. Mijn coaches van vroeger zullen waarschijnlijk zeggen dat ik heel vermoeiend kon zijn. Maar uiteindelijk ging ik altijd staan waar ik nodig was, want net als nu was ik toen ook al bloedfanatiek en wilde ik altijd winnen.’
‘Pas in HDM Meisjes A1 omarmde ik het zijn van spits. In dat seizoen werd er tegen mij gezegd dat ik mij echt op die positie moest gaan richten, omdat ik het jaar daarna bij Dames 1 ook in de spits zou komen te staan. Als jong guppie zou ik natuurlijk nooit direct een plek als mid-mid in Dames 1 kunnen afdwingen. Dat begreep ik heel goed. Ik wist van mezelf dat ik nog niet goed genoeg was om daar een plek op het middenveld op te eisen. Vanaf dat moment heb ik mijn focus verlegd naar de spits. Sindsdien heb ik nooit meer gezegd dat ik daar niet wilde staan.’
Jip Dicke juicht na één van haar dertien doelpunten op het WK-21 in 2022, in Zuid-Afrika. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek
Negen van de tien keer dat ik de bal in de cirkel krijg aangespeeld, ga ik voor mezelf. Ik krijg de bal op de een of andere manier altijd wel op doel. Jip Dicke
‘Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat de spitspositie meer bij mij past dan die van mid-mid. Het voelt een beetje gek om het over mezelf te zeggen, maar als spits beschik ik over bepaalde kwaliteiten die niet veel andere speelsters hebben. Ik scoor over het algemeen vrij makkelijk. Mijn zus Pien zei laatst tegen me dat ik iets weg heb van spitsen bij de mannen. Zij zei dat ik vanuit allerlei hoeken en standen kan scoren. Dat klopt op zich wel. Ik ben doelgericht. Negen van de tien keer dat ik de bal in de cirkel krijg aangespeeld, ga ik voor mezelf. Ik krijg de bal op de een of andere manier altijd wel op doel.’
‘Op het vorige WK scoorde ik vaker dan op dit WK, maar toen waren de tegenstanders in de poule minder goed en bovendien was ik toen nog de diepste spits. Dat ben ik nu niet meer. Nu word ik vaak opgesteld als rechtsvoor. Tenzij Isis van Loon niet binnen de lijnen staat, dan ben ik de nummer tien. Dat vind ik ook een leuke positie. Als nummer tien sta je op een plek in het veld waarop je het voortouw kunt nemen als het even niet loopt. Aangezien ik nu één van de oudste speelsters van de selectie ben, voel ik de verantwoordelijkheid om het team mee op sleeptouw te nemen met mijn energie die ik lever. Dan is het fijn dat je op een positie speelt waarop je vaker aan de bal komt.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Ik begin snel te zeiken als ik te weinig ballen krijg Jip Dicke
‘Ik ben bovendien ook een type speler dat veel balcontacten nodig heeft om lekker in de wedstrijd te zitten. Gewoon even de bal aanraken, al is het maar kort. Dat heeft te maken met gevoel. Wedstrijden waarin je minutenlang geen bal krijgt en alleen maar aan het pressen bent, daar vind ik niks aan. Dan krijg je opeens de bal voor je stick en moet je gelijk zien te scoren. Dat werkt bij mij niet. Als we op de training gelijk gaan partijen zonder dat we hebben ingespeeld, raak ik de eerste paar ballen ook nooit goed.’
‘Als nummer tien scoor je over het algemeen minder vaak dan als diepste spits, maar je geeft soms wel weer sneller een assist. Bij de 4-0 tegen Chili gaf ik bijvoorbeeld een assist op Trijntje [Beljaars]. Daar was ik heel blij mee. Maar waar ik óók blij mee ben, is dat ik dit WK twee doelpunten heb gemaakt. Dat geef ik eerlijk toe. Als ik nu nog niet zou hebben gescoord, zou ik dat heel vervelend vinden. Ik kan nu wel stoer roepen dat het me niet zou boeien. Maar dat zou niet waar zijn.’
‘Als ik één wedstrijd niet scoor, dan kan ik daar nog wel mee leven. Maar scoor ik twee wedstrijden niet, dan begint het bij mij al te knagen. Dan denk ik: de volgende wedstrijd moet die bal er echt in. Het is niet zo dat ik mijn spel erop aanpas en dat ik egoïstisch word. Maar ik zou het wel lekker vinden om weer een doelpuntje mee te pikken. Ik begin ook snel te zeiken als ik te weinig ballen krijg. Er is bij mij een verband tussen hoe ik me voel en het aantal doelpunten dat ik maak. Dit seizoen scoorde ik bij HDM in de eerste competitiehelft acht keer. Daardoor zat ik lekker in m’n vel. Hoe vaker ik scoor, hoe meer zin ik heb in wedstrijden.’
Jip Dicke jongleert met de bal op het WK-21 in Chili. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek
‘Ik ben er nu wel uit op welke positie ik het liefst speel. Een echte nummer tien ben ik niet. Maar altijd de diepste spits zijn, hoeft van mij ook weer niet. Het liefst zwerf ik om de diepste spits heen. Dan heb ik het beste van twee werelden. Dan krijg ik én veel kansen om te scoren én kom ik vaak aan de bal. Ik wil niet heel de tijd alleen maar balletjes afwachten. Ik wil met mijn spel ook een bijdrage leveren aan het winnen van goud. Dat is voor mij het allerbelangrijkste hier in Chili: dat we erin slagen de wereldtitel te prolongeren.’
Jong Oranje speelt woensdag in Santiago de kwartfinale van het WK-21 tegen Spanje, om 13.00 uur Nederlandse tijd.
1 Reactie
roderickjuffermans
Lekker Jippie!💪