Oranje countert Australische dreun met bravoure tegen India

Met een forse dosis energie en een flink portie bravoure hebben de Oranje Heren zich zaterdag tegen India gerevancheerd van de smadelijke 7-2 nederlaag tegen Australië. In een volgepakt stadion in Eindhoven won Oranje voor de tweede keer in een week van India. Na de 4-1 van woensdag werd het nu 3-2.

Een van de meest opvallende spelers aan Nederlandse kant was zonder twijfel Duco Telgenkamp. De aanvaller van Kampong is wat je noemt een mannetje, die overloopt van het zelfvertrouwen. Afgelopen seizoen, in zijn eerste jaar bij topclub Kampong, maakte hij al indruk en ook nu hij het Oranje-shirt aantrekt, weet hij de ogen op zich gericht. Woensdag scoorde hij bij zijn debuut in de eerste wedstrijd tegen India meteen twee keer. Treffers die hij vierde met zijn eigen gebaartjes. Dat verfoei je, of je houdt ervan, maar hij valt er in ieder geval mee op.

Zaterdag kon hij na acht minuten zijn juich-arsenaal weer opentrekken toen hij attent reageerde bij de tweede paal en met een handige backhandschotje voor de 1-0 tekende. Nog in hetzelfde kwart toonde Telgenkamp opnieuw zijn scoringskwaliteiten door zichzelf knap vrij te spelen en hard raak te slaan. Nadat Telgenkamp, die zijn treffer vierde met een vreugdesprong, al was uitgejuicht, keurde de scheidsrechter de goal af op advies van de videoref. Telgenkamp liet zich er niet door uit het veld slaan en bleef met zelfvertrouwen spelen.

Duco Telgenkamp juicht, maar zijn tweede treffer wordt afgekeurd. Foto: Willem Vernes

Lef en energie

Hij was overigens niet de enige aan Oranje-zijde aan wie niet te merken was dat het team twintig uur eerder tegen Australië tegen een enorme zeperd was aangelopen. Delmée zei vrijdag meteen na de wedstrijd al dat hij niet verwachtte dat zijn team hier veel last van zou hebben. Hij kreeg gelijk. Oranje speelde met de lef en energie die het team zo kenmerkt sinds de komst van Delmée.

De bondscoach had zijn wedstrijdselectie op vier plekken gewijzigd ten opzichte van de interland tegen Australië. Seve van Ass, Koen Bijen en Floris Middendorp namen op de tribune plaats naast Max de Bie. Hun plekken werden ingenomen door Telgenkamp, Sheldon Schouten en Pepijn Reijenga. In het doel stond Derk Meijer, die Pirmin Blaak verving, nadat hij vrijdag zeven keer moest vissen.

India juicht na een treffer. Foto: Willem Vernes

Meijer moest al vroeg in de wedstrijd handelend optreden nadat India al snel twee corners kreeg. Oranje pakte daarna het initiatief, wat India ook prima vond. Redelijk gemakkelijk ging de bal van stick naar stick. Toch ontstond de openingstreffer niet uit een uitgespeelde aanval. Een hard ingeslagen bal in de cirkel werd in eerste instantie gekeerd door goalie Pathak, maar in de rebound reageerde Duco Telgenkamp alert en tikte met de backhand de openingstreffer van Oranje binnen.

Defensie kwetsbaar

Omdat de tweede treffer van Telgenkamp werd geannuleerd, sloot Oranje met een 1-0 voorsprong het eerste kwart af. Aan het begin van het tweede kwart werd duidelijk dat dit jong en en onervaren Oranje achterin kwetsbaar is, wat ook al opviel tegen Australië. Dat neemt niet weg dat de actie waarmee Sanjay voor de 1-1 tekende bijzonder fraai was. De Indiër nam de bal goed aan in de cirkel, draaide met zijn rug naar twee Nederlanders en duwde de bal met een bekeken backhandschotje het doel in: 1-1. Dat was ook de ruststand.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door OranjeHockey (@oranjehockey)

Amsterdam-tandem

Ook in de tweede helft ging het Pro League-duel tussen beide echte hockeylanden gelijk op. India leek op voorsprong te komen door een benutte strafcorner van Jarmanpreet Singh, maar nu bracht de videoref voor Oranje redding.

Die beslissing pakte verkeerd uit voor India, want toen de spelers zich bij hun coach mochten melden voor de break na het derde kwart, stond het 3-1 in het sfeervolle Eindhoven. Eerst was daar de Amsterdam-tandem Luke Dommershuijzen/Boris Burkhardt. De verdediger verzond een heerlijke pass, Burkhardt bekroonde die met een treffer: 2-1.

Een fraai doelpunt dat kort daarop werd gevolgd door een subtiele intikker van de sterk speldende Tjep Hoedemakers, 3-1. Oranje leek op rozen te zitten, maar lette – tot grote ergernis van Delmée – niet goed op aan het begin van het vierde kwart. India strafte die onachtzaamheid af via een harde backhand van Gurjant Singh: 3-2.

Oranje viert de treffer van Hoedemakers. Foto: Willem Vernes

Die tegentreffer van onnodig en toen Hoedemakers vervolgens ook nog geel kreeg, rook India plotseling een kans op succes. De defensie van Oranje had het zwaar, maar Meijer hield zijn ploeg op de been. Al was het in de laatste minuten nog even bibberen toen India nog een paar strafcorners kreeg, maar uiteindelijk werd de revanche van Oranje beloond met een 3-2 zege.

 


1 Reactie

  1. rudi wortmann

    een coach naar mijn hart. hij heeft heel goed in de gaten dat je altijd moet blijven vernieuwen. of dit nu in je huidige speel stijl is, je coaching team of zoals nu gebeurd de spelers. iets waar de vorige coach niet veel van aantrok. Ik zou wel willen weten of Delmee wist wat voor een risico het team liep door zoveel onervaren spelers op te stellen. Aan de andere kant is dit dé mogelijkheid om hen ervaring op te laten doen en zelf informatie te winnen over deze jonge spelers. Heerlijk om te zien waar Delmee mee bezig is. Uiteraard zijn 7 tegen doelpunten Nederlands onwaardig, maar waar hout gehakt wordt vallen spaanders. Ga lekker zo door en je hebt straks een grote(re) groep spelers die ja kan selecteren voor de grote toernooien.


Wat vind jij? Praat mee...