Net niet. Dat was het voor de mannen van Tilburg. Ze waren zondag héél, héél dichtbij promotie naar de Hoofdklasse. Maar omdat Hurley de shoot-outs in het tweede duel beter nam, gaan de Brabanders nog een jaar op het tweede niveau tegemoet. Dat doet op de korte termijn natuurlijk pijn bij clubicoon Felix Gulinck. Maar als hij iets verder kijkt dan het afgelopen weekend, is de aanvaller ontzettend trots op de metamorfose die Tilburg de afgelopen jaren onderging.
Hij moest zondag z’n best doen om Guus Meeuwis te overstemmen. Want ook na het mislopen van promotie stond de feestmuziek gewoon op bij Tilburg. Natuurlijk hadden ze dolgraag de polonaise gelopen. ‘We zijn helemaal leeg’, stamelde Gulinck. ‘Er is zoveel gebeurd. De emoties gingen alle kanten op. Die shoot-outs waren zo belachelijk spannend.’
‘We hadden het gevoel dat we er klaar voor waren’, zegt de 32-jarige aanvaller. ‘Dat laten we natuurlijk dit weekend zien, tegen Hurley. We hebben het hen echt fokking moeilijk gemaakt. Waren zo dichtbij. En dat na een jaar waar we zoveel tegenslagen hebben gehad. Heel veel blessures, we hebben ons vaak teruggeknokt in wedstrijden. Ik denk dat we individueel niet bij de drie beste ploegen van onze competitie. Maar we waren wel het beste team. Daardoor zijn we zo ver gekomen. Door elkaar.’
Gulinck weet waar hij over praat. Is uitgegroeid tot een regelrecht boegbeeld van de club. Hij is een kind van TMHC Tilburg, dat in 2011 fuseerde met Forward. Speelde nooit ergens anders dan op de Oude Warande. Heeft er inmiddels vijftien seizoenen opzitten bij Heren 1. Gaf training en coachte. Was zelfs drie jaar jeugdcoördinator. Speelde maar liefst zeven keer promotie/degradatie-duels. Promoveerde twee keer en daalde driemaal af naar de Promotieklasse.

Gulinck met cornerschutter Pim Haring. Foto: Willem Vernes
Uit Goirle, niet uit Buenos Aires
De laatste degradatie was drie jaar geleden. De deceptie in de stromende regen op Voordaan. Gulinck dacht er zondag nog aan. Ook toen kwam het aan op shoot-outs. Van de ploeg die toen afging in Groenekan, zijn nu weinig spelers meer over. Naast Gulinck alleen een andere routinier, Tom Beddows. Sjuul Pubben, die toen als talent aanschoof. Dat gold ook voor Luka Peters, die dit weekend geblesseerd ontbrak.
De ploeg met vier Argentijnen – zoals internationals Maico Casella en Leandro Tolini -, een Spanjaard en bekende Hoofdklasse-spelers als Rik Sprengers (nu Kampong) en Thijs Bams (afgelopen seizoen Oranje-Rood) knalde uit elkaar. ‘We speelden met internationale sterren. Maar toen we degradeerden, zaten we ’s avonds maar met drie man de teleurstelling weg te drinken’, herinnert Gulinck zich. ‘Iedereen was meteen vertrokken. We hebben daarna ook afscheid genomen van alle dure buitenlanders. Het móest anders. We wilden een team worden met gasten die een hart hebben voor Tilburg. Met gevoel voor de regio. Die het gaaf vinden om hier te spelen.’
Zo onderging Tilburg een metamorfose. Kwamen spelers niet uit Buenos Aires of Madrid, maar van Goirle, Zwart-Wit of Oranje-Rood. ‘Dat is veel gezonder’, klinkt Gulinck trots. ‘Twee jongens waren superongelukkig bij Den Bosch, waar ze weinig speelden. Hier bloeiden ze op. Gasten uit het team geven training aan de jeugd, zijn veel op de club. En nemen ook publiek mee. Casella was een fantastische speler, maar die nam geen toeschouwers mee. Dat is toch anders, als je uit Breda, Eindhoven of Heusden komt. Dan kom je op zo’n dag wél met veel man je maatjes aanmoedigen.’

Foto: Willem Vernes
Het biertje in het eigen tenue
Langs het veld staan zijn teamgenoten met familie en vrienden. Ze worden opgevangen, geknuffeld en getroost. ‘Natuurlijk had ik nu liever gepraat over het nieuwe seizoen in de Hoofdklasse. Maar het is ook schitterend dat we hier zijn gekomen. Vandaag was kut, maar het hele seizoen was supermooi. We pakken zo, zoals altijd, in ons witte tenue een biertje. Samen. Met elkaar. Al smaakt hij misschien wat minder lekker dan we hoopten. Ook dat is onze cultuur.’
Natuurlijk mogen de Brabanders dromen over de toekomst. Over volgend seizoen. Jaar zestien voor Gulinck in de hoofdmacht. ‘Dan gaan we er weer voor’, klinkt het strijdbaar. ‘Met een herkenbare ploeg, een Brabantse smoel, richting de Hoofdklasse.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.