Ook in 2025 krijgt Kampong het topper-syndroom nog niet van zich afgeschud. De landskampioen verloor zondag met 2-1 bij Rotterdam, waardoor ook het zesde (!) duel met een titelconcurrent dit seizoen niet werd gewonnen. Pepijn van der Heijden velde vier minuten voor tijd uit een corner het vonnis over de Utrechters.
Het leek er zondag verdomd veel op dat Terrance Pieters de ster van de show zou worden. De Kampong-spits maakte elf minuten voor tijd een wondergoal vanaf de achterlijn, die de 1-1 opleverde. Maar in de kolkende slotfase gebeurde er nog veel meer. De belangrijkste highlight: de ene, allerlaatste corner, die Rotterdam nog kreeg in het fantastische laatste kwart. En die werd door Pepijn van der Heijden, die begin dit jaar zijn eerste goals maakte in Oranje, snoeihard binnengesleept. Het publiek stond op de banken, de muziek van de Hermes House Band was tot in Schiedam te horen.
Het was dus feest in Rotterdam. En daarmee nam Kampong de welbekende zure druiven mee naar huis. Ook zondag verliet de kampioen een duel met een team uit de top zes zonder zege. Dat is geen incident. In de eerste seizoenshelft speelde de ploeg van Tim Oudenaller al gelijk tegen Rotterdam (3-3), wat ook gebeurde tegen Den Bosch (2-2). Tegen de overige drie topploegen van dit seizoen ging Kampong onderuit. Bloemendaal (3-1), Amsterdam (4-2) en Oranje-Rood (3-2) waren de trotse schaalbezitters allemaal de baas. Tegen de ploegen uit het rechterritje liet Kampong pas een keer punten liggen, uit bij KZ (2-2).
In de namiddagzon kwam Kampong behoorlijk stroef op gang. Dat gold overigens – laten we dat er gelijk bij zeggen – aanvankelijk ook voor Rotterdam. Het heerlijk gevulde stadion, met de Rotterdamse jeugd als iets te fanatieke huistrommelaars op de perstribune, moest met een vergrootglas op zoek naar de minuscule mogelijkheden in de beginfase van de wedstrijd. Zowel Rotterdam-goalie Derk Meijer als zijn Kampong-collega David Harte ging zonder redding de eerste pauze in. ‘Het was een beetje aftasten, we willen meer vuurwerk’, excuseerde de speaker zich voor het uiterst tamme eerste kwart.
Mister Rotterdam en het kinderfluitje
Dat had Jeroen Hertzberger ook gehoord. Mister Rotterdam toonde in de negentiende minuut weer eens zijn klasse door een backhand in de lange hoek langs Harte te beuken: 1-0. Het eerste schot van de wedstrijd leverde daardoor meteen een treffer op. Nummer vijftien alweer van het seizoen voor de inmiddels 39-jarige oud-international, die maar van geen ophouden weet in de Hoofdklasse. Het bleek voor Kampong het sein om iets nadrukkelijker de aanval te zoeken. Maar binnen het volle 23-metergebied van Rotterdam viel er weinig te halen voor de Utrechters. Veel verder dan een frommelkans van Finn van Bijnen en een tipmogelijkheidje – met nadruk op ‘je’ – van Boet Phijffer kwamen de bezoekers niet. Die konden zondag overigens geen beroep doen op spelmaker Jonas de Geus, die vanwege lichte knieklachten uit de wedstrijdselectie werd gelaten.
Vanaf de tribune, in zijn burgerkloffie, zag De Geus hoe Kampong na rust de achtervolging inzette. Met veel meer vuur en bravoure de jacht opende. Hoopvol voor de Utrechters was het strafcornersalvo dat Jip Janssen vlak na rust afvuurde op het Rotterdamse doel. Twee keer leverde zijn corner een nieuwe poging op, nummer drie belandde uiteindelijk op het lijf van Derck de Vilder. Vlak daarna wilde Duco Telgenkamp, vrij onzichtbaar in de eerste helft, ook uithalen. Maar in zijn zwaai werd de spits afgefloten. Niemand wist waarom. Ook de scheidsrechters niet. Het fluitje kwam namelijk niet van hen, maar van een ander balorig kind vanaf de tribune.
Foto: Willem Vernes
Het slot, met de beauty van Pieters
Kampong liet zich er niet door van de wijs brengen. Er volgde in datzelfde derde kwart nog een reuzenkans voor Caspar Dobbelaar, die oog in oog met Meijer kwam te staan. De wedstrijd kreeg zo steeds meer franje. Want ook Rotterdam schakelde een tandje bij. De thuisploeg kreeg eveneens een rits corners – vier op rij – die allemaal werden gekraakt. Guus Jansen kreeg kort daarop de kans te profiteren van de extra ruimte in de Utrechtse defensie, maar zijn nonchalante lob-poging werd eenvoudig gepakt door Harte.
Het duel, dat zo saai begon, zwol aan. Het tempo ging omhoog, de emoties deinden mee. Zo kreeg Jip Janssen een gele kaart na opmerkingen op de leiding, nadat hij bij een corner – ongezien – omver werd gekegeld door Tjep Hoedemakers. Terwijl hun topscorer net op het strafstoeltje zat, viel de gelijkmaker. En wat voor een. Pieters kreeg op de middenlijn de bal. Stak met grote passen diagonaal het veld over en jankte praktisch vanaf de achterlijn een backhand kiezelhard in het dak van het doek. Een beauty met een hoofdletter B. Eentje die we nog talloze keren terug gaan zien op alle mogelijke socialkanalen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Terwijl het publiek amper was bekomen van die knal, toonde Van der Heijden zijn klasse en koelbloedigheid. Hij liet nog maar eens zien dat Nederland er een echte cornerspecialist bij heeft. Zijn 2-1 zorgt ervoor dat Rotterdam en Kampong na veertien duels evenveel punten (24) hebben. De finalisten van vorig seizoen delen nu broederlijk de vierde plaats. Een garantie voor spanning in het resterende deel van de reguliere competitie, waarin Kampong snakt naar een zege in een topduel.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.